Μια διεθνής μελέτη, με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον, δείχνει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία βιώνουν το μεγαλύτερο αριθμό κρουσμάτων ελονοσίας που εισάγονται από άλλες χώρες.
Έρευνα του προγράμματος WorldPop, που βασίζεται στο Πανεπιστήμιο, εξέτασε και χαρτογράφησε την κίνηση της νόσου από ενδημικές χώρες (εκείνες όπου η ελονοσία ενδημεί) σε περίπου 40 χώρες που ορίζονται μη ενδημικές (όπως το Ηνωμένο Βασίλειο). Τα ευρήματα δείχνουν ότι οι χώρες με τον υψηλότερο μέσο αριθμό εισαγόμενων λοιμώξεων ετησίως κατά την τελευταία δεκαετία ήταν η Γαλλία (2169), το Ηνωμένο Βασίλειο (1898) και οι ΗΠΑ (1511), ακολουθούμενες από την Ιταλία (637) και τη Γερμανία (401). Η λοίμωξη είχε έντονη παρουσία σε ένα μικρό πλήθος διαδρομών «υψηλής κυκλοφορίας» διαδρομές, με περιστατικά ελονοσίας που προέρχονταν από τη Δυτική Αφρική να αντιπροσωπεύουν το 56 τοις εκατό (13947) όλων των περιπτώσεων που ανιχνεύονται σε μη ενδημικές χώρες.
Ο Andrew Tatem, Διευθυντής του WorldPop και καθηγητής της γεωγραφίας του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον σχολιάζει: «Αυτό είναι η πρώτη παγκοσμίως αξιολόγηση των εισαγόμενων κρουσμάτων ελονοσίας σε 20 χρόνια και η χαρτογράφηση αυτών των δεδομένων είναι εξαιρετικά πολύτιμη βοηθώντας μας να κατανοήσουμε πώς μπορούμε να μετριάσουμε τις επιπτώσεις της παγκόσμιας κίνησης της νόσου. Στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία θα δείτε τον μεγαλύτερο αριθμό των εισαγόμενων κρουσμάτων ελονοσίας. Η εισαγόμενη ελονοσία στοιχίζει ακριβά για την αντιμετώπισή της, συμβάλλει στην ανθεκτικότητα στα φάρμακα, μερικές φορές προκαλεί δευτεροπαθή τοπική μετάδοση και απειλεί τον μακροπρόθεσμο στόχο της εξάλειψής της». Η έρευνα, που υποστηρίζεται από το Ίδρυμα Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς, κατασκευάζει και αναλύει μια βάση δεδομένων διαθέσιμη στο κοινό. Αν και τα περισσότερα κρούσματα ελονοσίας σε μη ενδημικές χώρες προέρχονται από τη Δυτική Αφρική, η μελέτη έδειξε ότι 20 τοις εκατό ήταν από την Ινδία (4988), το 13 τοις εκατό από την Ανατολική Αφρική (3242) και τρία τοις εκατό από την Παπούα Νέα Γουινέα (748). Ενώ η διαδρομή από τη Δυτική Αφρική προς τη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν η συχνότερη για την εισαγωγή ελονοσίας, άλλες διαδρομές υψηλής κυκλοφορίας περιλαμβάνουν την διαδρομή Ινδία/ΗΠΑ (149 περιπτώσεις κατά μέσο όρο ετησίως), Νεα Γουινέα-Παπούα/Αυστραλία (97), Πακιστάν/Ηνωμένο Βασίλειο (69) και Αιτή/ΗΠΑ (52). Με τη χαρτογράφηση του πολύπλοκου δικτύου μετακίνησης της ελονοσίας σε ολόκληρες ηπείρους οι ερευνητές τονίζουν ότι μια σειρά από παράγοντες, πέρα από τους γεωγραφικούς, επηρεάζουν τη δυναμική της εισαγωγής της νόσου. Για παράδειγμα, ιστορικοί, οικονομικοί, γλωσσικοί και πολιτιστικοί δεσμοί παίζουν το ρόλο τους στις μετακινήσεις του πληθυσμού από τις πρώην αποικίες προς τις μητροπόλεις.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
