Search Icon
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
Επιστημονικά Νέα

Λιποαναρρόφηση: Μακροχρόνια οφέλη για το λιποίδημα

Λιποαναρρόφηση: Μακροχρόνια οφέλη για το λιποίδημα

Μακροχρόνια οφέλη για τους ασθενής με λιποίδημα προσφέρει η λιποαναρρόφηση.


Νέα έρευνα που παρουσιάστηκε στο διαδίκτυο στις 17 Νοεμβρίου και το Βρετανικό επιστημονικό περιοδικό Δερματολογίας, έδειξε πως οι ασθενείς που υποφέρουν από λιποίδημα μπορεί να δουν μακροχρόνια οφέλη από τη διαδικασία της λιποαναρρόφησης ακόμα και 4 με 7 χρόνια μετά την εγχείριση.

Ο Άξελ Μπομγκάρτνερ και οι συνεργάτες του από την Κλινική Hanse στο Lubeck της Γερμανίας, εξέτασαν τα μακροχρόνια αποτελέσματα 85 ασθενών με λιποίδημα, οι οποίοι παραπονέθηκαν για συμπτώματα 4 χρόνια αργότερα. Στους ασθενείς εστάλησαν ερωτηματολόγια μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, 8 χρόνια μετά τη διαδικασία της λιποαναρρόφησης για να φανεί αν είχαν βελτιωθεί τα συμπτώματά τους.
Οι ερευνητές κατέληξαν πως η βελτίωση των συμπτωμάτων των ασθενών στον αυθόρμητη πόνο, στην ευαισθησία της πίεσης, στο οίδημα, τους μώλωπες, και τον περιορισμό των κινήσεων παρέμεινε για 8 αντί για 4 χρόνια. Επίσης, η αυτοαξιολόγηση των ασθενών για την αισθητική εμφάνιση και την ποιότητα ζωής αλλά και τη συνολική εικόνα, παρέμεινε ικανοποιητική για 8 χρόνια μετά τη λιποαναρρόφηση.
Τα συγκεκριμένα αποτελέσματα λοιπόν τονίζουν, για πρώτη φορά, τα μακροχρόνια οφέλη της λιποαναρρόφησης για τους ασθενείς που έχουν διαγνωσθεί με λιποίδημα, αναφέρουν οι ερευνητές.

Το λιποίδημα, είναι νόσος του λιπώδους ιστού, η οποία εμφανίζει μη ομαλή κατανομή λίπους και εμφανίζεται συνήθως στις γυναίκες. Το λιποίδημα παρόλο που δεν συσχετίζεται με το λεμφοίδημα ή το φλεβοίδημα, μπορεί να συνυπάρχει σε κάποιες περιπτώσεις. Το 1940 ήταν η χρονιά που η νόσος αναγνωρίστηκε από τις ΗΠΑ και διαχωρίστηκε από την παχυσαρκία. Η εικόνα του ασθενή με λιποίδημα παρουσιάζει ιδιαίτερα λεπτό το πάνω μέρος του ασθενή και αρκετά παχύ το κάτω μέρος, με εξαίρεση την περιοχή των άκρων ποδιών.

Με την εμφάνιση της νόσου, οι ιστοί είναι μαλακοί και το δέρμα δεν παρουσιάζει ανωμαλίες. Αργότερα όμως το δέρμα αποκτά την όψη φλοιού πορτοκαλιού και το δέρμα γίνεται σκληρό και προκαλούνται πόνοι ενώ ο ασθενής αντιμετωπίζει αδυναμία να περπατήσει για αρκετή ώρα.

Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube

Διαβάστε Eπίσης:

Αυτόνομο νευρικό σύστημα και παγκόσμιο σήμα fMRI

Η ποδηλασία μπορεί να προάγει την υγιή γήρανση του εγκεφάλου

svg%3E svg%3E
svg%3E
svg%3E
Περισσότερα

Βρέθηκαν τα γονίδια που είναι υπεύθυνα για 5 ψυχιατρικές διαταραχές 

Το BDNF είναι σημαντικό για την ανάπτυξη και επιβίωση των νευρώνων. Μεταλλάξεις ή μεταβολές στην έκφρασή του έχουν συσχετιστεί με καταθλιπτικές διαταραχές και διαταραχές άγχους, επηρεάζοντας την πλαστικότητα του εγκεφάλου και την ικανότητα μάθησης.

Οι εκπληκτικές επιδράσεις της καφεΐνης στον ύπνο 

Η νέα έρευνα, που δημοσιεύτηκε σε επιστημονικό περιοδικό κορυφαίας αξιολόγησης, χρησιμοποίησε μεγάλη δείγματος πληθυσμού και προηγμένη τεχνολογία παρακολούθησης του ύπνου. Διαπιστώθηκε ότι η καφεΐνη, ακόμη και όταν καταναλώνεται αρκετές ώρες πριν τον ύπνο, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ποιότητά του.

Ανακαλύφθηκε ο πρώτος εγκεφαλικός βιοδείκτης για την αγχώδη διαταραχή 

Η νέα αυτή ανακάλυψη αφορά την ταυτοποίηση ενός βιοδείκτη στον εγκέφαλο, ο οποίος μπορεί να διακρίνει άτομα με αγχώδη διαταραχή από υγιή άτομα. Χρησιμοποιώντας προηγμένες τεχνικές απεικόνισης, όπως η λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI), ερευνητές ανέλυσαν τη δραστηριότητα συγκεκριμένων περιοχών του εγκεφάλου, όπως η αμυγδαλή και ο προμετωπιαίος φλοιός.

Εμβολιασμός ή φυσική ανοσία;

Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε σε επιστημονικό περιοδικό συγκρίνοντας την προστασία από εμβολιασμό και φυσική λοίμωξη διαπίστωσε ότι η ανοσία μετά τον εμβολιασμό παρέχει σταθερή και αξιόπιστη προστασία, η οποία συχνά υπερβαίνει αυτήν που αποκτάται μέσω φυσικής λοίμωξης.

Οι σοβαρότερες μορφές Covid-19 συνδέονται με γενετική προδιάθεση;

Οι ερευνητές τονίζουν ότι η γενετική προδιάθεση δεν αποτελεί τον μοναδικό παράγοντα κινδύνου. Περιβαλλοντικοί παράγοντες, η ηλικία, η ύπαρξη υποκείμενων νοσημάτων και ο τρόπος ζωής επίσης παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της νόσου.

Close Icon