Δυστονία: Η μελέτη δείχνει σαφείς διαφορές στις βέλτιστες θέσεις διέγερσης, οι οποίες αντιστοιχούν στη σωματοτοπική δομή της εσωτερικής ωχράς. Αυτό σημαίνει ότι οι νευρικές περιοχές στον εγκέφαλο αντιστοιχούν στις περιοχές του σώματος που αντιπροσωπεύουν.
Οι πρόσφατες ανακαλύψεις που έγιναν από ερευνητές από το Charité – Universitätsmedizin Berlin μπορεί να αποδειχθούν ζωτικής σημασίας για τη βελτίωση της θεραπείας της δυστονίας, μιας νευρολογικής κινητικής διαταραχής. Δημοσιεύτηκαν στο PNAS, τα ευρήματά τους δείχνουν ότι πολύ συγκεκριμένα δίκτυα στον εγκέφαλο πρέπει να διεγερθούν προκειμένου να ανακουφιστούν τα συμπτώματα που παρατηρούνται σε διαφορετικούς τύπους δυστονίας. Η δυστονία είναι μια σπάνια νευρολογική διαταραχή, η οποία χαρακτηρίζεται από ακούσιες, στρεβλωτικές και παραμορφωτικές κινήσεις και στάσεις. Τα άτομα με δυστονία μπορεί να είναι περιορισμένα στην ικανότητά τους να εκτελούν δραστηριότητες της καθημερινής ζωής, όπως το ποτό, το περπάτημα και την ομιλία.
Στη Γερμανία, περίπου 160.000 άνθρωποι έχουν δυστονία. Η πάθηση υποδιαιρείται σε γενικευμένη δυστονία, η οποία επηρεάζει ολόκληρο το σώμα και εστιακή δυστονία, η οποία περιορίζεται σε συγκεκριμένα μέρη του σώματος. Η τελευταία κατηγορία περιλαμβάνει την αυχενική δυστονία, η οποία επηρεάζει τον αυχένα. Τα υποκείμενα αίτια της πάθησης δεν είναι πλήρως κατανοητά, αλλά οι ειδικοί υποθέτουν ότι τα συμπτώματα είναι αποτέλεσμα ελαττωματικών αλληλεπιδράσεων μεταξύ συγκεκριμένων περιοχών του εγκεφάλου που οδηγούν σε ανώμαλη μετάδοση σήματος. Ανάλογα με τη μορφή της εμπλεκόμενης δυστονίας, γενετικά ελαττώματα μπορεί επίσης να παίζουν ρόλο.
Μια θεραπευτική επιλογή που είναι διαθέσιμη σε ασθενείς με δυστονία είναι μια νευροχειρουργική διαδικασία που περιλαμβάνει την εμφύτευση ηλεκτροδίων σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου. Μόλις εμφυτευθούν, τα ηλεκτρόδια εκπέμπουν ασθενή ηλεκτρικά σήματα που βοηθούν στην αποκατάσταση της κανονικής λειτουργίας του εγκεφάλου. Γνωστή ως βαθιά εγκεφαλική διέγερση, η διαδικασία περιλαμβάνει την εμφύτευση μιας συσκευής που μοιάζει με βηματοδότη και είναι συχνά η μόνη θεραπεία που μπορεί να προσφέρει ανακούφιση από τα συμπτώματα. “Η ακρίβεια με την οποία αυτή η διέγερση πρέπει να προσαρμοστεί στα συμπτώματα που παρατηρούνται σε διαφορετικούς τύπους δυστονίας δεν ήταν ξεκάθαρη μέχρι τώρα”, εξηγεί ο επικεφαλής της μελέτης καθ. Dr. Andrea Kühn.
Η ομάδα του καθηγητή Kühn εξέτασε συνολικά 80 ασθενείς που είχαν λάβει θεραπεία είτε για γενικευμένη είτε για αυχενική δυστονία σε ένα από τα πέντε διαφορετικά νοσοκομεία στη Γερμανία και την Αυστρία. Αφού ανέλυσαν τις ακριβείς θέσεις των ηλεκτροδίων, οι ερευνητές μπόρεσαν να δημιουργήσουν μοντέλα υπολογιστών που έδειχναν ποια δίκτυα εγκεφάλου ενεργοποιούνταν σε κάθε έναν από τους ασθενείς που ερευνήθηκαν. Χαρτογραφώντας δεδομένα σχετικά με τις βελτιώσεις των συμπτωμάτων στα μοντέλα δικτύου τους, οι ερευνητές μπόρεσαν στη συνέχεια να προσδιορίσουν ποια από τα δίκτυα που προσδιορίστηκαν ήταν ζωτικής σημασίας για την επιτυχία της θεραπείας.
Ένα βασικό εύρημα ήταν ότι ο βέλτιστος στόχος για διέγερση εξαρτάται από τον τύπο της δυστονίας που αντιμετωπίζεται. Αυτό σημαίνει ότι τα βέλτιστα αποτελέσματα θεραπείας συσχετίστηκαν με συγκεκριμένες συνδέσεις μεταξύ του θαλάμου (η μεγαλύτερη δομή στον διεγκέφαλο ή «ενδοεγκέφαλος») και της ωχράς (μια ωχρόχρωμη δομή στον πυρήνα των βασικών γαγγλίων). Τα βασικά γάγγλια είναι βαθιές εγκεφαλικές δομές που παίζουν ρόλο στον έλεγχο της κίνησης. Σε ασθενείς με αυχενική δυστονία, ο καθοριστικός παράγοντας ήταν η ηλεκτρική διέγερση ενός συγκεκριμένου νευρωνικού δικτύου που ενεργοποίησε επίσης την περιοχή της κεφαλής και του λαιμού του πρωτογενούς κινητικού φλοιού. Ως κινητικό κέντρο εντολών του εγκεφάλου, αυτή η περιοχή είναι υπεύθυνη για το σχεδιασμό και την έναρξη των κινήσεων καθώς και την αποθήκευση της μνήμης των κινήσεων.
Αντίθετα, για τους ασθενείς με γενικευμένη δυστονία, προκλήθηκαν ευεργετικά αποτελέσματα μέσω της διέγερσης ενός διαφορετικού δικτύου που προβάλλονταν σε ολόκληρο τον πρωτογενή κινητικό φλοιό. “Η μελέτη μας δείχνει σαφείς διαφορές στις βέλτιστες θέσεις διέγερσης, οι οποίες αντιστοιχούν στη σωματοτοπική δομή της εσωτερικής ωχράς. Αυτό σημαίνει ότι οι νευρικές περιοχές στον εγκέφαλο αντιστοιχούν στις περιοχές του σώματος που αντιπροσωπεύουν”, λέει ο πρώτος συγγραφέας της μελέτης, Δρ Ανδρέας Κέρας του Τμήματος Νευρολογίας και Πειραματικής Νευρολογίας. Και προσθέτει: “Λόγω της έλλειψης εναλλακτικών επιλογών θεραπείας πέρα από τη βαθιά εγκεφαλική διέγερση, τα ευρήματά μας συμβάλλουν σημαντικά στη βελτίωση της θεραπείας για τη δυστονία. Στο μέλλον, θα μπορούμε να θεραπεύουμε πιο σκόπιμα συγκεκριμένους τύπους της διαταραχής.”
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
