Αυτοτραυματισμός: Ερευνητές στο Ινστιτούτο Karolinska στη Σουηδία ίσως βρήκαν μια εξήγηση ως προς τον λόγο που τα άτομα με συμπεριφορά αυτοτραυματισμού αισθάνονται γενικά λιγότερο πόνο από άλλα. Το κλειδί φαίνεται να είναι ένα πιο αποτελεσματικό σύστημα ρύθμισης του πόνου, μια ανακάλυψη που μπορεί να ωφελήσει άτομα που αναζητούν βοήθεια για τον αυτοτραυματισμό.
Τα ευρήματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Molecular Psychiatry. Ο αυτοτραυματισμός συνδέεται στενά με άλλα ζητήματα ψυχικής υγείας, όπως το άγχος και η κατάθλιψη, αλλά αυτό δεν ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις. «Προσπαθούμε από καιρό να καταλάβουμε πώς διαφέρουν οι άνθρωποι που παρουσιάζουν συμπεριφορά αυτοτραυματισμού από άλλους και γιατί ο ίδιος ο πόνος δεν είναι επαρκής αποτρεπτικός παράγοντας», λέει η Karin Jensen, ερευνήτρια και επικεφαλής της ομάδας στο Τμήμα Κλινικής Νευροεπιστήμης, στο Karolinska Institutet και συγγραφέας της μελέτης. «Προηγούμενες μελέτες έδειξαν ότι οι άνθρωποι που αυτοτραυματίζονται είναι γενικά λιγότερο ευαίσθητοι στον πόνο, αλλά οι μηχανισμοί πίσω από αυτό δεν είναι πλήρως κατανοητοί».
Ανέχονται περισσότερο πόνο
Στην παρούσα μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν αυτούς τους μηχανισμούς συγκρίνοντας τη ρύθμιση του πόνου σε 41 γυναίκες που είχαν συμπεριφορά αυτοτραυματισμού τουλάχιστον πέντε φορές το περασμένο έτος με 40 γυναίκες που δεν είχαν αυτοτραυματιστεί. Οι γυναίκες, ηλικίας μεταξύ 18 και 35 ετών, υποβλήθηκαν σε εργαστηριακές εξετάσεις πόνου στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Karolinska σε δύο φάσεις το 2019-2020 κατά τις οποίες τους ζητήθηκε να αξιολογήσουν τον πόνο που βίωσαν από παροδικές πιέσεις και ερεθίσματα θερμότητας. Η εγκεφαλική τους δραστηριότητα κατά τη διάρκεια του πόνου μετρήθηκε επίσης με μαγνητική τομογραφία. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι κατά μέσο όρο οι γυναίκες με συμπεριφορά αυτοτραυματισμού ανέχονταν υψηλότερα επίπεδα πόνου από την ομάδα ελέγχου. Οι σαρώσεις εγκεφάλου αποκάλυψαν επίσης διαφορές στην ενεργοποίηση μεταξύ των ομάδων. Σε σύγκριση με τους ελέγχους, η εγκεφαλική δραστηριότητα των γυναικών με συμπεριφορά αυτοτραυματισμού εμφάνισε περισσότερες συνδέσεις μεταξύ των περιοχών του εγκεφάλου που εμπλέκονται άμεσα στην αντίληψη του πόνου και εκείνων που συνδέονται με τη ρύθμιση του πόνου.
Ένα άλλο εύρημα ήταν ότι η διαφορά στη ρύθμιση του πόνου δεν καθοριζόταν από το πόσο καιρό, πόσο συχνά ή με ποιον τρόπο οι συμμετέχοντες είχαν εμπλακεί σε αυτοτραυματισμό.
Κλινικά χρήσιμες νέες γνώσεις
«Η μελέτη μας προτείνει ότι η αποτελεσματική ρύθμιση του πόνου είναι ένας παράγοντας κινδύνου για συμπεριφορά αυτοτραυματισμού», λέει η Μαρία Λαλούνη, ερευνήτρια στο Τμήμα Κλινικής Νευροεπιστήμης του Ινστιτούτου Karolinska και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, μαζί με τον Jens Fust, ο οποίος πρόσφατα απέκτησε το διδακτορικό του. «Μας λέει επίσης περισσότερα για τις διαφορές στον εγκέφαλο των ανθρώπων που εμπλέκονται σε αυτοτραυματισμό, γνώση που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη βελτίωση της υποστήριξης που παρέχεται σε άτομα που αναζητούν φροντίδα για τη συμπεριφορά τους καθώς και σε συζητήσεις με ασθενείς για να τους βοηθήσει να κατανοήσουν τον εαυτό τους – τραυματισμός και ανάγκη θεραπείας».
Οι περιορισμοί στη μελέτη περιλαμβάνουν το γεγονός ότι οι γυναίκες με συμπεριφορά αυτοτραυματισμού έτειναν να αναφέρουν περισσότερες ψυχιατρικές συννοσηρότητες από την ομάδα ελέγχου. Έπαιρναν επίσης περισσότερα φάρμακα, όπως αντικαταθλιπτικά, τα οποία οι ερευνητές έλαβαν υπόψη τους στην ανάλυσή τους.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
