Το microRNA συνδέεται με τις ακουστικές ψευδαισθήσεις της σχιζοφρένειας

Ερευνητές από το Νοσοκομείο Παίδων St Jude Children στο Μέμφις, εντόπισαν μικρές αλληλουχίες RNA που βοηθούν να εξηγήσουν τις ακουστικές ψευδαισθήσεις που βιώνουν τα άτομα με σχιζοφρένεια. Η ομάδα ελπίζει ότι τα ευρήματα θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη βάση για μελλοντικές θεραπείες με μειωμένες παρενέργειες.

Η σχιζοφρένεια είναι μια ψυχική διαταραχή που επηρεάζει κατ ‘εκτίμηση 1,1 %  των Αμερικανών σε οποιοδήποτε δεδομένο έτος. Αν και πολύ μελέτη έχει αναλωθεί για τη σχιζοφρένεια, τις αιτίες της και τις πιθανές θεραπείες της, υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα ακόμη. Ένα από τα πιο ενοχλητικά συμπτώματα της σχιζοφρένειας μπορεί να είναι οι ακουστικές ψευδαισθήσεις.

            Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο Nature Medicine διερεύνησε την προέλευση των ακουστικών ψευδαισθήσεων χρησιμοποιώντας ένα μοντέλο ποντικού που αναπαράγει τη γενετική προδιάθεση για σχιζοφρένεια. Η μελέτη βασίστηκε σε προηγούμενες έρευνες στο St Jude, στις οποίες εξετάστηκαν οι μοριακοί μηχανισμοί που διαταράσσουν τη ροή των πληροφοριών εντός των νευρωνικών κυκλωμάτων που συνδέουν τα κέντρα του εγκεφάλου τα οποία εμπλέκονται στην επεξεργασία των ακουστικών πληροφοριών. Το μοντέλο ποντικού που οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μιμείται το σύνδρομο με διαγραφή στο 22q11.2, γνωστό ως σύνδρομο DiGeorge. Τα άτομα με σύνδρομο με διαγραφή στο 22q11.2 πολύ πιθανό να αναπτύξουν ψυχιατρικά νοσήματα, 23%-43% αναπτύσσουν σχιζοφρένεια.

Η ερευνητική ομάδα προσδιόρισε μικρές αλληλουχίες RNA, ή microRNAs, που θα μπορούσαν ενδεχομένως να έχουν ως στόχο τη δημιουργία μιας νέας σειράς αντιψυχωσικών φαρμάκων με μειωμένες παρενέργειες. Τα microRNAs, δεν είναι υπεύθυνα για την κωδικοποίηση συγκεκριμένων πρωτεϊνών. Υπάρχουν περισσότερα από 2.000 microRNAs, και γενικά εμπλέκονται στη ρύθμιση και την αποσιώπηση έκφρασης γονιδίων. Το συγκεκριμένο microRNA που τράβηξε την προσοχή των ερευνητών είναι το miR-338-3p . Αυτό το microRNA ρυθμίζει την παραγωγή της πρωτεΐνης D2 των υποδοχέων ντοπαμίνης (DRD2) –  ένα πρωταρχικό στόχο των αντιψυχωσικών φαρμάκων. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όταν τα επίπεδα microRNA μειώθηκαν, τα επίπεδα των DRD2 αυξήθηκαν στο ακουστικό θάλαμο – μια περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με ακουστικές ψευδαισθήσεις. Άλλες μελέτες έχουν επίσης βρεί ότι τα επίπεδα DRD2 είναι αυξημένα σε αυτή την περιοχή του εγκεφάλου σε ανθρώπους με σχιζοφρένεια, σε σύγκριση με αυτούς χωρίς την πάθηση. Το εύρημα αυτό υπαινίσσεται ότι τα microRNAs θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη βάση νέας αντιψυχωσικής αγωγής. Οι ερευνητές ελπίζουν ότι τα αποτελέσματα αυτά μπορεί να οδηγήσουν σε πιο αποτελεσματικές παρεμβάσεις με περιορισμένες παρενέργειες.

Πώς η συμμετοχή σε αθλήματα μπορεί να επηρεάσει την ψυχολογία των παιδιών

Πώς μια φιλική σχέση μπορεί να αντέξει οποιαδήποτε απόσταση;