Επιστημονικά Νέα

Εγκέφαλος: Η νευροεπιστήμη αναλύει τον ανθρώπινο εγκέφαλο

Εγκέφαλος: Η νευροεπιστήμη αναλύει τον ανθρώπινο εγκέφαλο

Εγκέφαλος: Τα ανθρώπινα φλοιώδη δίκτυα έχουν εξελίξει ένα νέο νευρωνικό δίκτυο που βασίζεται σε άφθονες συνδέσεις μεταξύ ανασταλτικών ενδονευρώνων.

Η ανάλυση του ανθρώπινου εγκεφάλου αποτελεί κεντρικό στόχο της νευροεπιστήμης. Ωστόσο, για μεθοδολογικούς λόγους, η έρευνα έχει επικεντρωθεί σε μεγάλο βαθμό σε οργανισμούς-μοντέλα, ιδιαίτερα στο ποντίκι. Τώρα, οι νευροεπιστήμονες απέκτησαν νέες γνώσεις σχετικά με το ανθρώπινο νευρικό κύκλωμα χρησιμοποιώντας ιστό που ελήφθη από νευροχειρουργικές παρεμβάσεις. Τα δεδομένα του τρισδιάστατου ηλεκτρονικού μικροσκοπίου αποκάλυψαν ένα νέο διευρυμένο δίκτυο ενδονευρώνων στον άνθρωπο σε σύγκριση με το ποντίκι.

Ανάλυση ανθρώπινου εγκεφάλου

Η ανακάλυψη αυτού του εξέχοντος στοιχείου δικτύου στον ανθρώπινο φλοιό ενθαρρύνει περαιτέρω λεπτομερή ανάλυση της λειτουργίας του στην υγεία και τις ασθένειες. Με την πρώτη ματιά, οι εγκέφαλοι ποντικιού και ανθρώπου είναι εκπληκτικά παρόμοιοι: τα νευρικά κύτταρα που σχηματίζουν τον εγκέφαλό μας έχουν πολύ παρόμοια σχήματα και ιδιότητες, οι μοριακοί μηχανισμοί της ηλεκτρικής διέγερσης είναι εξαιρετικά διατηρημένοι και πολλά βιοφυσικά φαινόμενα που βρίσκονται σε άλλα είδη φαίνεται να ισχύουν επίσης για ανθρώπινους εγκεφάλους. “Λοιπόν, είναι πρωτίστως το γεγονός ότι ο εγκέφαλός μας είναι 1.000 φορές μεγαλύτερος, φιλοξενεί 1000 φορές περισσότερα νευρικά κύτταρα που μας επιτρέπει να παίζουμε σκάκι και να γράφουμε παιδικά βιβλία, κάτι που αναμφίβολα δεν μπορούν να κάνουν τα ποντίκια;”, ρωτά ο Moritz Helmstaedter, διευθυντής στο Max Planck Institute for Brain Research (Φρανκφούρτη) που ηγήθηκε της νέας μελέτης που δημοσιεύτηκε στις 23 Ιουνίου στο περιοδικό Science.

Αναλύοντας τα νευρωνικά δίκτυα σε ποντίκια, πιθήκους και ανθρώπους και χαρτογραφώντας την πλήρη δομή τους σε βιοψίες εγκεφαλικού ιστού, τα λεγόμενα connectomes, ο Helmstaedter και η ομάδα του ανακάλυψαν ότι τα ανθρώπινα δίκτυα του φλοιού έχουν εξελίξει έναν νέο τύπο νευρωνικού δικτύου που ουσιαστικά απουσιάζει στα ποντίκια. Αυτό το νευρωνικό δίκτυο βασίζεται σε άφθονες συνδέσεις μεταξύ ανασταλτικών ενδονευρώνων. Χρησιμοποιώντας βιοψίες από νευροχειρουργικές παρεμβάσεις, που πραγματοποιήθηκαν από τον νευροχειρουργό Hanno-Sebastian Meyer και την ομάδα του στο TU Munich, οι ερευνητές εφάρμοσαν τρισδιάστατη ηλεκτρονική μικροσκοπία για να χαρτογραφήσουν περίπου ένα εκατομμύριο συνάψεις σε δείγματα ανθρώπινου εγκεφάλου.

Τα δεδομένα τους αποκάλυψαν, στους ανθρώπους, μια απροσδόκητη μεροληψία ενδονευρώνων (εμπλουτισμένων στους ανθρώπους) που συνδέονται μεταξύ τους, ενώ η νεύρωση (συναπτικές συνδέσεις) με τους κύριους νευρώνες παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό παρόμοια. “Αυτό μας υποδηλώνει μια σχεδόν δεκαπλάσια επέκταση ενός δικτύου μεταξύ νευρώνων σε ενδονευρώνα”, λέει ο Sahil Loomba, ένας από τους κύριους συγγραφείς των μελετών. “Οι ενδονευρώνες δημιουργούν περίπου το ένα τέταρτο έως το ένα τρίτο των νευρικών κυττάρων του φλοιού που συμπεριφέρονται με έναν πολύ περίεργο τρόπο: είναι ιδιαίτερα ενεργοί, ωστόσο, όχι για να ενεργοποιήσουν άλλους νευρώνες, αλλά για να τους φιμώσουν. Ακριβώς όπως οι φροντιστές του νηπιαγωγείου ή οι φύλακες στο μουσείο: η πολύ επίπονη και εξαιρετικά ενεργοβόρα δραστηριότητά τους είναι να κρατούν τους άλλους ήσυχους, ήσυχους”, εξηγεί ο Helmstaedter. “Τώρα φανταστείτε μια αίθουσα γεμάτη φύλακες μουσείων, που όλοι αλληλοσιωπούν ο ένας τον άλλον. Αυτό έχει αναπτύξει ο ανθρώπινος εγκέφαλος!”.

Τι θα μπορούσε όμως να σημαίνει αυτό; Η θεωρητική εργασία έχει προτείνει ότι τέτοια δίκτυα σιγαστών μπορούν να παρατείνουν το χρόνο κατά τον οποίο τα πρόσφατα γεγονότα μπορούν να διατηρηθούν στο νευρωνικό δίκτυο: επέκταση της μνήμης εργασίας. “Στην πραγματικότητα, είναι πολύ εύλογο ότι η μεγαλύτερη μνήμη εργασίας θα σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε πιο σύνθετες εργασίες, να διευρύνετε την ικανότητά σας για συλλογισμό”, λέει ο Helmstaedter. Η νέα ανακάλυψη προτείνει μια πρώτη ξεκάθαρη καινοτομία δικτύου στον άνθρωπο που αξίζει εντατική περαιτέρω μελέτη. Και προσθέτει: “Θα μπορούσε επίσης να είναι ένα σημείο παθολογικής αλλαγής και πρέπει να μελετηθεί στο πλαίσιο των νευροψυχιατρικών διαταραχών. Και τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό: καμία από τις σημερινές κύριες μεθόδους τεχνητής νοημοσύνης δεν χρησιμοποιεί τέτοια δίκτυα μεταξύ νευρώνων”.

Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε Eπίσης:

Ονείρωξη: Τι είναι και πώς λειτουργεί στην καθημερινότητά μας;

Πώς οργανωνόμαστε μετά τις διακοπές;

Η εξέταση των νευρώνων του εγκεφάλου αλλάζουν την οπτική για τις νευρολογικές ασθένειες

Νευροεπιστήμονες ανακάλυψαν πώς ο τραυματισμός του εγκεφάλου αλλάζει τα νευρικά κύτταρα

svg%3E svg%3E
svg%3E
svg%3E
Περισσότερα

Πώς τα γονίδιά σας επηρεάζουν την υγεία της καρδιάς;

Χοληστερόλη: Η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο τα γονίδια μπορούν να επηρεάσουν τον κίνδυνο καρδιακής νόσου είναι ζωτικής σημασίας για να κατανοήσουμε τι την προκαλεί και ανεβάζει τα επίπεδα χοληστερίνης.

Υπολογιστική μέθοδος μπορεί να παρακολουθεί την εξάπλωση της ανθεκτικότητας στα αντιβιοτικά με την πάροδο του χρόνου

Προτείνει μια διαδικασία για τη συνεχή παρακολούθηση των μεταβολών στα βακτηριακά γονιδιώματα με την πάροδο του χρόνου, η οποία θα μπορούσε να επηρεάσει τη μελλοντική έρευνα για την ανάπτυξη αντιβιοτικών ή να επηρεάσει τα θεραπευτικά σχήματα.

Πώς κλιμακώθηκε το κόστος της παχυσαρκίας μέσα σε 10 χρόνια

Παχυσαρκία κόστος: Η παχυσαρκία είναι συχνά πρωταρχικός στόχος του προγραμματισμού ευεξίας των εργοδοτών, καθώς είναι μια από τις πιο ακριβές ασθένειες στις ΗΠΑ και συνδέεται συχνά με ακριβές συννοσηρότητες.

Η ισότητα των φύλων ενισχύει τη μακροζωία και για τα δύο φύλα

Προσδόκιμο ζωής: Ενώ ωφελεί κυρίως τη ζωή και την υγεία των γυναικών αρχικά, η πρόοδος στην ισότητα των φύλων βοηθά τους άνδρες να ζήσουν περισσότερο, μειώνοντας τελικά το χάσμα των φύλων στο προσδόκιμο ζωής.

Διαπιστώθηκε καθυστέρηση της ανάπτυξης του εμβρύου σε εγκυμοσύνες που καταλήγουν σε αποβολή

Αυτή η νέα μελέτη του Carsten Pietersma και των συνεργατών του εξετάζει την ανάπτυξη των εμβρύων στη μήτρα και διαπιστώνει διαφορές στις εγκυμοσύνες που καταλήγουν σε αποβολή σε σύγκριση με εκείνες που καταλήγουν σε ζωντανές γεννήσεις. Τα στάδια της ανάπτυξης υπολογίζονται από την εξέταση ολογραμμάτων που παράγονται από υπερσύγχρονες τρισδιάστατες εικόνες υπερήχων και εικονικής πραγματικότητας. Η χρήση αυτής της τεχνολογίας θα μπορούσε να προετοιμάσει τις ασθενείς για μια πρώιμη δυσμενή έκβαση της εγκυμοσύνης, επιτρέποντάς τους ενδεχομένως να λάβουν υποστηρικτική φροντίδα σε περίπτωση δυσμενούς έκβασης".