Κίνδυνος μελανώματος από τις μεταμοσχεύσεις οργάνων. Νέα μελέτη παρουσιάζει στοιχεία σύνδεσης σχετικά με την εμφάνιση επιθετικού μελανώματος από τη μεταμόσχευση οργάνων. Η Bloomberg School of Medicine του Πανεπιστημίου John Hopkins στη Βαλτιμόρη στη νέα της μελέτη εντόπισε ότι οι ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε μεταμόσχευση οργάνων διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν μελάνωμα – την πιο θανατηφόρα μορφή καρκίνου του δέρματος – και έχουν ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο να πεθάνουν από τη νόσο, σε σύγκριση με τα άτομα που δεν έχουν μεταμοσχευθεί.
Το μελάνωμα
Το μελάνωμα εμφανίζεται μόνο στο 2% του συνόλου των περιπτώσεων εμφάνισης καρκίνου του δέρματος στις ΗΠΑ, αλλά προκαλεί τους περισσότερους θανάτους από καρκίνο του δέρματος. Φέτος, εκτιμάται ότι 73.870 νέα κρούσματα μελανώματος θα διαγνωστούν στις ΗΠΑ και σχεδόν 10.000 άνθρωποι θα πεθάνουν από τον καρκίνο. Η επικεφαλής της μελέτης, Hilary Α Robbins, MD, από την Bloomberg School of Medicine του Πανεπιστημίου John Hopkins στη Βαλτιμόρη – έδειξε ότι τα ευρήματα αυτά μπορεί να συμβαίνουν εξαιτίας της λήψης ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων που δίνονται στους μεταμοσχευμένους ασθενείς, προκειμένου να μην απορριφθεί το νέο όργανο. Τα αποτελέσματά της μελέτης δημοσιεύθηκαν στην Investigative Dermatology.
Η Robbins σημειώνει ότι προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει ότι οι μεταμοσχευθέντες ασθενείς οργάνων είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν μελάνωμα, αλλά τα αποτελέσματα αυτά ερευνήθηκαν περισσότερο, προκειμένου να βρεθούν τα αίτια. Οι ασθενείς αυτοί έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν λιγότερο θανατηφόρες μορφές καρκίνου του δέρματος και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να χρειάζονται μόνο συνήθη δερματολογικά check-up.
Ωστόσο, η πιο πρόσφατη μελέτη αποκάλυψε ένα εκπληκτικό εύρημα: οι λήπτες μεταμοσχευμένων οργάνων είχαν περισσότερες πιθανότητες να διαγνωστούν με μελάνωμα μεταστατικού σταδίου. «Δεδομένου ότι το μελάνωμα δεν είναι γνωστό να προκαλείται από έναν ιό, κάποιοι πίστευαν ότι το μελάνωμα συναντάται πιο πολύ στους λήπτες μοσχευμάτων, επειδή εκείνους τους διερευνούσαν πιο εντατικά. Τα ευρήματά μας διέψευσαν αυτή την άποψη, επειδή βρήκαμε μεγαλύτερη αύξηση στο ρίσκο όχι για τα τοπικά μελανώματα – τα οποία συνήθως βρίσκονται κατά τη διάρκεια της εξέτασης – αλλά, αντίθετα, στα περιφερειακά μελανώματα, τα οποία έχουν ήδη αρχίσει να εξαπλώνονται» ανέφερε η Robbins.
Για να καταλήξουν σε αυτό το συμπέρασμα οι ερευνητές ανέλυσαν τα δεδομένα 139.991 λευκών ληπτών μεταμοσχευμένων οργάνων που συμμετείχαν στη Transplant Cancer Match Study – μια μελέτη που περιέχει πληροφορίες σχετικά με το ήμισυ του πληθυσμού που έχει μεταμοσχευθεί στις ΗΠΑ από το 1987 έως το 2010. Οι ερευνητές εντόπισαν 519 περιπτώσεις μελανώματος μεταξύ των μεταμοσχευμένων και τις σύγκριναν με τον γενικό πληθυσμό. Από τα στοιχεία αυτά η ομάδα υπολόγισε ότι οι λήπτες μεταμοσχευμένων οργάνων έχουν διπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν μελάνωμα, σε σύγκριση με τα άτομα που δεν υποβάλλονται σε μεταμόσχευση οργάνων.
Στη συνέχεια, η ομάδα χρησιμοποίησε ένα διαφορετικό σύνολο δεδομένων – συμπεριλαμβανομένων 182 ληπτών μεταμοσχευμένων οργάνων με μελάνωμα και 130.000 που δεν είχαν μεταμοσχευθεί αλλά είχαν εμφανίσει μελάνωμα – και σύγκριναν τα αποτελέσματα σε μια διάρκεια, κατά μέσο όρο, 15 ετών. Η ανάλυση αποκάλυψε ότι το 12% των μη μεταμοσχευμένων ασθενών πέθανε από μελάνωμα, σε σύγκριση με το 27% των μεταμοσχευμένων ασθενών. Οι ερευνητές είδαν ότι οι ασθενείς με μελάνωμα που είχαν υποβληθεί σε μεταμόσχευση οργάνων είχαν τρεις φορές μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου από τους ασθενείς που δεν είχαν μεταμοσχευθεί, ανεξάρτητα από το στάδιο της διάγνωσης του μελανώματος.
Οι λήπτες μεταμοσχευμένων οργάνων είχαν επίσης περίπου 4 φορές περισσότερες πιθανότητες να διαγνωστούν με μελάνωμα σταδίου 2, ή 3 – γνωστό ως «περιφερειακής κατανομής» μελάνωμα, όπου ο καρκίνος έχει αρχίσει να εξαπλώνεται στην περιοχή, αλλά δεν έχει ακόμη εξαπλωθεί και σε άλλες περιοχές του σώματος. Σύμφωνα με τα ευρήματα, οι διαγνώσεις μελανώματος προχωρημένου σταδίου μεταξύ των ληπτών οργάνων συνδέονταν με τη χρήση ενός ανοσοκατασταλτικού φαρμάκου που αναστέλλει τη λειτουργία των Τ-κυττάρων – ένα είδος κυττάρων του ανοσοποιητικού – και τα σταματά από την επίθεση κατά των νέων οργάνων.
Διαγνώσεις πρώιμου σταδίου μελανώματος μεταξύ των ληπτών μοσχευμάτων, ωστόσο, είχαν περισσότερες πιθανότητες μεταξύ εκείνων που έλαβαν ένα ανοσοκατασταλτικό φάρμακο, το οποίο είναι γνωστό ότι κάνει το δέρμα πιο ευαίσθητο στην υπεριώδη (UV) ακτινοβολία – ένα βασικό παράγοντα κινδύνου για μελάνωμα.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
