Ογκολογία

Νέες θεραπείες για την αντιμετώπιση της λευχαιμίας

Νέες θεραπείες για την αντιμετώπιση της λευχαιμίας

Νέες θεραπευτικές επιλογές ανακάλυψαν οι ερευνητές για την αντιμετώπιση της λευχαιμίας. Στις βιομηχανοποιημένες χώρες, όπως είναι και η Ευρώπη, η οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία είναι η πιο κοινή μορφή καρκίνου στα παιδιά.

Της Μαρίας Χατζηδάκη

Μια διεθνής ερευνητική συνεργασία με επικεφαλής Παιδιάτρους-Ογκολόγους από τα Πανεπιστήμια της Ζυρίχης και του Ανόβερου κατάφερε να αποκωδικοποιήσει μία συγκεκριμένη μορφή αυτής της λευχαιμίας, η οποία θεωρείται ανίατη, ανοίγοντας νέους δρόμους για την θεραπευτική αντιμετώπιση αυτής της ασθένειας. Η οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία (ΟΛΛ) αναπτύσσεται συχνά μεταξύ της ηλικίας των 2 και 3 ετών. Αυτή η λευχαιμία έχει διάφορες μορφές, οι οποίες διαφέρουν μεταξύ τους από ορισμένες αλλαγές στο γενετικό υλικό των λευχαιμικών κυττάρων.

Η ομάδα των επιστημόνων της μελέτης με επικεφαλής τον Ζαν-Πιερ Μπουρκέν, Παιδίατρο-Ογκολόγο του Νοσοκομείου Παίδων στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, και ο καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Ανόβερου, Μάρτιν Στάνουλα, κατάφεραν να αποκωδικοποιήσουν το γονιδίωμα και το μεταγραφικό ενός έως τώρα ανίατου υπο-τύπου της οξείας λεμφοβλαστικής λευχαιμίας.

Τα δύο γονίδια TCF3 και HLF είναι ήδη γνωστό ότι συγχωνεύονται παρεκκλίνοντα σε αυτόν τον υπότυπο της οξείας λεμφοβλαστικής λευχαιμίας. Αυτή η αλλαγή στο γενετικό κώδικα τον κάνει ανθεκτικό σε όλες τις τρέχουσες θεραπείες λευχαιμίας. Οι επιστήμονες έχουν τώρα ανακαλύψει ότι και άλλες περιοχές DNA άλλαξαν επίσης, επιπλέον των δύο παρεκκλινόντων συντηγμένων γονιδίων, και ότι η δραστηριότητα των βασικών γονιδίων τροποποιήθηκε με τέτοιο τρόπο, ώστε να καθορίζει ένα νέο πρόγραμμα, συμβατό με τα λευχαιμικά κύτταρα.

Η ομάδα του Ζαν-Πιερ Μπουρκέν ανέπτυξε ένα εξανθρωπισμένο μοντέλο ποντικού στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο για το Παιδί, στη Ζυρίχη, που επιτρέπει στους ερευνητές να εξερευνήσουν λευχαιμίες σε συνθήκες που είναι πολύ όμοιες με τις καταστάσεις που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι. Με άλλα λόγια, δημιούργησαν ένα μοντέλο για να επιταχύνουν την ανακάλυψη των πιο εξατομικευμένων επιλογών θεραπείας.

Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε Eπίσης:

Εξελίξεις και προοπτικές στην αντιμετώπιση του καρκίνου του προστάτη

Novartis : "Φιλοδοξία είναι να βελτιώσουμε την επιβίωση των ασθενών με καρκίνο"

svg%3E svg%3E
svg%3E
svg%3E
Περισσότερα

Νέος επιστημονικός στόχος για τη θεραπεία του καρκίνου του παγκρέατος

«Δείχνει επίσης ότι η συνδυασμένη αναστολή των δύο κύριων οδών προμήθειας θρεπτικών συστατικών μπορεί να οδηγήσει σε έναν επιτυχημένο αποκλεισμό της παροχής ενέργειας με αποτέλεσμα την πείνα του όγκου και την επακόλουθη συρρίκνωση».

Ανακαλύφθηκε βασικός παράγοντας - υπεύθυνος για τον καρκίνο του πνεύμονα

Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι ο συχνότερος καρκίνος στον άνδρα και ο τρίτος σε συχνότητα στη γυναίκα, αλλά συνολικά ο πρώτος στον γενικό πληθυσμό. Κάθε χρόνο αναδεικνύονται 10.000 νέες περιπτώσεις καρκίνου του πνεύμονα στην Ελλάδα

Η Ανοσο-Ογκολογία στην COVID-19 εποχή: Νέες συνθήκες και εξελίξεις στη φροντίδα των ασθενών

Παγκοσμίως, 1 στους 6 θανάτους οφείλεται στον καρκίνο. Όμως, αυτό ενδεχομένως να αλλάξει στο κοντινό μέλλον, χάρη σε μια κατηγορία ογκολογικών θεραπειών που τα τελευταία χρόνια έχει βελτιώσει σημαντικά την πρόγνωση των ασθενών με αρκετές μορφές προχωρημένου ή μεταστατικού καρκίνου: την Ανοσο-Ογκολογία.

Μπορεί, άραγε, η τεχνολογία mRNA να συμβάλλει στην αντιμετώπιση του καρκίνου

Κορωνοϊός και καρκίνος: Μπορεί η τεχνολογία RNA να βοηθήσει και στις νεοπλασίες; Η τεχνολογία RNA (mRNA) που χρησιμοποιείται στα εμβόλια Moderna και Pfizer COVID- 19 μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση του καρκίνου, σύμφωνα με τους ειδικούς. 

Ερευνητές αναπτύσσουν ένεση για τη θεραπεία του καρκίνου του δέρματος

Οι ερευνητές του Yale αναπτύσσουν μια θεραπεία καρκίνου του δέρματος που περιλαμβάνει την ένεση νανοσωματιδίων στον όγκο, σκοτώνοντας τα καρκινικά κύτταρα με μια διπλή προσέγγιση, ως πιθανή εναλλακτική λύση στη χειρουργική επέμβαση.