Συνολικά, αυτή η μελέτη ρίχνει φως στους περίπλοκους τρόπους με τους οποίους τα ανδρογόνα συμβάλλουν στις διαφορές των φύλων σε κυτταρικό και μοριακό επίπεδο και παρέχει τη βάση για την ανάπτυξη στοχευμένων θεραπειών για ασθένειες με προκατάληψη του φύλου, ρυθμίζοντας την οδό των ανδρογόνων.
Φύλα Ασθένειες: Οι διαφορές φύλου είναι ευρέως διαδεδομένες στην ανθρώπινη ανάπτυξη, τις φυσιολογικές διεργασίες και τις ασθένειες, καθιστώντας σημαντικό τον χαρακτηρισμό της επίδρασης των διαφορών φύλου σε αυτούς τους τομείς. Η κατανόηση των ρυθμιστικών μηχανισμών που σχετίζονται με αυτές τις διαφορές, συμπεριλαμβανομένου του ρόλου των ανδρογόνων, είναι επίσης ζωτικής σημασίας για την κλινική μετάφραση —ειδικά για ασθένειες που είναι πιο διαδεδομένες σε ένα φύλο.
Για να απαντήσει σε αυτές τις ερωτήσεις, μια ομάδα με επικεφαλής τον καθηγητή Gao Dong και τον καθηγητή Chen Luonan από το Κέντρο Αριστείας στη Μοριακή Κυτταρική Επιστήμη, το Ινστιτούτο Βιοχημείας και Κυτταρικής Βιολογίας της Σαγκάης της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών, τον καθηγητή Bai Fan από το Πανεπιστήμιο του Πεκίνου, και τον καθηγητή Yu Chen από το εργαστήριο Shenzhen Bay, διερεύνησε σε βάθος τον ρόλο των ανδρογόνων στη διαμόρφωση των διαφορών του φύλου σε μοριακό και κυτταρικό επίπεδο. Η μελέτη της δημοσιεύεται στο Nature. Οι ερευνητές ανέπτυξαν έναν λεπτομερή μονοκύτταρο μεταγραφικό χάρτη από 17 διαφορετικούς ιστούς του ποντικιού (Mus musculus). Χρησιμοποιώντας αυτό το σύνολο δεδομένων, ανέλυσαν τις διαφορές φύλου σε βάθος και διερεύνησαν πώς τα ανδρογόνα επηρεάζουν αυτές τις διαφορές μέσω συγκεκριμένων μοριακών οδών και τύπων κυττάρων. Επίσης, διερεύνησαν τις επιπτώσεις των ευρημάτων τους σε ασθένειες που προκατέχουν το φύλο. Στη συνέχεια εντόπισαν τα γονίδια (δηλαδή, AASB-DEGs) μεταξύ αυτών των διαφόρων ιστών και τύπων κυττάρων των οποίων η έκφραση είναι προκατειλημμένη από το φύλο και επηρεάζεται άμεσα από τα ανδρογόνα. Αυτά τα γονίδια, συμπεριλαμβανομένων των Egfr, Fos και Il33, επισημάνθηκαν ως δυνητικοί στόχοι για ιατρική ακριβείας ρυθμίζοντας την οδό των ανδρογόνων.
Οι ερευνητές εξέθεσαν επίσης πώς τα ανδρογόνα επηρεάζουν τον επιπολασμό ορισμένων τύπων κυττάρων μεταξύ των φύλων σε διάφορους ιστούς, ιδίως στους πληθυσμούς κυττάρων του ανοσοποιητικού. Ένα βασικό εύρημα ήταν η ταυτοποίηση των έμφυτων λεμφοειδών κυττάρων της ομάδας 2 (ILC2s), τα οποία παίζουν ρόλο στη φλεγμονή και στην ενίσχυση της θεραπείας αποκλεισμού PD-1. Είναι ενδιαφέρον ότι τα ILC2 εμφάνισαν τα υψηλότερα επίπεδα έκφρασης υποδοχέα ανδρογόνου (Ar) μεταξύ των κύριων τύπων ανοσοκυττάρων. Η παρουσία αυτών των κυττάρων επηρεάστηκε σημαντικά από τα επίπεδα ανδρογόνων, υποδηλώνοντας έναν μηχανισμό με τον οποίο τα ανδρογόνα επηρεάζουν τις ανοσολογικές αποκρίσεις και την ευαισθησία σε ασθένειες. Ενσωματώνοντας τα ευρήματά τους με δεδομένα από τη UK Biobank, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα πιο κοινά γονίδια κινδύνου για πολλαπλές ασθένειες με προκατάληψη του φύλου ήταν τα κύρια γονίδια του συμπλέγματος ιστοσυμβατότητας (MHC), μερικά από τα οποία έδειχναν διαφορές φύλου ή ανταποκρίνονταν στα ανδρογόνα. Οι αναλύσεις μεταξύ ειδών που βασίστηκαν σε αυτόν τον άτλαντα εντόπισαν επίσης συσχετίσεις μεταξύ τύπων κυττάρων και ασθενειών με προκατάληψη λόγω φύλου. Συνολικά, αυτή η μελέτη ρίχνει φως στους περίπλοκους τρόπους με τους οποίους τα ανδρογόνα συμβάλλουν στις διαφορές των φύλων σε κυτταρικό και μοριακό επίπεδο και παρέχει τη βάση για την ανάπτυξη στοχευμένων θεραπειών για ασθένειες με προκατάληψη του φύλου, ρυθμίζοντας την οδό των ανδρογόνων.
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
