Η «επιδιόρθωση» του DNA θα βοηθούσε στη θεραπεία του Αλτσχάιμερ υποστηρίζουν επιστήμονες από το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ένα νέο μηχανισμό με τον οποίο το DNA μπορεί να «επισκευαστεί». Η ανακάλυψη αυτή θα μπορούσε να βοηθήσει μακροπρόθεσμα στην θεραπεία και την πρόληψη των νευροεκφυλιστικών διαταραχών όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ.
Της Νικολέτας Ντάμπου
Στη τελευταία μελέτη, οι ερευνητές περιγράφουν ένα νέο μηχανισμό επανόρθωσης του DNA, κάτι που στο παρελθόν θεωρούταν ακατόρθωτο. Τα πορίσματά της μελέτης δημοσιεύονται στο ηλεκτρονικό έντυπο της Αμερικανικής Ένωσης για την Πρόοδο της Επιστήμης. Η απόκριση του DNA σε βλάβη – που αποτελείται από τους μηχανισμούς ανίχνευσης, σηματοδότησης και επισκευής – είναι ζωτικής σημασίας για την υγεία του σώματος, καθώς μη επιδιορθωμένες βλάβες στο DNA μπορεί να οδηγήσουν σε κυτταρικό θάνατο και στην ανάπτυξη σοβαρών παθήσεων, όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ.
Ειδικότερα, η μονή αλυσίδα (SSB) μπορεί να επηρεάσει τη μεταγραφή, αντιγραφή και επιδιόρθωση του DNA. Μπορεί να προκαλέσει διαλείμματα στη συσσώρευση της διπλής έλικας του DNA και να αυξήσει την αστάθεια και την απόπτωση, τονίζουν οι ερευνητές.
Το DNA συνδέεται παράλληλα με τις πρωτεΐνες σε συγκροτήματα, που αναφέρονται ως πυρηνοσώματα. Τα πυρηνοσώματα είναι περίπου 200 ζεύγη βάσεων DNA, τα οποία τυλίγονται γύρω από έναν πυρήνα των πρωτεϊνών ιστόνης σε δύο τεράστια κουλουριασμένους βρόχους. Αυτά τα πηνία είναι τόσο καλά, ώστε τα μόρια μήκους περίπου δύο μέτρων να μπορούν να χωρέσουν σε μικροσκοπικούς πυρήνες κυττάρων. Ο επικεφαλής ερευνητής Βασίλι Μ Στουντίτσκι, καθηγητής στο Κρατικό Πανεπιστήμιο Λομονόφ της Μόσχας στη Ρωσία, εξηγεί ότι ολόκληρο το γονιδίωμά μας είναι πακεταρισμένο με αυτό τον τρόπο.
Ωστόσο, λόγω της σφιχτής συσπείρωσης, σημαντικές επιφάνειες του DNA είναι απρόσιτες – οι επιφάνειες που αλληλεπιδρούν με τις ιστόνες – πράγμα που συνεπάγεται ότι ορισμένες διακοπές της μονής αλυσίδας δεν αναγνωρίζονται από τα συνήθη ένζυμα επισκευής, που είναι γνωστά ως PARP1.
Ανοίγει ο δρόμος για νέες μορφές φαρμακευτικής αγωγής
Οι ερευνητές έχουν ανακαλύψει, ωστόσο, ότι ένα ειδικό ένζυμο – η RNA πολυμεράση II (Rol II) – μπορεί να ανιχνεύσει αυτές τις διακοπές της μονής αλυσίδας από την «οδήγηση» τους κατά μήκος του πηνίου DNA. Αποφασίζοντας όπως ένας «διορθωτής» κειμένου, όταν το ένζυμο Rol II αντιμετωπίζει μια διακοπή της μονής αλυσίδας, πυροδοτεί μια σειρά αντιδράσεων που οδηγούν επισκευαστικά ένζυμα τα οποία επιδιορθώνουν την κατεστραμμένη περιοχή.
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
