Όλοι μας έχουμε βιώσει μια τραυματική εμπειρία, αλλά πώς μπορούμε να αποφύγουμε την αναβίωση του τραύματος αυτού στην καθημερινότητα μας; , αναρωτιέται ο Lesley Evans Ogden.
Η Margaret McKinnon, κλινική ψυχολόγος, θα εμπνεστεί από ένα περιστατικό που της συνέβη και θα προβεί στην μελέτη του μετατραυματικού σοκ,ή μετατραυματικού στρες. Ούσα νεόνυμφη ταξίδευε μαζί με τον άντρα της σε μια πτήση που επρόκειτο να στιγματίσει την ερευνητική της πορεία. Συγκεκριμένα, μια συνηθισμένη αεροπορική πτήση η οποία οδήγησε σε αναγκαστική προσγείωση του αεροσκάφους, προκάλεσε σε πολλούς από τους επιβάτες διαταραχές ύπνου, εφιάλτες και εμμονικές σκέψεις καθώς αναβίωναν την στιγμή της αναγκαστικής προσγείωσης. Το περιστατικό δεν είχε θύματα, πέρα από μερικούς τραυματίες, παρόλα αυτά με ένα τρόπο όλοι οι επιβαίνοντες στο αεροσκάφος φαίνεται πως δεν κατάφεραν ,τουλάχιστον αμέσως, να αφήσουν πίσω τους αυτή την τραυματική εμπειρία
Μετατραυματικά κατάλοιπα
Η ΜcKinnon ξεκίνησε την ερευνά της περιστρέφοντάς την γύρω από μια συγκεκριμένη τραυματική εμπειρία, την αεροπορική αυτή τραυματική εμπειρία που μοιράστηκε μαζί με τους άλλους επιβαίνοντες του αεροσκάφους. Δεκαπέντε από τους συμμετέχοντες έλαβαν μέρος στην έρευνα της, οι οποίοι σε άλλη φάση της έρευνας ερωτήθηκαν και για άλλα συμβάντα της ίδιας χρονιάς στα οποία οι ίδιοι δεν ήταν φυσικά παρόντες, όπως την 11/9. Έξι απ’ τους συμμετέχοντες, επιβεβαίωσαν πως το περιστατικό αυτό,τους είχε επίσης προκαλέσει συμπτώματα μετατραυματικού στρες, παρόλο που δεν ήταν αυτόπτες μάρτυρες.
Από τα ευρήματα της έρευνας διαπιστώνει κανείς πως οι συμμετέχοντες που είχαν βιώσει οι ίδιοι μια τραυματική εμπειρία, μπορούσαν να βιώσουν ένα μετατραυματικό σοκ όχι μόνο αναβιώνοντας την προσωπική στιγμή «τραύματος», αλλά και ουδέτερα «τραύματα»,τα οποία δεν είχαν οι ίδιοι βιώσει.Δεν είναι πλήρως κατανοητό το πώς μπορεί κανείς να συνδέσει εμπειρίες και να φέρει μια παλιά ανάμνηση στην επιφάνεια. Είναι πιθανόν η ανάμνηση να πυροδοτείται από μια μυρωδιά, έναν ήχο κτλ. Με τις τραυματικές εμπειρίες, τα πράγματα είναι ακόμα πιο περίπλοκα. «Αν γλιτώσεις από ένα λιοντάρι, και δεις κάποιον άλλον να κατασπαράζεται από αυτό, μαθαίνεις πάντα να φοβάσαι τα λιοντάρια», διαπιστώνει ο Kerry Ressler, καθηγητής ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Ατλάντα.
Φλας-μπακ στις αναμνήσεις
Πολλοί θα ισχυριστούν πως μπορούν να αναβιώσουν μια τραυματική εμπειρία με πάσα λεπτομέρεια, παρόλα αυτά κάτι τέτοιο δε φαίνεται πολύ ακριβές. Αυτό συμβαίνει γιατί τα υψηλά επίπεδα αδρεναλίνης στα οποία κάποιος εκτίθεται κατά τη διάρκεια του μετατραυματικού στρες, μπορεί να επηρεάσουν το περιεχόμενο των ίδιων των αναμνήσεων, και να τις αναμορφώσουν δραστικά αλλά και υποσυνείδητα.
Ολική επαναφορά
Οι ειδικοί, κατά τη θεραπευτική διαδικασία, δεν στοχεύουν να παραποιήσουν τις αναμνήσεις των ασθενών με μετατραυματικό στρες, αλλά να θεραπεύσουν τους αλλοιωμένους συσχετισμούς μεταξύ γεγονότων και συναισθημάτων, που διαιωνίζει την διαδικασία του τραύματος.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
