«Αν οι νομοθέτες κατά των αμβλώσεων σεβόντουσαν τις γυναίκες και επικεντρωνόντουσαν σε αυτά τα δεινά, στους κινδύνους και τα έξοδα της τεκνοποίησης, ίσως θα σταματούσαν να αντιμετωπίζουν τις γυναίκες ως απλές μηχανές επώασης», έγραψε η Μάνινγκ. «Η αναγκαστική γέννηση είναι σκληρή και ασυνήθιστη τιμωρία», κατέληξε.
Washington Post: Οι νομοθέτες που υποστηρίζουν τη ζωή πιέζουν νόμους για την «αναγκαστική γέννηση», ενώ θεωρούν τις γυναίκες ως «μηχανές επώασης», λέει το άρθρο της Washington Post Η συγγραφέας Kate Manning απαρίθμησε τις επιπλοκές της εγκυμοσύνης πριν και μετά τον τοκετό. Ο Pavlich συζητά εικασίες σχετικά με το ποιος διέρρευσε το βίντεο προσχέδιο γνωμοδότησης του Ανωτάτου Δικαστηρίου Η απάθεια των νομοθετών κατά των αμβλώσεων για τα δεινά μετά τον τοκετό τους οδηγεί να βλέπουν τις γυναίκες ως «μηχανές επώασης», σύμφωνα με ένα άρθρο της Washington Post.
Το άρθρο υπέρ της επιλογής, που δημοσιεύθηκε την Τρίτη, έθεσε τα θεμέλια ενός επιχειρήματος υπέρ των γυναικών των οποίων το σώμα υφίσταται δραματικές αλλαγές ως αποτέλεσμα της εγκυμοσύνης και ξεκίνησε με τη συγγραφέα Kate Manning να κάνει μια σύντομη συζήτηση για τα προβλήματα της ουροδόχου κύστης μετά τον τοκετό. «Φαίνεται σημαντικό να αναφέρω πώς διαρρέει από τότε που γεννήθηκε το πρώτο μου παιδί (συνήθης μετά την τεκνοποίηση) τώρα που ο Roe v. Wade φαίνεται έτοιμος να πέσει», έγραψε η Manning.
«Σε περίπτωση που το Ανώτατο Δικαστήριο ακυρώσει αυτή την απόφαση, περισσότερες από τις μισές πολιτείες των ΗΠΑ σχεδιάζουν να περιορίσουν σοβαρά τη φροντίδα των αμβλώσεων και έτσι θα επιβάλουν στις έγκυες γυναίκες να γεννήσουν και να υποστούν τέτοιες σωματικές συνέπειες», πρόσθεσε.
Η Μάνινγκ σημείωσε ότι τα προβλήματα της ουροδόχου κύστης είναι μια σταγόνα στον ωκεανό σχετικά με τους αγώνες μετά τον τοκετό, συνεχίζοντας απαριθμώντας ουλές καισαρικής τομής, αιματώματα (εσωτερική συγκέντρωση αίματος), προβλήματα στο στήθος, πιθανές εγχειρητικές επιπλοκές παρόμοιες με τις δικές της, καθώς και τον κίνδυνο θανάτου από τον τοκετό στην οριοθέτησή της, υποστηρίζοντας ότι οι γυναίκες δεν πρέπει να αναγκάζονται να υπομένουν αυτούς τους αγώνες αν δεν το επιλέξουν.
«Ο τοκετός έχει παρομοιαστεί, από πολλούς από εμάς που τον έχουμε βιώσει, με ένα είδος βασανιστηρίου.
Τα κύματα των έντονων συσπάσεων, το σπρώξιμο και το σκίσιμο, η εξάντληση και η ταλαιπωρία ήταν τέτοια που αν μου είχε ζητήσει κάποιος, στον τοκετό, να αποκαλύψω κρατικά μυστικά, θα τα είχα αποκαλύψει όλα, θα είχα εφεύρει υπέροχες πλοκές, θα ενέπλεκα και τους αγαπημένους μου. Οτιδήποτε για να σταματήσει το μαρτύριο», είπε, προσθέτοντας, «Αλλά και πάλι: επέλεξα να υπομείνω αυτόν τον πόνο».
Η Μάνινγκ υποστήριξε ότι η επιβολή πολιτικών υπέρ της ζωής στις γυναίκες ανακαλεί το δικαίωμά τους να επιλέγουν λέγοντας ότι ο νόμος για τη «βίαια γέννηση» προκαλεί «κινδύνους και βάσανα» στις γυναίκες χωρίς τη συγκατάθεσή τους, επαναφέροντας το «ντροπιαστικό», «άβολο», «εξαντλητικό»” και ακόμη και “μοιραίες” συνέπειες της ολοκλήρωσης της εγκυμοσύνης.
«Οι υποστηρικτές των αναγκαστικών τοκετών θα πρέπει να εξετάσουν αυτή τη μερική λίστα των ποικιλιών ταλαιπωρίας και κινδύνων που επιβάλλει η τεκνοποίηση με εντολή της κυβέρνησης σε γυναίκες που διαφορετικά θα επέλεγαν να τερματίσουν μια εγκυμοσύνη: προεκλαμψία, εκλαμψία, έμφραγμα, εγκεφαλικό, συρίγγιο, μόλυνση του μαστού, αιμορραγία, διαβήτης κύησης, θάνατος”, έγραψε, αντιμετωπίζοντας πρόσθετες παθήσεις που προκαλούνται από τον τοκετό, προτού χαρακτηρίσει τους άνδρες ως “εμποτιστές” που ευθύνονται για ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες.
Το άρθρο εξέτασε επιπλέον τις οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις της εγκυμοσύνης και του τοκετού, επισημαίνοντας ότι αυτοί οι παράγοντες αποδεικνύονται ιδιαίτερα επιζήμιοι για τις «χαμηλού εισοδήματος γυναίκες και έγχρωμες γυναίκες» και θρηνώντας ότι οι γυναίκες μπορεί να μην έχουν την οικονομική δυνατότητα να ταξιδέψουν σε πολιτείες που εξακολουθούν να προσφέρουν άμβλωση.
Το σχέδιο γνωμοδότησης του Ανώτατου Δικαστηρίου που διέρρευσε οριστικοποιείται αυτό το καλοκαίρι.
Η Μάνινγκ εμπνεύστηκε επίσης τη συζήτηση για το εάν ο ίδιος νομοθέτης θα εργαστεί για να εξασφαλίσει ότι αυτά τα «ανεπιθύμητα» παιδιά θα λάβουν την τροφή, τη στέγη, τον ρουχισμό, την αγάπη και τη φροντίδα που χρειάζονται και αξίζουν εάν γεννηθούν αναγκαστικά.
«Αν οι νομοθέτες κατά των αμβλώσεων σεβόντουσαν τις γυναίκες και επικεντρωνόντουσαν σε αυτά τα δεινά, στους κινδύνους και τα έξοδα της τεκνοποίησης, ίσως θα σταματούσαν να αντιμετωπίζουν τις γυναίκες ως απλές μηχανές επώασης», έγραψε η Μάνινγκ. «Η αναγκαστική γέννηση είναι σκληρή και ασυνήθιστη τιμωρία», κατέληξε.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
