Συνέδριο για την Οστεοπόρωση & Οστεοαρθρίτιδα

Επετειακό συνέδριο με θέμα «Τι νεότερο στην Οστεοαρθρίτιδα και στην Οστεοπόρωση» θα πραγματοποιηθεί από τις 23 έως τις 25 Μαΐου 2013, στη Θεσσαλονίκη.

Η Οστεοπόρωση και η Οστεοαρθρίτιδα, δύο διαφορετικές νοσολογικές οντότητες, είναι οι δύο κύριες εκφυλιστικές νόσοι φθοράς των οστών που αποτελούν μεγάλα ιατρικά και κοινωνικά προβλήματα δεδομένου ότι προσβάλλουν τα 2/3 του πληθυσμού μετά τη μέση ηλικία με συνέπεια πολλαπλά αυτόματα κατάγματα (οστεοπόρωση) ή βαριές αναπηρίες στα ισχία και γόνατα (οστεοαρθρίτις). Η πρόοδος, τόσο στη διερεύνηση και μελέτη των δύο αυτών προβλημάτων, όσο και στη θεραπεία τους τα τελευταία χρόνια είναι θεαματική και οι προοπτικές είναι εξαιρετικά αισιόδοξες

. Η Πανεπιστημιακή Ορθοπαιδική Κλινική του Νοσοκομείου “Παπαγεωργίου” εδώ και χρόνια οργανώνει ετήσια συνέδρια χωριστά για τις δύο αυτές μάστιγες. Εφέτος λόγω της γενικότερης συγκυρίας ενώνονται σε ένα συνέδριο κοινό, εστιάζοντας κυρίως στο τι καινούριο υπάρχει στη διάγνωση και θεραπεία. Έτσι, σε 60 διαλέξεις- εισηγήσεις από ειδικούς θα αναπτυχθούν μεταξύ των άλλων η Οστεοπόρωση και η άσκηση, η Οστεοπόρωση στα παιδιά, οι καινούριες διαγνωστικές μέθοδοι και τα καινούρια φάρματα για την Οστεοπόρωση, καθώς και οι προσπάθειες αναγέννησης, επούλωσης του αρθρικού χόνδρου, οι καινούριες χειρουργικές τεχνικές στις αντικαταστάσεις αρθρώσεων, ο ρόλος της παχυσαρκίας, ειδικές μορφές αρθρίτιδας κ.α.

Με την ευκαιρία, στα πλαίσια του συνεδρίου, θα γιορτασθεί η 1η δεκαετία (2003-2013) της Πανεπιστημιακής Ορθοπαιδικής Κλινικής και θα παρουσιασθεί το έργο της.

Το συνέδριο αρχίζει στις 23/5 ημέρα Πέμπτη στις 17.00 με την Οστεοπόρωση και θα τελειώσει το Σάββατο 25 /5 20.00 με την Οστεοαρθρίτιδα. Η επίσημη έναρξη και ο εορτασμός της 10ετίας θα γίνει στις 24/5 από τις 19.00 έως τις 22.00. Η όλη εκδήλωση θα φιλοξενηθεί στο καινούριο πολιτιστικό εκπαιδευτικό κέντρο “Γ. και Χ. Κρασσά” στον κεντρικό δρόμο προς ΠΑΝΟΡΑΜΑ λίγο μετά το Κολλέγιο Ανατόλια, αριστερά.

Πότε ένα κρύωμα θεωρείται ότι είναι μεταδοτικό;

Πώς μπορεί η υπερτασική καρδιακή νόσος να οδηγήσει σε μια σειρά από άλλες καρδιαγγειακές επιπλοκές;