Ψυχική Υγεία

Τα συχνότερα λάθη των γονιών όταν μιλούν στα παιδιά τους

Τα συχνότερα λάθη των γονιών όταν μιλούν στα παιδιά τους

 

Η συζήτηση με τα παιδιά είναι πάντα εποικοδομητική, όμως μερικές φορές οι γονείς κάνουν λάθη που δεν πρέπει γιατί μετά αυτό έχει αντίκτυπο στην ψυχολογία τους.

Γκρίνια. Με το να γκρινιάζετε επειδή το παιδί δεν έφαγε το πρωινό του ή επειδή δεν διάβασε όσο θα θέλατε τα μαθήματά του, είναι ενοχλητικό για το παιδί που πρέπει να του δείξετε τη μέθοδο με την οποία θα διαβάζει σωστά ή να του εξηγήσετε γιατί είναι τόσο σημαντικό για το ίδιο να απολαμβάνει όλο το πρωινό του. Η συνεχής γκρίνια και γονεϊκή κριτική “εκπαιδεύουν” τα παιδιά ώστε να αγνοούν τους γονείς και τις παρατηρήσεις τους. Έτσι λοιπόν, οι κριτικές προς τα παιδιά πρέπει να είναι εύστοχες.

Δίνετε σύντομες απαντήσεις χωρίς εξήγηση. Αν σας ρωτήσει κάτι το παιδί και εσείς είτε βιάζεστε είτε δε ξέρετε τι να πείτε, μην αρκεστείτε σε μία μονολεκτική απάντηση. Ακόμη κι αν δεν προλαβαίνετε, να επανέλθετε όταν θα έχετε την απάντηση. Να εξηγείτε στα παιδιά με σαφήνεια και λεπτομέρειες, μέχρι να λυθούν οι απορίες τους.  Εσείς μπορεί να τρέχετε αλλά  θα πρέπει στην οικογενειακή σας ζωή να είστε πιο χαλαροί και πάντα διαθέσιμοι για το παιδί.

Μιλάτε ακατάπαυστα: Όταν οι γονείς μιλάνε πολύ, τα παιδιά αποσυντονίζονται. Έρευνες δείχνουν ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος, δύναται να συγκρατήσει δύο προτάσεις στη βραχυπρόθεσμη μνήμη, συνολικής διάρκειας περίπου 30 δευτερολέπτων. Εάν ο λόγος του γονέα είναι περιεκτικός και δεν υπερβαίνει τις δύο – τρεις προτάσεις, το παιδί απορροφά το μεγαλύτερο μέρος των πληροφοριών αυτών, χωρίς να συγχέεται το περιεχόμενο τους. Αποφεύγετε λοιπόν τους μονολόγους. Πείτε όσα πρέπει, όταν πρέπει, πάρτε ανάσα για να ακούσετε τον αντίλογο ή τις απορίες και συμπλεύστε με το παιδάκι σας.

Χρησιμοποιείτε απειλές και συναισθηματικούς εκβιασμούς. «Αν κάνεις αυτό θα σου δείξω εγώ» ή «Δε θα σ αγαπάω αν δεν πλύνεις τα χέρια σου»… ατάκες άστοχες και άκυρες. Τα αποτελέσματά τους είναι μόνο αρνητικά. Μαθαίνετε τα παιδιά είτε να νιώθουν ανασφάλεια, είτε να αγχώνονται, είτε ακόμη και να αντιδρούν και να πεισμώνουν με αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα. Ιδιαίτερα ο συναισθηματικός εκβιασμός είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να κάνει ένας γονιός σε ένα παιδί.

Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε Eπίσης:

Πώς η συμμετοχή σε αθλήματα μπορεί να επηρεάσει την ψυχολογία των παιδιών

Πώς μια φιλική σχέση μπορεί να αντέξει οποιαδήποτε απόσταση;

svg%3E svg%3E
svg%3E
svg%3E
Περισσότερα

Νευρικά τικ: Ποιος είναι ο ρόλος του στρες στην εμφάνισή τους

Όταν ένα άτομο βιώνει στρες, το σώμα του απελευθερώνει ορμόνες όπως η κορτιζόλη και η αδρεναλίνη που πυροδοτούν φυσιολογικές αποκρίσεις που στοχεύουν στην προετοιμασία του σώματος να αντιμετωπίσει την αντιληπτή απειλή

Τα αντιψυχωσικά για την άνοια ενέχουν μεγάλους κινδύνους υγείας

Δεδομένου ότι δεν έχουν σχεδιαστεί για τη διερεύνηση της αντίστροφης αιτιότητας, τα ευρήματα είναι σημαντικά για τους κλινικούς ιατρούς που συνταγογραφούν αντιψυχωσικά σε ασθενείς με άνοια, δήλωσε ο Ρόμπερτ Χάουαρντ, καθηγητής ψυχιατρικής τρίτης ηλικίας

Ποια τα οφέλη από το εποικοδομητικό άγχος;

Εποικοδομητικό άγχος: Το καλό άγχος, που συχνά αναφέρεται ως "eustress", είναι ένας τύπος άγχους που μπορεί να έχει θετικές επιπτώσεις στην ευημερία, τα κίνητρα και την απόδοση ενός ατόμου.

Τι είναι το οξειδωτικό στρες και πώς επηρεάζει την υγεία μας

Παράγοντες που μπορούν να αυξήσουν το οξειδωτικό στρες περιλαμβάνουν την κακή διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε επεξεργασμένα τρόφιμα και έλλειψη φρούτων και λαχανικών, το κάπνισμα, την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και το χρόνιο στρες.

Μπορεί μια εξέταση αίματος να διαγνώσει κατάθλιψη και διπολική διαταραχή

Προορίζεται για ασθενείς ηλικίας 18 ετών και άνω που λαμβάνουν θεραπεία για ένα μέτριο ή σοβαρό καταθλιπτικό επεισόδιο. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων διαβιβάζονται εντός 4 εβδομάδων στον συνταγογραφούντα ψυχίατρο, ο οποίος θα επιβεβαιώσει τη διάγνωση στον ασθενή κατά τη διάρκεια μιας διαβούλευσης.