Νέα ανακάλυψη για τις πληγές στο δέρμα

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ένα σπάνιο παράδειγμα στο οποίο το σώμα των θηλαστικών λειτουργεί καλύτερα στην τρίτη ηλικία. Μια ομάδα στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια διαπίστωσε ότι, σε δερματικές πληγές σε ποντίκια, μεγαλύτερη ηλικία αύξησε την αναγέννηση των ιστών και μειώθηκε ο σχηματισμός ουλών. Τα ίδια ευρήματα επιβεβαιώθηκαν σε μελέτες ανθρώπινου ιστού. Τα ευρήματά τους δημοσιεύονται στις 25 Σεπτεμβρίου στο περιοδικό Cell Reports .

Οι οργανισμοί αποκαθιστούν τα τραύματα χρησιμοποιώντας δύο ξεχωριστές διαδικασίες: ουλές ή αναγέννηση ιστών . Η επούλωση των τραυμάτων έχει ως αποτέλεσμα το σχηματισμό ουλών . Η αναγέννηση ιστού έχει ως αποτέλεσμα την επιστροφή της αρχικής αρχιτεκτονικής ιστού και την απουσία σχηματισμού ουλών. Τα θηλαστικά γενικά επισκευάζουν τον τραυματισμένο ιστό με επούλωση πληγών. Όταν το δέρμα νεαρών ποντικών εκτέθηκε σε τραύμα, σχηματίστηκε μια ουλή. Η ομάδα του Penn ανακάλυψε ότι, όταν το δέρμα των ηλικιωμένων ποντικών εκτέθηκε σε τραύμα, οι πληγές του δέρματος επισκευάστηκαν χωρίς μια ουλή. Ήταν σε θέση να προσδιορίσουν τον μοριακό μηχανισμό που οδήγησε αυτή την ηλικία καθορισμένη αλλαγή.

“Πολλοί δερματολόγοι και πλαστικοί χειρουργοί έχουν παρατηρήσει ότι οι ηλικιωμένοι θεραπεύουν τις χειρουργικές τους πληγές με λεπτότερα σημάδια, αλλά γιατί και πώς συμβαίνει αυτό δεν είναι καλά κατανοητό”, λέει ο ανώτερος συγγραφέας Thomas H Leung. “Είδα αυτό ως μια ευκαιρία για να μελετήσω πόσο η γήρανση επηρεάζει κανονικά το πάχος των ουλών. Αν μπορούσαμε να κατανοήσουμε αυτόν τον μηχανισμό, ίσως μπορούμε να εφαρμόσουμε αυτές τις αρχές για την αναγέννηση του ανθρώπινου δέρματος”.

Για τον εντοπισμό του μηχανισμού, στράφηκαν σε μια καλά εδραιωμένη τεχνική παραβιόζης, όπου δύο διαφορετικοί ποντικοί συνδέονται χειρουργικά για να μοιράζονται ένα κοινό κυκλοφορικό σύστημα. Μόλις ενώθηκαν μαζί, το δέρμα του αυτιού του ποντικιού τραυματίστηκε τότε. “Κάναμε αυτό το πείραμα πολλές φορές και διαπιστώσαμε ότι το ποντίκι των ηλικιωμένων θεραπεύει τις πληγές του σαν νεαρό ποντίκι, το ηλικιωμένο δέρμα δεν αναγεννάται επίσης», εξηγεί ο Leung. “Αυτό μας πρότεινε ότι το νεαρό ποντίκι έχει έναν κυκλοφορούντα παράγοντα στο αίμα που προάγει τον σχηματισμό ουλών και εμποδίζει την εμφάνιση αναγέννησης ιστών”.

Για να προσδιοριστεί ο κυκλοφοριακός παράγοντας, η ομάδα από την Penn χρησιμοποίησε γονιδιωματικές μελέτες για να συγκρίνει τον τραυματισμένο νεαρό και ηλικιωμένο δέρμα του ποντικιού. Επικεντρώθηκαν μόνο στα γονίδια των κυκλοφορούντων πρωτεϊνών και μεταφέρθηκαν γρήγορα στον παραγόμενο από στρωματικό παράγοντα-1 παράγοντα (SDF1), ο οποίος είχε προηγουμένως αποδειχθεί ότι παίζει ρόλο στην αναγέννηση των ιστών, του πνεύμονα και του ήπατος.

Για να αποδειχθεί ότι ο SDF1 μπορεί να είναι ο αιτιώδης παράγοντας, επεξεργάστηκαν ένα ποντίκι που δεν είχε SDF1 μόνο στο δέρμα. Όταν η λειτουργία SDF1 στο δέρμα εξαλείφθηκε, ακόμη και νεαρά ποντίκια άρχισαν να αναγεννάνουν το δέρμα, συμπεριφέροντας, με αυτή την έννοια, παλαιότερα ποντίκια.

Η ομάδα έμαθε επίσης ότι μια διαφορετική πρωτεΐνη, EZH2, τροποποιεί το DNA στο γονίδιο SDF1 και εμποδίζει το γονίδιο να ενεργοποιηθεί. “Όπως τα ηλικιωμένα ποντίκια, βρήκαμε περισσότερα EZH2 στο γονίδιο SDF1”, εξηγεί ο Leung. Με τη χρήση ενός φαρμάκου για την παρεμπόδιση της λειτουργίας EZH2 σε ηλικιωμένους ποντικούς, είδαν ότι αυτά τα ποντίκια επανέκτησαν την επαγωγή SDF1 και έχασαν την ικανότητά τους να αναγεννήσουν το δέρμα τους.

Τα ίδια ευρήματα παρατηρήθηκαν στο ανθρώπινο δέρμα. Όπως και σε ποντίκια, ο τραυματισμός του δέρματος στους νέους πυροδότησε την παραγωγή SDF1 και μειώθηκε σε ηλικιωμένο ανθρώπινο δέρμα. “Αυτό επιβεβαιώνει ότι αυτό που είδαμε στο ποντίκι αναπαράγεται πλήρως στους ανθρώπους”, λέει ο Leung. “Εκτενήσαμε μερικά πρόσθετα πειράματα για να δείξουμε ότι το EZH2 είναι επίσης ο λόγος για τον οποίο η επαγωγή SDF1 χάνεται μεταξύ νεαρών και παλαιών επιδερμίδων. Στην περίπτωση αυτή, το ποντίκι και το ανθρώπινο δέρμα συμπεριφέρθηκαν με τον ίδιο τρόπο”.

Ο Leung θεωρεί ότι ο σχηματισμός ουλών σε νεαρά ποντίκια προτιμάται εξελικτικά με την ταχύτητα που κυριαρχεί στην ποιότητα. Η αναγέννηση ιστών είναι μια αργή διαδικασία, απαιτώντας ένα μήνα για τραυματισμούς δέρματος για να αναγεννηθούν σε σύγκριση με 3-5 ημέρες για σχηματισμό ουλών. “Ως νεαρό ζώο, κάποιος θα ήθελε να τραυματιστεί το συντομότερο δυνατό για να ζήσει για να πολεμήσει μια άλλη μέρα, έτσι θα ανεχτείτε την ατελή θεραπεία για μια ταχύτερη απάντηση», λέει.

Η Ψωρίαση αποτελεί μία χρόνια φλεγμονώδη νόσο με υφέσεις και εξάρσεις

Δερματικά ανησυχητικά συμπτώματα σε ασθενείς με κορωνοϊό