Ανισακίαση: Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υπολογίζει ότι περίπου 56 εκατομμύρια περιπτώσεις παρασιτικών λοιμώξεων που σχετίζονται με την κατανάλωση προϊόντων ψαριών εμφανίζονται ετησίως.
Από το σούσι και το σασίμι στην Ιαπωνία μέχρι τα poke bowls στη Χαβάη και το ceviche στο Περού, η κατανάλωση ωμού ή ελαφρά ψημένου ψαριού και άλλων θαλασσινών γίνεται ολοένα και πιο δημοφιλής. Όσο ελκυστικά μπορεί να είναι τέτοια πιάτα, μπορούν επίσης να αυξήσουν τον κίνδυνο έκθεσης σε παράσιτα που μεταδίδονται στα ψάρια. Κάθε χρόνο, σχεδόν ένας στους δέκα ανθρώπους αρρωσταίνει από την κατανάλωση μολυσμένων τροφίμων. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υπολογίζει ότι περίπου 56 εκατομμύρια περιπτώσεις παρασιτικών λοιμώξεων που σχετίζονται με την κατανάλωση προϊόντων ψαριών εμφανίζονται ετησίως.
Μικροσκοπικοί αλλά ενοχλητικοί λαθρεπιβάτες
Μεταξύ των παρασίτων που μεταδίδονται στα ψάρια που μπορούν να επηρεάσουν τον άνθρωπο, υπάρχουν τρεις μεγάλες ομάδες παρασιτικών σκουληκιών, γνωστών και ως ελμινθών: τα επίπεδα σκουλήκια, τα αγκαθωτά σκουλήκια (acanthocephalans) και τα βλεφαροειδή σκουλήκια (νηματοειδείς). Οι διαγνώσεις μόλυνσης με Opisthorchis, μια οικογένεια επίπεδων σκουληκιών, είναι οι πιο συχνές, αλλά εμφανίζονται κυρίως στην Ανατολική και Νοτιοανατολική Ασία.
Πιο παγκόσμια ανησυχία προκαλούν αυτά που προκαλούνται από ορισμένους νηματώδεις της οικογένειας Anisakidae, ιδιαίτερα τα είδη των γενών Anisakis, Pseudoterranova και Contracaecum. Κατά συνέπεια, είναι το επίκεντρο μεγάλου μέρους της παγκόσμιας ιατρικής και οικονομικής ανησυχίας. Η παρασιτική ασθένεια ανισακίαση, που προκαλείται από νηματώδεις προνύμφες που ανήκουν στο γένος Anisakis, θεωρείται η κύρια απειλή για την ανθρώπινη υγεία.
Κάθε χρόνο και σε όλες τις ηπείρους, αμέτρητα κρούσματα διαγιγνώσκονται στον άνθρωπο, εν μέρει λόγω της αύξησης της κατανάλωσης τροφίμων όπως το σούσι και το σασίμι. Μόνο στην Ιαπωνία, όπου είναι παραδοσιακό να τρώμε ωμά ψάρια και πιάτα με θαλασσινά, περισσότερα από 7.000 κρούσματα ανισακίασης εμφανίζονται ετησίως.
Από θαλάσσια θηλαστικά μέχρι ανθρώπινο στομάχι
Σήμερα, η ανισακίαση δεν είναι μόνο ένα αναδυόμενο παγκόσμιο πρόβλημα υγείας του ανθρώπου, αλλά αποτελεί και οικονομική ανησυχία, λόγω των πιθανών αρνητικών επιπτώσεων στην εμπιστοσύνη των καταναλωτών και στο εμπόριο που συνδέονται με τα μολυσμένα ψάρια. Πώς λοιπόν μπορεί να αποφευχθεί αυτή η ενοχλητική ασθένεια; Η απάντηση βρίσκεται στην κατανόηση του κύκλου ζωής των παρασίτων.
Το γένος Anisakis περιλαμβάνει εννέα είδη, τρία από τα οποία (Anisakis simplex, Anisakis pegreffii και Anisakis physeteris) έχουν επιβεβαιωθεί ως ζωονοσογόνα παθογόνα. Αυτοί οι νηματώδεις μολύνουν ένα ευρύ φάσμα θαλάσσιων οργανισμών. Τα ψάρια και τα κεφαλόποδα χρησιμεύουν ως ενδιάμεσοι ξενιστές, ενώ τα δελφίνια, οι φάλαινες, οι φώκιες και άλλα θαλάσσια θηλαστικά είναι οι τελευταίοι ξενιστές.
Τα ενήλικα σκουλήκια βρίσκονται στη βλεννογόνο μεμβράνη που καλύπτει τα στομάχια των θαλάσσιων θηλαστικών. Τα αυγά του παρασίτου αποβάλλονται μαζί με τα κόπρανα του ζώου και εκκολάπτονται στο θαλασσινό νερό. Εκεί, τα κριλ—μικρά καρκινοειδή που αποτελούν τη βάση της τροφικής αλυσίδας των ωκεανών—τα τρώνε και μολύνονται με προνυμφικά στάδια των νηματωδών. Όταν τα κριλ τρώγονται με τη σειρά τους από ψάρια ή καλαμάρια, ένα άλλο στάδιο προνυμφών μολύνει τα έντερα των αρπακτικών και ενσωματώνεται στην επιφάνεια των οργάνων τους και τελικά στους μυς τους.
Και εκεί ερχόμαστε εμείς οι άνθρωποι. Όταν καταναλώνουμε ψάρια, καλαμάρια, χταπόδι ή άλλα θαλασσινά που περιέχουν προνύμφες Anisakis τρίτου σταδίου που είναι ωμές ή κακοψημένες, μπορεί να γίνουμε κατά λάθος ξενιστές των προνυμφών Anisakis. Μόλις καταποθούν, εγκαθίστανται στο στομάχι μας και μερικές φορές στο λεπτό έντερο.
Πόνος στο στομάχι και χειρότερα
Ενώ το παράσιτο δεν μπορεί να αναπαραχθεί στον άνθρωπο, μπορεί να επιβιώσει για σύντομο χρονικό διάστημα και να προκαλέσει ανισακίαση, η οποία μπορεί να κυμαίνεται από ήπια έως σοβαρή, ανάλογα με το άτομο που έχει μολυνθεί. Τα πιο τυπικά συμπτώματα της γαστρικής ανισακίασης περιλαμβάνουν κοιλιακό άλγος, ναυτία και έμετο εντός ωρών από την κατάποση των προνυμφών. Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν αλλεργικές αντιδράσεις και ακόμη και αναφυλακτικό σοκ. Η μόλυνση του λεπτού εντέρου είναι λιγότερο συχνή, αλλά όταν εμφανίζεται μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονώδη μάζα και συμπτώματα παρόμοια με τη νόσο του Crohn, η οποία αναπτύσσεται μία έως δύο εβδομάδες αργότερα.
Ορισμένοι εργαζόμενοι στον κλάδο της αλιείας καθώς και μάγειρες και άλλοι επαγγελματίες που ασχολούνται τακτικά με τα ψάρια μπορεί να πάσχουν από επαγγελματική αλλεργική ανισακίαση. Εδώ, η κατάποση των προνυμφών του παρασίτου δεν είναι απαραίτητη για την εμφάνιση της νόσου – οι πάσχοντες γίνονται ευαίσθητοι στις πρωτεΐνες Anisakis που έρχονται σε επαφή με το δέρμα ή την αναπνευστική οδό. Ευτυχώς, η συνολική πρόγνωση για την ανισακίαση είναι γενικά θετική. Οι περισσότερες λοιμώξεις είναι αυτοπεριοριζόμενες και συνήθως υποχωρούν αυθόρμητα μετά από αρκετές εβδομάδες. Η μετάδοση από άτομο σε άτομο είναι ουσιαστικά αδύνατη.
Σεβίτσε, σασίμι ακόμα και γαύρος τουρσί
Πάνω από το 90% των περιπτώσεων ανισακίασης παγκοσμίως αναφέρονται στην Ιαπωνία και το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου 10% σε χώρες όπως η Ισπανία, η Ιταλία, οι Ηνωμένες Πολιτείες (Χαβάη), η Ολλανδία και η Γερμανία. Αυτές είναι περιοχές όπου τρώμε παραδοσιακά ωμά ή κακοψημένα πιάτα με ψάρι, όπως σούσι και σασίμι, σεβίτσε και καρπάτσιο, γαύρος τουρσί ή τουρσί, lomi-lomi σολομού Χαβάης και αλατισμένη ρέγγα. Τα είδη που παρασιτούν πιο συχνά είναι ο σολομός, ο τόνος, το καλαμάρι, ο μπακαλιάρος, ο μπακαλιάρος, το σκουμπρί, το σκουμπρί, το σαφρίδιο, το προσφυγάκι, οι σαρδέλες και ο γαύρος.
Πώς μπορεί να προληφθεί η ανισακίαση; Τα προληπτικά μέτρα είναι απαραίτητα για τον έλεγχο και την ελαχιστοποίηση της νόσου. Ενώ τα σκουλήκια μπορούν να αντισταθούν στο τουρσί και στο κάπνισμα, οι ημι-κονσέρβες όπως ο γαύρος και τα παραδοσιακά παστά αποξηραμένα ψάρια όπως ο μπακαλιάρος ή η μοτζαμά περιλαμβάνουν διαδικασίες που σκοτώνουν το παράσιτο. Η καλύτερη προσέγγιση είναι να χρησιμοποιήσετε μια παραδοσιακή τεχνική μαγειρέματος όπως μαγείρεμα, τηγάνισμα, ψήσιμο ή ψήσιμο στη σχάρα. Η Ισπανική Υπηρεσία για την Ασφάλεια και τη Διατροφή των Τροφίμων αναφέρει ότι όταν η θερμοκρασία μαγειρέματος ενός θαλασσινού φτάσει ή ξεπεράσει τους 60°C (140 Fahrenheit) για τουλάχιστον ένα λεπτό, το παράσιτο σκοτώνεται.
Αν και τέτοιες μέθοδοι δεν είναι μια επιλογή για τους λάτρεις του σούσι, του σασίμι και του σεβίτσε, η κατάψυξη είναι. Όταν τα θαλασσινά υποβάλλονται σε -20°C για επτά ημέρες ή -35°C για περισσότερες από 15 ώρες, οι προνύμφες καταστρέφονται. Εάν δεν είστε σίγουροι ότι ο καταψύκτης σας μπορεί να πέσει τόσο χαμηλά, είναι συνετό να αγοράσετε κατεψυγμένα ψάρια. Πράγματι, για να αυξηθεί η ασφάλεια των τροφίμων των καταναλωτών, σε ορισμένες χώρες, το εμπορικά παρασκευασμένο σούσι καταψύχεται πριν πουληθεί. Η ευρωπαϊκή νομοθεσία απαιτεί να μην προσφέρονται προς πώληση θαλασσινά με ορατά παράσιτα.
Για να αποφύγετε την ανισακίαση, συνιστάται να αγοράζετε καθαρά ψάρια και να τα επιθεωρείτε οπτικά—ακόμα και τα φιλέτα ψαριών αξίζει να εξεταστούν. Υπάρχουν μερικές εξαιρέσεις από την απαίτηση κατάψυξης. Στρείδια, μύδια, μύδια και άλλα μαλάκια. ψάρια από εσωτερικά ύδατα και ιχθυοτροφεία γλυκού νερού (πέστροφα και κυπρίνος, για παράδειγμα). Τα ψάρια που εκτρέφονται στο αγρόκτημα μπορεί επίσης να είναι ασφαλή, υπό την προϋπόθεση ότι έχουν εκτραφεί από έμβρυα που λαμβάνονται σε αιχμαλωσία, τρέφονται με ζωοτροφές χωρίς ζωονοσογόνα παράσιτα και διατηρούνται σε περιβάλλον απαλλαγμένο από παράσιτα.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
