Επιστημονικά Νέα

Οι ερευνητές εξηγούν πώς σχηματίζονται οι μύες μας

Οι ερευνητές εξηγούν πώς σχηματίζονται οι μύες μας

Όλα οι σπόνδυλοι χρειάζονται μυς για να λειτουργήσουν. Είναι ο πιο άφθονος ιστός στο ανθρώπινο σώμα και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κίνησης. Σε ένα πρόσφατο άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Nature Communications , μια διεθνής ομάδα ερευνητών ανακάλυψε δύο πρωτεΐνες απαραίτητες για την ανάπτυξη των σκελετικών μυών. Αυτή η έρευνα, με επικεφαλής τον Jean-François Côté, καθηγητή στο Ινστιτούτο Κλινικών Ερευνών του Μόντρεαλ (IRCM) και της Ιατρικής Σχολής του Université de Montréal, θα μπορούσε να οδηγήσει σε καλύτερη κατανόηση των σπάνιων μυϊκών ασθενειών και στην ανάπτυξη νέων θεραπειών.

Από την πυρηνική σύντηξη, στη σύντηξη των κυττάρων

Σκελετικοί μύες συνδέονται με τα οστά μας και επιτρέπουν στο σώμα μας να κινηθεί. Είτε σε αναπτυσσόμενο έμβρυο είτε σε επαγγελματία αθλητή, η ίδια ακολουθία οδηγεί στο σχηματισμό τους.

“Στα σπονδυλωτά, τα κύτταρα που προέρχονται από βλαστοκύτταρα, που ονομάζονται μυοβλάστες, ευθυγραμμίζονται πρώτα μεταξύ τους και είναι τόσο κοντά ώστε να αγγίζουν και να συμπιέζουν τις κυτταρικές μεμβράνες”, εξήγησε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Jean-François Côté, Διευθυντής του Οργανισμού Κυτταροσκελετών του IRCM Μονάδα έρευνας μετανάστευσης κυττάρων.

Τελικά, οι μυοβλάστες συγχωνεύονται για να δημιουργήσουν ένα μεγάλο κελί. Αυτό το φαινόμενο, που ονομάζεται “σύντηξη κυττάρων”, είναι πολύ ιδιαίτερο. “Η σύντηξη κυττάρων περιλαμβάνει λίγους μόνο ιστούς, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης του πλακούντα και της αναδιαμόρφωσης των οστών μας”, ανέφερε η Cote.

Ο «χορός» των μυϊκών κυττάρων

Για την ανάπτυξη και την αποκατάσταση των μυών , οι μυοβλάστες πρέπει να εκτελούν τις κινήσεις τους πολύ προσεκτικά. Δεν επιτρέπεται καμία ψευδή κίνηση, διαφορετικά θα υπάρξουν ελαττώματα. Στη μελέτη τους, το Côté και η ομάδα του περιγράφουν την ανακάλυψη δύο πρωτεϊνών-ClqL4 και Στασταίνης-2, που ρυθμίζουν αυτή τη μοναδική χορογραφία.

Πράγματι, τα ClqL4 και Στασταίνη-2 εξασφαλίζουν την επιτυχή ολοκλήρωση αυτής της λεπτής ακολουθίας. Αναστέλλουν και ενεργοποιούν τη σύντηξη κυττάρων αντίστοιχα σε βασικές στιγμές. Ο ρόλος τους είναι κρίσιμος: αν διακοπεί ο «μετρονόμος» των μυοβλαστών, οι μύες δεν θα έχουν το σωστό μέγεθος και η λειτουργία τους θα επηρεαστεί. Αυτό συμβαίνει στις μυϊκές παθήσεις που χαρακτηρίζονται από μια αδυναμία που κάνει κάποιες κινήσεις δύσκολες.

Η ανακάλυψη των πρωτεϊνών είναι το αποκορύφωμα μιας διεθνούς συνεργασίας μεταξύ ομάδων από το Μόντρεαλ, την Ιαπωνία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Νότια Κορέα. “Ο δεύτερος συγγραφέας μας, ο Viviane Tran, ένας από τους διδακτορικούς μου σπουδαστές, πέρασε στο Τόκιο για να πραγματοποιήσει σημαντικά πειράματα στο εργαστήριο του Michisuke Yuzaki, ενός από τους συνεργάτες μας”, σημείωσε η Côté.

Οι ερευνητές του IRCM έχουν ήδη ξεκινήσει τη μελέτη παρακολούθησης. Θέλουν να καθορίσουν εάν τα αποτελέσματα της έρευνάς τους θα μπορούσαν να αποτελέσουν θεραπευτικό στόχο για σπάνιες μυϊκές παθήσεις όπως μυοπάθειες και μυϊκές δυστροφίες.

Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε Eπίσης:

Ο RSV αυξάνει τους καρδιακούς κινδύνους 

Η εξέταση αίματος μπορεί κάποια μέρα να διαγνώσει πρώιμη σκλήρυνση κατά πλάκας

svg%3E svg%3E
svg%3E
svg%3E
Περισσότερα

Αποκωδικοποιήθηκε γονίδιο που συνδέεται με την επιληψία και τον αυτισμό

Πώς οι αλλαγές στο γονίδιο SCN2A επηρεάζουν το εάν ένα παιδί θα αναπτύξει αυτισμό ή επιληψία, την ηλικία στην οποία ξεκινούν οι κρίσεις για τα άτομα με επιληψία και τη σοβαρότητα των άλλων βλαβών του παιδιού;

Τι γνωρίζουμε για τη νόσο των Λεγεωνάριων;

Η νόσος των λεγεωνάριων μπορεί να ποικίλλει σε σοβαρότητα από ήπια συμπτώματα γρίπης έως σοβαρή πνευμονία και μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή, ιδιαίτερα σε άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα ή υποκείμενες παθήσεις υγείας.

Νέα έρευνα υπόσχεται ελπίδα στη μάχη κατά της παιδικής άνοιας

Οι περισσότεροι τύποι παιδικής άνοιας προκαλούνται από μεταλλάξεις (ή λάθη) στο DNA μας. Αυτά τα λάθη οδηγούν σε μια σειρά από σπάνιες γενετικές διαταραχές, οι οποίες με τη σειρά τους προκαλούν παιδική άνοια.