Όταν η αγωγή για επαναφορά του καρδιακού ρυθμού δεν λειτουργεί οι ιατροί μπορεί να προσπαθήσουν κατάλυση. Ωστόσο, η διαδικασία – η οποία περιλαμβάνει ουλοποίηση καρδιακού ιστού – είναι ακριβή, και όχι χωρίς κίνδυνο, ενώ δεν αποδίδει σε όλους τους ασθενείς. Τώρα, μια νέα μελέτη δείχνει ότι η παρουσία των τριών μορίων microRNA στο αίμα μπορεί να χρησιμεύσει ως δείκτης του κατά πόσον θα υποτροπιάσει η καρδιακή δυσρρυθμία μετά από ακανόνιστη καρδιακών παλμών είναι πιθανό να επαναληφθεί μετά από κατάλυση.
Οι ερευνητές ελπίζουν ότι οι νέοι βιοδείκτες θα βοηθήσουν τους ιατρούς να προσδιορίσουν ποιοι ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή είναι περισσότερο και ποιοί λιγότερο πιθανό να επωφεληθούν από τη θεραπεία κατάλυσης, μια διαδικασία που καταστρέφει καρδιακό ιστό.
Η μελέτη – από μια ομάδα στο Ιατρικό Κέντρο Intermountain στο Murray, Utah – παρουσιάστηκε πρόσφατα στην επιστημονική σύνοδο του Αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας της στην Ουάσιγκτον, DC.
Η κολπική μαρμαρυγή (AF), μπορεί να συμβεί οποιαδήποτε ώρα και είναι μια κύρια αιτία εγκεφαλικού επεισοδίου. Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) εκτιμούν ότι η AF επηρεάζει μεταξύ 2,7 και 6,1 εκατομμύρια ατόμων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο κίνδυνος για AF αυξάνεται με την ηλικία. Άλλοι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν: υψηλή αρτηριακή πίεση , παχυσαρκία και διαβήτης. Σε περίπου 30%-40% τοις εκατό των περιπτώσεων, η AF επιστρέφει μετά από κατάλυση, πράγμα που σημαίνει ότι μερικοί ασθενείς υφίστανται τη διαδικασία αρκετές φορές.
Τα microRNAs είναι μικρά, μη κωδικοποιητική μόρια που επηρεάζουν την έκφραση των γονιδίων. Από την ανακάλυψή τους περίπου 20 χρόνια πριν, έχουν αναγνωριστεί ως βασικοί παράγοντες στις καρδιαγγειακές διαδικασίες που συνδέονται με διάφορες καρδιακές παθήσεις, συμπεριλαμβανομένης της καρδιακής ανεπάρκειας , της υψηλής αρτηριακή πίεση και τις αρρυθμίες. Εερευνητές έχουν ανακαλύψει ότι microRNAs είναι παρόντα στην κυκλοφορία του αίματος, και έχουν ερευνήσει τις δυνατότητές τους να χρησιμεύσουν ως βιοδείκτες για την διαλογή των ασθενών που διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο καρδιακής προσβολής , καρδιακής ανεπάρκειας, και άλλες καρδιακές παθήσεις.
Στη νέα μελέτη, αξιολόγησαν 140 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε κατάλυση για την αντιμετώπιση AF. Η θεραπεία ήταν επιτυχής σε 85 ασθενείς, αλλά σε 55 υποτροπίασε μέσα σε ένα χρόνο. Η ερευνητική ομάδα βρήκε τρία microRNAs των οποίων το επίπεδο προ-κατάλυσης ήταν σημαντικά χαμηλότερο στους ασθενείς που αργότερα παρουσίασαν υποτροπή AF. Τα τρία μόρια – microRNA21, microRNA150 και microRNA328 – έχουν ήδη συνδεθεί ουλές στον κόλπο που προκύπτουν από την κατάλυση.
Ο ερευνητής Δρ Τ Jared Bunch, και οι συνάδελφοί του ελπίζουν ότι τα ευρήματά τους θα βοηθήσουν τους γιατρούς να αποφασίσουν ποιοι ασθενείς με AF είναι περισσότερο και ποιοι λιγότερο πιθανό να επωφεληθούν από τη θεραπεία κατάλυσης.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
