«Είναι επιτακτική ανάγκη για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να αναπτύξουν και να εφαρμόσουν πολιτικές βασισμένες σε εμπειρικά στοιχεία για τη διαφύλαξη και ενίσχυση της ανάπτυξης του εγκεφάλου στα παιδιά καθώς περιηγούνται στην ψηφιακή εποχή.
Τεχνολογία: Ο χρόνος που αφιερώνεται παρακολουθώντας τηλεόραση ή παίζοντας παιχνίδια υπολογιστή έχει μετρήσιμες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στη λειτουργία του εγκεφάλου των παιδιών, σύμφωνα με μια ανασκόπηση 23 ετών έρευνας νευροαπεικόνισης, η οποία -ενώ δείχνει αρνητικές επιπτώσεις- δείχνει επίσης ορισμένες θετικές επιπτώσεις. Ωστόσο, οι ερευνητές σταματούν να υποστηρίζουν περιορισμούς στον χρόνο οθόνης, κάτι που λένε ότι μπορεί να οδηγήσει σε αντιπαράθεση. Αντίθετα, παροτρύνουν τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να βοηθήσουν τους γονείς να πλοηγηθούν στον ψηφιακό κόσμο προωθώντας προγράμματα που υποστηρίζουν τη θετική ανάπτυξη του εγκεφάλου.
Η ανασκόπηση στοιχείων, που δημοσιεύτηκε σήμερα στο Περιοδικό “Πρώιμη Εκπαίδευση και Ανάπτυξη” (Early Education and Development) είναι μια ανάλυση 33 μελετών που χρησιμοποιούν τεχνολογία νευροαπεικόνισης για τη μέτρηση του αντίκτυπου της ψηφιακής τεχνολογίας στον εγκέφαλο παιδιών ηλικίας κάτω των 12 ετών. Συνολικά, περιλαμβάνονται περισσότεροι από 30.000 συμμετέχοντες. Συγκεκριμένα, η έρευνα διαπιστώνει ότι ο χρόνος οθόνης οδηγεί σε αλλαγές στον προμετωπιαίο φλοιό του εγκεφάλου, ο οποίος αποτελεί τη βάση των εκτελεστικών λειτουργιών, όπως η μνήμη εργασίας και η ικανότητα προγραμματισμού ή ανταπόκρισης με ευελιξία σε καταστάσεις. Βρίσκει επίσης επιπτώσεις στον βρεγματικό λοβό, ο οποίος μας βοηθά να επεξεργαστούμε το άγγιγμα, την πίεση, τη ζέστη, το κρύο και τον πόνο. Ο κροταφικός λοβός, ο οποίος είναι σημαντικός για τη μνήμη, την ακοή και τη γλώσσα. και τον ινιακό λοβό, που μας βοηθά να ερμηνεύσουμε οπτικές πληροφορίες. «Θα πρέπει να αναγνωριστεί τόσο από τους εκπαιδευτικούς όσο και από τους φροντιστές ότι η γνωστική ανάπτυξη των παιδιών μπορεί να επηρεαστεί από τις ψηφιακές τους εμπειρίες», λέει ο αντίστοιχος συγγραφέας της μελέτης, Πρόεδρος Καθηγητής Hui Li, από τη Σχολή Εκπαίδευσης και Ανθρώπινης Ανάπτυξης Faculty of Education and Human Development, στο Εκπαιδευτικό Πανεπιστήμιο του Χονγκ Κονγκ. “Ο περιορισμός του χρόνου τους στην οθόνη είναι ένας αποτελεσματικός αλλά συγκρουσιακός τρόπος και θα μπορούσαν να αναπτυχθούν και να εφαρμοστούν πιο καινοτόμες, φιλικές και πρακτικές στρατηγικές. Όσοι βρίσκονται σε θέσεις χάραξης πολιτικής θα πρέπει να παρέχουν κατάλληλη καθοδήγηση, συμμετοχή και υποστήριξη για την ψηφιακή χρήση των παιδιών.” Η ερευνητική ομάδα, η οποία μαζί με εμπειρογνώμονες από το Πανεπιστήμιο Εκπαίδευσης του Χονγκ Κονγκ, περιλάμβανε εκείνους από το Πανεπιστήμιο Normal της Σαγκάης στην Κίνα και το Πανεπιστήμιο Macquarie στην Αυστραλία, ήθελε να μάθει πώς η ψηφιακή δραστηριότητα επηρέασε την πλαστικότητα του εγκεφάλου ή την ελαττότητά του σε κρίσιμες περιόδους ανάπτυξης. Είναι γνωστό ότι η οπτική ανάπτυξη λαμβάνει χώρα ως επί το πλείστον πριν από την ηλικία των οκτώ ετών, ενώ ο βασικός χρόνος για την κατάκτηση της γλώσσας είναι μέχρι τα 12. Συνέθεσαν και αξιολόγησαν μελέτες σχετικά με την ψηφιακή χρήση των παιδιών και τη σχετική ανάπτυξη του εγκεφάλου που δημοσιεύθηκαν μεταξύ Ιανουαρίου 2000 και Απριλίου 2023, με τις ηλικίες των συμμετεχόντων να κυμαίνονται από έξι μήνες και πάνω. Τα πολυμέσα βασισμένα στην οθόνη ήταν τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα από τους συμμετέχοντες, ακολουθούμενα από παιχνίδια, εικονικές οπτικές σκηνές, προβολή και επεξεργασία βίντεο και χρήση Διαδικτύου ή pad.
Η εργασία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αυτές οι πρώιμες ψηφιακές εμπειρίες έχουν σημαντικό αντίκτυπο στο σχήμα του εγκεφάλου των παιδιών και στη λειτουργία τους. Αυτό θεωρήθηκε τόσο δυνητικά θετικό όσο και αρνητικό, αλλά κυρίως πιο αρνητικό. Για παράδειγμα, αρνητικές επιπτώσεις παρατηρήθηκαν σε ορισμένες μελέτες σχετικά με το πώς ο χρόνος οθόνης επηρεάζει τη λειτουργία του εγκεφάλου που απαιτείται για την προσοχή, τις ικανότητες εκτελεστικού ελέγχου, τον ανασταλτικό έλεγχο, τις γνωστικές διαδικασίες και τη λειτουργική συνδεσιμότητα. Άλλες μελέτες πρότειναν ότι ο υψηλότερος χρόνος οθόνης σχετίζεται με χαμηλότερη λειτουργική συνδεσιμότητα σε περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη γλώσσα και τον γνωστικό έλεγχο, δυνητικά επηρεάζοντας αρνητικά τη γνωστική ανάπτυξη. Ορισμένες έρευνες που βασίζονται σε συσκευές αξιολογήθηκαν στην ερευνητική ομάδα. Οι χρήστες συσκευών tablet διαπιστώθηκε ότι είχαν χειρότερη εγκεφαλική λειτουργία και εργασίες επίλυσης προβλημάτων. Τα βιντεοπαιχνίδια και οι υψηλοί χρήστες του διαδικτύου βρέθηκαν, σε τέσσερις μελέτες, να προκαλούν αρνητικές αλλαγές στις περιοχές του εγκεφάλου, επηρεάζοντας τα σκορ της νοημοσύνης και τον όγκο του εγκεφάλου. Και η γενική “εντατική χρήση μέσων” αποδείχθηκε ότι δυνητικά επηρεάζει την οπτική επεξεργασία και τις περιοχές υψηλότερων γνωστικών λειτουργιών. Ωστόσο, υπήρξαν έξι μελέτες που έδειξαν πώς αυτές οι ψηφιακές εμπειρίες μπορούν να επηρεάσουν θετικά τη λειτουργία του εγκεφάλου ενός παιδιού. Μια μελέτη βρήκε βελτιωμένες ικανότητες εστίασης και μάθησης στον μετωπιαίο λοβό του εγκεφάλου. Εν τω μεταξύ, μια άλλη μελέτη πρότεινε ότι η αναπαραγωγή βιντεοπαιχνιδιών μπορεί να αυξήσει τη γνωστική ζήτηση, ενισχύοντας ενδεχομένως τις εκτελεστικές λειτουργίες και τις γνωστικές δεξιότητες των παιδιών. Συνολικά, η ομάδα του προέδρου καθηγητή Li καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να ενεργήσουν με βάση αυτά τα ευρήματα για να υποστηρίξουν την τεκμηριωμένη πρακτική για δασκάλους και γονείς. Ο κύριος συγγραφέας, Δρ Dandan Wu του Εκπαιδευτικού Πανεπιστημίου του Χονγκ Κονγκ, δηλώνει: “Αυτή η έρευνα περιέχει σημαντικές συνέπειες για πρακτική βελτίωση και χάραξη πολιτικής. Πρώτον, θα πρέπει να αναγνωριστεί τόσο από τους εκπαιδευτικούς όσο και από τους φροντιστές ότι η γνωστική ανάπτυξη των παιδιών μπορεί να επηρεαστεί από την ψηφιακή τους. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να παρέχουν κατάλληλη καθοδήγηση, συμμετοχή και υποστήριξη για την ψηφιακή χρήση των παιδιών. «Είναι επιτακτική ανάγκη για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να αναπτύξουν και να εφαρμόσουν πολιτικές βασισμένες σε εμπειρικά στοιχεία για τη διαφύλαξη και ενίσχυση της ανάπτυξης του εγκεφάλου στα παιδιά καθώς περιηγούνται στην ψηφιακή εποχή. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει την προσφορά πόρων και κινήτρων για τη δημιουργία και την εξέταση ψηφιακών παρεμβάσεων που στοχεύουν στην ενίσχυση της εγκεφαλικής ανάπτυξης στα παιδιά». Ένας περιορισμός της μελέτης, σχολιάζουν οι συγγραφείς, είναι η έλλειψη αναθεωρημένης έρευνας, κάτι που δηλώνουν ότι μπορεί να οφείλεται στο ότι αυτό το θέμα είναι «καινοφανές και αναδυόμενο, και οι τεχνολογίες έρευνας επίσης εξελίσσονται». Επιπλέον, “αυτή η επισκόπηση του πεδίου εφαρμογής”, προσθέτουν, “δεν έχει αντιμετωπίσει τα κρίσιμα ερωτήματα, όπως αν είναι η πρώιμη ψηφιακή χρήση (για παράδειγμα, ο χρόνος οθόνης) ή οι γνωστικές διαδικασίες (δηλαδή, η μαθησιακή εμπειρία) που έχουν οδηγήσει στην αλλαγή της λειτουργίας και της δομής του εγκεφάλου και εάν υπάρχουν διαφορετικά αποτελέσματα των τύπων ψηφιακού εξοπλισμού και του τρόπου χρήσης». Ως εκ τούτου, οι συγγραφείς συνιστούν τη μελλοντική έρευνα να διερευνήσει τεχνικές όπως η διαχρονική έρευνα σχετικά με τον αντίκτυπο των οθονών στις λειτουργίες του εγκεφάλου.
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
