Κερδίστε στιγμές, απολαμβάνοντας τον εαυτό σας

Βιαζόμαστε, βιαζόμαστε πολύ. Τρέχουμε διαρκώς, κάνουμε σχέδια και πλάνα επόμενα ήδη με το που καταφέρουμε και κατακτήσουμε έναν πολυπόθητο στόχο. Ούτε καν απολαμβάνουμε τα επιτεύγματά μας, την προσπάθεια και τους αγώνες μας. Είναι σα να μας έχουν περάσει στο DNA ένα αναθεματισμένο τσιπάκι που λέει διαρκώς «Next Project;».

Είναι οι ρυθμοί τέτοιοι, θα μου πείτε. Πρέπει να αποδείξουμε για να ανέβουμε και να μοχθήσουμε σκληρά για να εξελιχθούμε. Αυτά επιτάσσει η εποχή και η κάθε εποχή και εν τέλει «έτσι είναι». Σοβαρά; Νόμιζα κι εγώ πως «έτσι είναι» πριν από καιρό. Πριν ξεσπάσουν κρίσεις σε ψυχή και σώμα, πριν με δω σε ένα απόλυτο blocking, πριν να ανακαλύψω το… «μυστικό».

Όλα είναι τώρα φίλοι μου. Όλα ξεκινούν και τελειώνουν με μια ανάσα. Η στιγμή, το φιλί, η ζωή. Πόσες ανάσες πήρατε στ’ αλήθεια την τελευταία ώρα; Πόσο απολαύσατε το καταπληκτικό παστίτσιο του συντρόφου σας, ή πόσο βιαστικά φάγατε δύο μπουκιές (κι ας το λατρεύετε) για να προλάβετε, να εκσφενδονιστείτε στον υπολογιστή και να συνεχίσετε τη δουλειά σας ώρα δέκα και μισή το βράδυ;

Το παστίτσιο του συντρόφου σας που είναι και το αγαπημένο σας και το φτιάχνει με τόση αγάπη – δεν είναι δα και σεφ, αλλά προσπαθεί! -, τη βόλτα με το σκύλο σας που γέρασε και λίγο τώρα πια, την αγκαλιά με την μητέρα σας και το βιτριολικό γκόσιπ με την καλύτερή σας φίλη που τόσο πολύ σας κάνει να γελάτε με την καρδιά σας. Μη χάνετε, μη χάνετε!

Μια βόλτα στη θάλασσα να ξεχαστείτε, να αδειάσει το μυαλό σας και να γεμίσουν τα ρουθούνια σας αέρα καθαρό, τον χρόνο με τον εαυτό σας με ένα ποτήρι κόκκινο κρασί ανά χείρας, τη σουηδική γυμναστική που με τόσο πείσμα καταφέρατε να βάλετε στο πρόγραμμά σας δύο φορές την εβδομάδα για εσάς, το σώμα, τη ψυχή και το μυαλό σας, μη χάνετε, μη χάνετε.

Κερδίστε στιγμές. Κερδίστε εσάς. Όποιος βιάζεται σκοντάφτει δε λένε; Το ότι στα δεκατέσσερα βιαζόσασταν να μεγαλώσετε και φερόσασταν σα δεκαοχτάρηδες και τώρα στα τριάντα και φεύγα δίνετε συμβουλές σε μικρότερους «Να ζείτε την ηλικία σας» δε σας δίδαξε κάτι;

Άδικα βιαζόμαστε. Όλα είναι τώρα. Αυτό που μόλις γράφτηκε, πέρασε, πάει. Είναι πια παρελθόν. Κερδίστε και ζήστε. Γιατί ό,τι περνά δε ξανάρχεται, γιατί δεν είναι δυνατόν να ζούμε μέσα από τις μνήμες με φαντάσματα και σκιές και ούτε μπορούμε με μια μηχανή του χρόνου να φέρουμε το μέλλον μας τώρα, εδώ, μπροστά μας. Τι νόημα θα είχε… Μη χάνετε, μη χάνετε!

Η επόμενη μέρα μπορεί να φέρει ένα κάρο εκπλήξεις, το επόμενο λεπτό ένα τηλεφώνημα από το πουθενά μπορεί να σας αλλάξει τη ζωή μια για πάντα, την επόμενη ώρα ένα νέο καθοριστικό για εσάς μπορεί να ορίσει τη ζωή σας εκ νέου και να σχηματίσει ένα τόσο διαφορετικό πλαίσιο…. Κάθε μα κάθε στιγμή, μπορεί να συμβεί κάτι που όσα σενάρια κι αν έχετε κάνει, μπορεί να μην το έχετε καν διανοηθεί.

Όχι, δεν λέω να ζούμε σαν χίπις, όχι δεν πιστεύω σε αυτήν τη ζωή, αν και λατρεύω σα σωστή ρομαντική τις ουτοπίες. Αυτό που λέω μόνο είναι πως οι ψυχαναγκασμοί, η διαρκής τρέλα του «πρέπει» σε όλα τα επίπεδα, η μανία του «να αποδείξω για να, να, να» δεν οδήγησε ποτέ, κανέναν, πουθενά. Τουλάχιστον, προσωπικά, αν υπάρχει αυτός ο άνθρωπος, δεν τον γνωρίζω.

Είναι πολύτιμο το τώρα και είναι ό,τι πιο αληθινό, μπορεί να μας συμβεί. Αυτό το τώρα και κάθε τώρα. Ανάσες να παίρνετε. Εισπνοή, εκπνοή και χαμογελάστε. Τώρα.

Η έλλειψη μαγνησίου προκαλεί κακοσμία ιδρώτα;

Μπορεί η αερόβια άσκηση να ανακουφίσει τις ημικρανίες;