Πέντε ρεαλιστικοί τρόποι για να διαχειριστείτε το άγχος σας

Το άγχος είναι ένα από τα συναισθήματα που βρίσκεται πάντα στην καθημερινότητα μας και καλώς ή κακώς την επηρεάζει και σε μεγάλο βαθμό. Πολλοί πιστεύουν πως είναι αντίδραση στην έλλειψη διαχείρισης της προσωπικής ζωής των ανθρώπων και αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό. Αν ανήκεις σε αυτήν τη μερίδα ανθρώπων, που το άγχος τους κυριεύει και νιώθουν ανήμποροι να κάνουν το οτιδήποτε, τότε σου βρήκαμε κάποιους αρκετά εύκολους τρόπους για να το διαχειριστείς.

Ελάττωσε την καφεΐνη

Αυτή η μέθοδος αν είσαι φαν του καφέ, ίσως και να μη σε βολέψει ιδιαίτερα. Αν θες όμως να διαχειριστείς και να μειώσεις το άγχος σου, ελάττωσε την καφεΐνη και πιες περισσότερο νερό.

Μάθε να αποδέχεσαι πράγματα και καταστάσεις

Το να αποδέχεσαι πράγματα και καταστάσεις, μπορεί πραγματικά να σε βοηθήσει να μειώσεις το άγχος σου. Σε κάνει να νιώθεις λιγότερες τύψεις όταν έχεις άδικο και επιμένεις για κάτι που τελικά δεν ισχύει.

Δες ακόμη: Υποφέρεις από άγχος και νευρικότητα; Να τι πρέπει να περιέχει η διατροφή σου

Καθιέρωσε μία συγκεκριμένη ώρα ύπνου

Δεν θα κάνουμε ολόκληρο θέμα για τον ύπνο, το έχουμε θίξει άλλες φορές, σε άλλα κείμενα. Ξέρεις όμως πως ένας καλός ύπνος βοηθάει σε πολλά πράγματα τον οργανισμό σου και το ίδιο κάνει και με τον ύπνο. Καθιέρωσε λοιπόν μία συγκεκριμένη ώρα να κοιμάσαι το βράδυ και ακολούθησέ την κάθε μέρα.

Περιόρισε την ώρα που περνάς στα social media

Όσο παράξενο και κουφό αν σου φαίνεται τα social media συμβάλλουν αρνητικά στη ζωή σου. Καλές οι φωτογραφίες δε λέμε, όμως όσο περισσότερο χρόνο περνάς στα social, τόσο περισσότερο κακό κάνεις στην αυτοεκτίμησή σου, συγκρίνοντας τη ζωή σου με των άλλων.

Κράτα ημερολόγιο

Μη γελάς και μη στραβώνεις τη μούρη σου. Το γεγονός ότι σου προτείνεται η λύση του ημερολογίου δεν είναι ούτε αστείο, ούτε ντροπιαστικό. Ξέρεις πως πολλοί άνθρωποι εκφράζονται καλύτερα γραπτώς; Το να αποτυπώνεις τις σκέψεις σου σε χαρτί μπορεί να βοηθήσει πολύ στη διαχείριση του άγχους σου.

Πώς να δημιουργήσετε την τέλεια σχέση με την κόρη σας;

Γιατί νιώθουμε τόσο άβολα να μιλάμε για θλίψη;