Ο καρκίνος των παραθυρεοειδών είναι σπάνιος, και συχνά είναι δύσκολο να εντοπιστεί. Δεν υπάρχει καμία οριστική και αποτελεσματική ιατρική διαχείριση. Η καλύτερη ευκαιρία για τη θεραπεία αυτής της καταστροφική μορφής καρκίνου είναι να γίνει η διάγνωση νωρίς και στη συνέχεια να εξαιρεθεί χειρουργικά όλος ο νεοπλασματικός ιστός, αποφεύγοντας διαρροές ή εξάπλωση των καρκινικών κυττάρων στον περιβάλλοντα ιστό.
Ωστόσο, περισσότερο από το ήμισυ των ασθενών θα αναπτύξουν μια υποτροπή μετά την πρώτη χειρουργική επέμβαση, δήλωσε η συγγραφέας της μελέτης Angelica Silva-Figueroa, MD, από το MD Anderson Cancer Center στο Πανεπιστήμιο του Τέξας. «Επί του παρόντος δεν υπάρχ αξιόπιστο σύστημα για να προβλέψουμε ποιος όγκος θα υποτροπιάσει. Αυτό που χρειάζεται είναι ένα προγνωστικό σύστημα σταδιοποίησης του καρκίνου των παραθυρεοειδών. Δεν ξέρουμε ποια ομάδα ασθενών έχει αυξημένο κίνδυνο υποτροπής κατά τη στιγμή της διάγνωσης,» ανέφερε η Silva-Figueroa.
Για τη μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν στοιχεία ασθενών που αντιμετωπίσθηκαν για καρκίνο παραθυρεοειδών μεταξύ 1980 και 2016 στο MD Anderson Cancer Center στο Πανεπιστήμιο του Τέξας. Σε σύνολο 68 ασθενών, 26 ασθενείς ανέπτυξαν υποτροπιάζουσα νόσο μετά από μια διάμεση παρακολούθηση 4,6 ετών. Αντί να χρησιμοποιούν την παραδοσιακή παράμετρο που ονομάζεται επιβίωση ελεύθερη νόσου, η οποία αξιολογεί την αποτελεσματικότητα μιας θεραπείας με την πάροδο του χρόνου, οι ερευνητές αξιολόγησαν την επιβίωση χωρίς υποτροπή. Μετά την αρχική επέμβαση για την αφαίρεση του όγκου, τα ποσοστά επιβίωσης χωρίς υποτροπή ήταν 85% σε ένα έτος, 67% σε δύο έτη, και 51% σε 10 έτη.
Οι ασθενείς με καρκίνο παραθυρεοειδούς τυπικά έχουν σημαντικά αυξημένα επίπεδα ασβεστίου στο αίμα τους, καθώς και μη φυσιολογικά επίπεδα παραθορμόνης. Στην πολυπαραγοντική ανάλυση, η ερευνητική ομάδα προσδιόρισε τρεις βασικούς προγνωστικούς δείκτες της υποτροπής του καρκίνου: επίπεδο ασβεστίου στον ορό υψηλότερο από 15 mg / dL, ηλικία άνω των 65, και εισβολή του όγκου στα αιμοφόρα αγγεία. Από εκεί, η ερευνητική ομάδα ανέπτυξε ένα απλό εργαλείο πρόβλεψης με το συνδυασμό αυτών των τριών μεταβλητών. Οι ασθενείς κατανεμήθηκαν σε τρεις ομάδες-χαμηλού, μέτριου, και υψηλού κινδύνου, βασιζόμενοι στον αριθμό των ανεπιθύμητων χαρακτηριστικών που είχε έκαστος (κυμαίνονταν από μηδέν έως τρία).
Η μελέτη διαπίστωσε ότι το ποσοστό επιβίωσης διετίας χωρίς υποτροπή μετά παραθυρεοειδεκτομή ήταν 93% σε άτομα με κανένα δυσμενές χαρακτηριστικό (χαμηλού κινδύνου), 72% σε άτομα με ένα δυσμενείς χαρακτηριστικό (μετρίου κινδύνου), και 27% σε άτομα με δύο αρνητικά χαρακτηριστικά (υψηλού κινδύνου). Οι ερευνητές έδειξαν επίσης ότι, αν και ο κίνδυνος της υποτροπής είναι μεγαλύτερος εντός δύο ετών μετά την αρχική χειρουργική επέμβαση, ο κίνδυνος αυτός συνεχίζει να αυξάνει κατά τα επόμενα 10 χρόνια, δήλωσε η Dr. Silva-Figueroa.
«Τα δεδομένα που χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό επιβίωσης χωρίς υποτροπή μπορεί να προβλέψουν την υποτροπή της νόσου εντός των πρώτων δύο με τριών ετών μετά την εκτομή της νόσου», δήλωσε η Nancy Perrier, MD, FACS, έτερη συγγραφέας από το MD Anderson Cancer Center στο Πανεπιστήμιο του Τέξας.