Τα κύτταρα-ζόμπι εμφανίζονται ως αποτέλεσμα της φυσιολογικής διαδικασίας γήρανσης, αλλά και λόγω περιβαλλοντικών παραγόντων όπως η έκθεση σε τοξίνες, η ακτινοβολία και η φλεγμονή. Μόλις γίνουν κύτταρα-ζόμπι, παύουν να διαιρούνται, αλλά συνεχίζουν να εκκρίνουν διάφορες μοριακές ουσίες που μπορούν να προκαλέσουν φλεγμονή και να επηρεάσουν γειτονικά υγιή κύτταρα, συμβάλλοντας στη διαδικασία της γήρανσης και σε ασθένειες σχετικές με την ηλικία, όπως η αρθρίτιδα, η καρδιαγγειακή νόσος και η νόσος Αλτσχάιμερ.
Έρευνες έχουν δείξει ότι η απομάκρυνση των κυττάρων-ζόμπι από τους ιστούς σε πειραματικά μοντέλα μπορεί να βελτιώσει τη λειτουργία των οργάνων και να παρατείνει τη ζωή. Αυτή η προσέγγιση, γνωστή και ως «αφαίρεση ζόμπι κυττάρων» (senolytic therapy), περιλαμβάνει φάρμακα που στοχεύουν και καταστρέφουν τα κύτταρα αυτά, μειώνοντας έτσι τη φλεγμονή και την καταστροφή των υγιών κυττάρων.
Παρόλο που η έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη και τα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά, υπάρχουν ακόμα πολλά ερωτήματα σχετικά με την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια αυτών των θεραπειών σε ανθρώπους. Επιπλέον, η κατανόηση του πώς τα κύτταρα-ζόμπι επηρεάζουν τη διαδικασία της γήρανσης και πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν με ασφαλή και αποτελεσματικό τρόπο είναι συνεχής.

Συνολικά, τα κύτταρα-ζόμπι φαίνεται να αποτελούν σημαντικό παράγοντα στη διαδικασία της γήρανσης και η απομάκρυνσή τους ή η διαχείρισή τους θα μπορούσε να αποτελέσει μια επαναστατική προσέγγιση στη διατήρηση της υγείας και της νεότητας. Αν και η επιστημονική κοινότητα συνεχίζει την έρευνα, η κατανόηση και η αντιμετώπιση των κυττάρων-ζόμπι υπόσχεται να ανοίξει νέους δρόμους στη θεραπεία των ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ηλικιωμένων.