Ένας νέος μηχανισμός ανακατανομής του αίματος που είναι απαραίτητος για την ορθή λειτουργία του αμφιβληστροειδούς μόλις ανακαλύφθηκε in vivo από ερευνητές του ερευνητικού κέντρου του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ (CRCHUM). Η μελέτη τους δημοσιεύθηκε σήμερα στο Nature .
«Για πρώτη φορά, εντοπίσαμε μια δομή επικοινωνίας μεταξύ των κυττάρων που απαιτείται για τον συντονισμό της παροχής αίματος στον ζωντανό αμφιβληστροειδή», δήλωσε η Δρ Adriana Di Polo, καθηγητής νευροεπιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Montréal και κύριος ερευνητής του Καναδά στο γλαύκωμα και τον νευροεκφυλισμό που σχετίζεται με την ηλικία, ο οποίος επιβλέπει τη μελέτη.
“Γνωρίζαμε ήδη ότι οι ενεργοποιημένες περιοχές του αμφιβληστροειδούς λαμβάνουν περισσότερο αίμα από τις μη ενεργοποιημένες”, είπε, “αλλά μέχρι τώρα κανείς δεν κατάλαβε πώς ρυθμίστηκε σωστά αυτή η ουσιαστική παροχή αίματος.” Η μελέτη διεξήχθη σε ποντίκια από δύο μέλη του εργαστηρίου του Di Polo: τον Δρ Luis Alarcon-Martinez, μεταδιδακτορικό συνεργάτη και την Deborah Villafranca-Baughman, Ph.D.. Και οι δύο είναι οι πρώτοι συν-συγγραφείς αυτής της μελέτης.
Στα ζωντανά ζώα, όπως και στους ανθρώπους, ο αμφιβληστροειδής χρησιμοποιεί το οξυγόνο και τα θρεπτικά συστατικά που περιέχονται στο αίμα για να λειτουργήσει πλήρως. Αυτή η ζωτική ανταλλαγή γίνεται μέσω των τριχοειδών αγγείων, των λεπτότερων αιμοφόρων αγγείων σε όλα τα όργανα του σώματος. Όταν η παροχή αίματος μειώνεται δραματικά ή διακόπτεται – όπως ισχαιμία ή εγκεφαλικό επεισόδιο – ο αμφιβληστροειδής δεν λαμβάνει το οξυγόνο που χρειάζεται. Σε αυτήν την κατάσταση, τα κύτταρα αρχίζουν να πεθαίνουν και ο αμφιβληστροειδής σταματά να λειτουργεί όπως πρέπει.
Σήραγγα μεταξύ κελιών
Τυλιγμένα γύρω από τα τριχοειδή είναι περικύτταρα, κύτταρα που έχουν την ικανότητα να ελέγχουν την ποσότητα αίματος που διέρχεται από ένα μόνο τριχοειδές απλώς πιέζοντας και απελευθερώνοντάς το.
“Χρησιμοποιώντας μια τεχνική μικροσκοπίας για την απεικόνιση αγγειακών αλλαγών σε ζωντανούς ποντικούς, δείξαμε ότι τα περικύτταρα προβάλλουν πολύ λεπτούς σωλήνες, που ονομάζονται νανοσωλήνες σήραγγας μεταξύ περυκητών , για να επικοινωνούν με άλλα περικύτταρα που βρίσκονται σε μακρινά τριχοειδή”, δήλωσε ο Alarcon-Martinez. “Μέσω αυτών των νανοσωλήνων, τα περικύτταρα μπορούν να μιλήσουν μεταξύ τους για να απελευθερώσουν αίμα εκεί όπου χρειάζεται περισσότερο.”
Ένα άλλο σημαντικό χαρακτηριστικό, που πρόσθεσε το Villafranca-Baughman, είναι ότι “τα τριχοειδή χάνουν την ικανότητά τους να κλείνουν το αίμα όπου απαιτείται όταν οι νανοσωλήνες της σήραγγας έχουν υποστεί βλάβη – μετά από ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο, για παράδειγμα. Η έλλειψη παροχής αίματος που ακολουθεί έχει επιβλαβείς συνέπειες στους νευρώνες και τη συνολική λειτουργία των ιστών. “
Τα ευρήματα της ομάδας υποδηλώνουν ότι τα μικροαγγειακά ελλείμματα που παρατηρούνται σε νευροεκφυλιστικές ασθένειες όπως εγκεφαλικά επεισόδια, γλαύκωμα και νόσος του Αλτσχάιμερ μπορεί να προκύψουν από την απώλεια νανοσωλήνων σήραγγας και τη μειωμένη κατανομή αίματος. Οι στρατηγικές που προστατεύουν αυτές τις νανοδομές θα πρέπει στη συνέχεια να είναι επωφελείς, αλλά πρέπει να αποδειχθούν.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
