Νέα μέθοδος διαχωρίζει τον ιό του έρπητα από τη σκλήρυνση κατά πλάκας

Οι ερευνητές του Karolinska Institutet έχουν αναπτύξει μια νέα μέθοδο για τον διαχωρισμό μεταξύ δύο τύπων ενός κοινού ιού έρπητα (HHV-6) που έχει συνδεθεί με τη σκλήρυνση κατά πλάκας (MS). Με την ανάλυση αντισωμάτων στο αίμα κατά των πιο αποκλινουσών πρωτεϊνών του ιού έρπητα 6Α και 6Β, οι ερευνητές μπόρεσαν να αποδείξουν ότι οι ασθενείς με MS μεταφέρουν τον ερπητοϊό 6Α σε μεγαλύτερο βαθμό από ό, τι τα υγιή άτομα. Τα ευρήματα, που δημοσιεύτηκαν στο Frontiers in Immunology , δείχνουν ένα ρόλο για τον HHV-6A στην ανάπτυξη της σκλήρυνσης κατά πλάκας.

Το MS είναι μια αυτοάνοση ασθένεια που επηρεάζει το κεντρικό νευρικό σύστημα. Η αιτία της ασθένειας είναι ασαφής, αλλά μια εύλογη εξήγηση είναι ότι ο ιός κόβει το ανοσοποιητικό σύστημα να επιτεθεί στον ιστό του σώματος. Ο ανθρώπινος ιός έρπητα 6 (HHV-6) έχει προηγουμένως συνδεθεί με MS, αλλά σε αυτές τις μελέτες δεν ήταν δυνατό να γίνει διάκριση μεταξύ των 6Α και 6Β. Μέσω της απομόνωσης του ιού από άρρωστα άτομα, οι ερευνητές μπόρεσαν να αποδείξουν ότι το HHV-6B μπορεί να προκαλέσει ήπιες καταστάσεις όπως η ροδόλα στα παιδιά, αλλά δεν είναι σαφές εάν το HHV-6A είναι η αιτία οποιασδήποτε ασθένειας.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το 80% όλων των παιδιών έχουν μολυνθεί με τον ιό HHV-6 πριν από την ηλικία των δύο ετών και πολλοί φέρουν επίσης προστασία με τη μορφή αντισωμάτων κατά του συγκεκριμένου ιού για το υπόλοιπο της ζωής τους. Επειδή, όμως, δεν ήταν δυνατόν να αναφερθούν οι δύο παραλλαγές μετά τη μόλυνση, ήταν δύσκολο να αναφερθεί εάν το HHV-6A ή το Β είναι παράγοντας κινδύνου για την ΣΚΠ. Σε αυτή τη μελέτη, ωστόσο, οι ερευνητές μπόρεσαν να διακρίνουν μεταξύ του ιού Α και Β με την ανάλυση αντισωμάτων στο αίμα έναντι των πρώιμων πρωτεϊνών 1Α και 1Β (IE1A και IE1B) – που αποκλίνουν περισσότερο μεταξύ των δύο ιών.

Οι ερευνητές συνέκριναν τα επίπεδα αντισωμάτων σε δείγματα αίματος περίπου 8.700 ασθενών με ΣΚΠ έναντι περισσότερων από 7.200 υγιείς ανθρώπους των οποίων το φύλο, η ημερομηνία γέννησης, η ημερομηνία λήψης δείγματος αίματος και άλλοι παράγοντες συμπίπτουν με εκείνους με ΣΚΠ. Συμπέραναν ότι τα άτομα με MS είχαν 55% υψηλότερο κίνδυνο να φέρουν αντισώματα έναντι της πρωτεΐνης HHV-6A από την ομάδα ελέγχου. Σε μια υποομάδα περίπου 500 ατόμων των οποίων τα δείγματα αίματοςπριν από την εμφάνιση της νόσου, ο κίνδυνος εμφάνισης MS στο μέλλον υπερδιπλασιάστηκε αν είχαν 6Α ιική μόλυνση. Όσο μικρότερος ήταν ο πληθυσμός όταν ο ιός ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά στο αίμα, τόσο μεγαλύτερος ήταν ο κίνδυνος να αναπτυχθεί η ΚΜ στο μέλλον. HHV-6B, από την άλλη πλευρά, δεν συνδέθηκε θετικά με τα ΣΚΠ. Αντ ‘αυτού, οι ασθενείς με MS είχαν χαμηλότερα επίπεδα αντισωμάτων έναντι του IE1B από εκείνα χωρίς MS.

Τα αντισώματα έναντι του ιού Epstein-Barr (EBV), ένας άλλος ιός έρπητα που σχετίζεται επίσης με MS, αναλύθηκαν με την ίδια μέθοδο και οι ερευνητές μπόρεσαν να αποδείξουν ότι τα άτομα που έχουν προσβληθεί από τους δύο ιούς είχαν ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο MS. Αυτό υποδεικνύει ότι πολλές ιογενείς λοιμώξεις θα μπορούσαν να δράσουν από κοινού για να αυξήσουν τον κίνδυνο της MS. “Τόσο το HHV-6A όσο και το 6Β μπορούν να μολύνουν τα κύτταρα του εγκεφάλου μας, αλλά το κάνουν με ελαφρώς διαφορετικούς τρόπους. Επομένως, είναι τώρα ενδιαφέρον να προχωρήσουμε και να επιχειρήσουμε να καταγράψουμε με ακρίβεια πώς οι ιοί θα μπορούσαν να επηρεάσουν την εμφάνιση MS” Fogdell-Hahn.

Πληροφορίες για την κίρρωση του ήπατος και για το αν αντιμετωπίζεται;

Πώς ξεκινά η διαδικασία της γήρανσης;