Η μελέτη περιελάμβανε χιλιάδες ασθενείς που είχαν διαγνωστεί με COVID-19 και είχαν λάβει είτε την κολχικίνη είτε εικονικό φάρμακο (placebo). Οι ερευνητές αξιολόγησαν το ποσοστό θανάτων στους δύο αυτούς πληθυσμούς, καθώς και άλλους δείκτες υγείας, όπως η ανάγκη για διασωλήνωση και η διάρκεια νοσηλείας. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ο κίνδυνος θανάτου ήταν παρόμοιος και στους δύο ομίλους, χωρίς στατιστικά σημαντική διαφορά. Συγκεκριμένα, το ποσοστό θανάτων στους ασθενείς που έλαβαν κολχικίνη δεν ήταν χαμηλότερο από αυτό των ασθενών που έλαβαν εικονικό φάρμακο.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η κολχικίνη, παρά τις θεωρητικές της ιδιότητες και την ευρεία χρήση σε άλλες φλεγμονώδεις καταστάσεις, δεν αποτελεί αποτελεσματική επιλογή για τη μείωση του κινδύνου θανάτου από COVID-19. Αυτά τα αποτελέσματα συμβάλλουν στην επιστημονική συζήτηση και προτάσσουν την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα και αξιολόγηση άλλων φαρμακευτικών πιθανών θεραπειών, καθώς και την τήρηση ενδεδειγμένων πρωτοκόλλων θεραπείας που βασίζονται σε αποδεδειγμένα δεδομένα.

Η μελέτη αυτή προσθέτει στο σώμα της επιστημονικής γνώσης και συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση των περιορισμών της χρήσης της κολχικίνης σε περιπτώσεις COVID-19. Επιπλέον, υπογραμμίζει τη σημασία της αυστηρής επιστημονικής αξιολόγησης και της αποφυγής της ευρέως διαδεδομένης χρήσης φαρμάκων χωρίς επαρκή αποδεικτικά στοιχεία αποτελεσματικότητας. Συνολικά, τα δεδομένα δείχνουν ότι η κολχικίνη δεν αποτελεί λύση για τη μείωση της θνητότητας από τον κορωνοϊό, και η θεραπευτική προσέγγιση θα πρέπει να βασίζεται σε αποδεδειγμένες και επιστημονικά τεκμηριωμένες μεθόδους.