Οι γυναίκες αντέχουν περισσότερο τον πόνο

Υπάρχει ένας μύθος που λέει πως οι γυναίκες αντέχουν περισσότερο τον πόνο από τους άνδρες και η διαδικασία της γέννας είναι μια τρανταχτή απόδειξη. Τελικά, όλο αυτό μόνο μύθος δεν είναι, καθώς είναι αποδεδειγμένο το γεγονός πως οι γυναίκες αντέχουν περισσότερο τον πόνο.

Η διαφορά στην αντοχή του πόνου μεταξύ των δύο φύλων, είναι ένας πολύ ενδιαφέρον τομέας. Η εξακρίβωση των παραγόντων που συμβάλλουν στη ιδιαιτερότητα αυτή, θα μπορούσε να βοηθήσει στην καλύτερη καταπολέμηση του πόνου γενικά. Η αντίληψη του πόνου έχει μια σωματική, οργανική συνιστώσα. Υπάρχει όμως και ο ψυχολογικός παράγοντας. Όσο περισσότερο είναι κάποιος ανήσυχος ότι θα πονέσει και όσο πιο ασυνήθιστος είναι στον πόνο, τόσο πιο πολύ έντονα θα βιώσει μια οδυνηρή εμπειρία.

Το όπλο των γυναικών για την καταπολέμηση του πόνου είναι οι γυναικείες σεξουαλικές ορμόνες, τα οιστρογόνα. Τα οιστρογόνα παράγονται από τις ωοθήκες σε μεγάλες ποσότητες κατά την ηλικία της αναπαραγωγής αλλά και σε μικρότερο βαθμό μετά την εμμηνόπαυση. Τα οιστρογόνα εκτός από το ρόλο τους στην αναπαραγωγή, παίζουν και ένα σημαντικό ρόλο στον εγκέφαλο. Επιδρούν στα κέντρα που αντιλαμβάνονται τον πόνο στον εγκέφαλο.

Συγκεκριμένα όταν τα επίπεδα των οιστρογόνων στο αίμα είναι ψηλά, οι ενδορφίνες παράγονται και αποθηκεύονται σε μεγαλύτερο βαθμό σε διάφορα μέρη του εγκεφάλου. Οι ενδορφίνες είναι χημικές ουσίες που παράγονται από τον ανθρώπινο εγκέφαλο και έχουν δράση ανάλογη των οπιοειδών όπως η μορφίνη. Οι ενδορφίνες μειώνουν τον πόνο και κάνουν το άτομο να νιώθει καλά. Έτσι σε περίπτωση πόνου, η γυναίκα μπορεί να αντέξει και να ανταποκριθεί καλύτερα. Λίγο πριν από τον τοκετό, τα επίπεδα των οιστρογόνων αυξάνονται σημαντικά, με αποτέλεσμα να ενισχύεται ουσιαστικά η ικανότητα τους να αντιμετωπίζουν τον πόνο.

Σε πειράματα που έγιναν με θηλυκούς ποντικούς εξετάστηκε η αντοχή στον πόνο σε ζώα τα οποία είχαν τις ωοθήκες τους και σε ζώα στα οποία αφαιρέθηκαν οι ωοθήκες τους. Τα ζώα με ωοθήκες άντεχαν περισσότερο λόγω του ότι διατηρούσαν την ικανότητα να παράγουν τα οιστρογόνα. Σε ανάλογα πειράματα με αρσενικά ζώα, η τεστοστερόνη, η ανδρική σεξουαλική ορμόνη, δεν φάνηκε να επηρεάζει την εμπειρία του πόνου.

Ακόμη ένα γεγονός που δείχνει την ευεργετική επίδραση των γυναικείων σεξουαλικών ορμονών στην αίσθηση του πόνου, είναι η εμμηνόπαυση. Μετά το τέλος της αναπαραγωγικής τους ζωής, οι γυναίκες δεν παράγουν πλέον τόσο ψηλές ποσότητες οιστρογόνων. Ίσως αυτός να είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους οι γυναίκες στη φάση αυτή της ζωής τους να νιώθουν περισσότερους πόνους και να είναι πιο ευάλωτες στις οδυνηρές εμπειρίες.

Σίγουρα η αίσθηση και αντίληψη του πόνου επηρεάζονται από οργανικούς καθαρά βιοχημικούς παράγοντες όπως οι γυναικείες σεξουαλικές ορμόνες. Παράλληλα όμως επηρεάζονται και από ψυχολογικούς παράγοντες. Εξάλλου οι νευρικές οδοί που φέρνουν τον πόνο στον εγκέφαλο, καταλήγουν στο κέντρο αισθημάτων του εγκεφάλου.

Ο τρόπος με τον οποίο κάποιο άτομο αντιδρά στον πόνο επηρεάζεται και από τον τρόπο εκπαίδευσης του, από την πολιτιστική του ιδιομορφία και από τις προηγούμενες εμπειρίες του. Επειδή οι γυναίκες είναι προετοιμασμένες για τον πόνο, λόγω των μηνιαίων πόνων στους οποίους υποβάλλονται εξ’ αιτίας της έμμηνου ρύσης τους και λόγω των τοκετών, είναι περισσότερο προετοιμασμένες για να αντιμετωπίσουν μια νέα οδυνηρή κατάσταση.

Να σημειώσουμε επίσης πως οι γυναίκες έχουν διπλάσιες νευρικές ίνες ανά τετραγωνικό εκατοστό δέρματος (34 έναντι 17 των ανδρών) και, ως εκ τούτου, έχουν περισσότερους υποδοχείς πόνου από τους άνδρες. Τέλος, τα περισσότερα φάρμακα δοκιμάζονται πρώτα σε άνδρες κι έτσι η αποτελεσματικότητά τους σε παιδιά και γυναίκες δεν είναι πάντα η ίδια.

Πληροφορίες για την κίρρωση του ήπατος και για το αν αντιμετωπίζεται;

Πώς ξεκινά η διαδικασία της γήρανσης;