Μια μελέτη δείχνει ότι η κυνική και αρνητική επικοινωνία στο γάμο επηρεάζει όχι μόνο την ψυχική αλλά και τη σωματική υγεία των συζύγων προκαλώντας φλεγμονή. Μια νέα ματιά στην έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Psychoneuroendocrinology το 2005 προτείνει ότι η αρνητικότητα στο γάμο θα μπορούσε να οδηγήσει όχι μόνο σε συναισθηματικές και ψυχικές επιπλοκές, αλλά και σε χρόνιες φλεγμονές και μειωμένη λειτουργία του ανοσοποιητικού. Ερευνητές στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο αποκάλυψαν ότι το στρες που νιώθουν τα ζευγάρια κατά τη διάρκεια των καβγάδων θα μπορούσε να επιβραδύνει την ικανότητα του σώματός τους για υγεία από πληγές τουλάχιστον κατά μία ημέρα.
Επίδραση στο ανοσοποιητικό σύστημα
Νέα ανάλυση της μελέτης έδειξε για άλλη μια φορά ότι η αρνητική και κυνική επικοινωνία μεταξύ των παντρεμένων ζευγαριών επηρεάζει το ανοσοποιητικό τους σύστημα. Τα ζευγάρια που ήταν υπό πίεση με αρνητικές συνομιλίες είχαν φουσκωμένους δείκτες αίματος για φλεγμονή. «Ο γάμος συνδέεται με καλύτερη υγεία, αλλά οι γάμοι με χρόνια ταλαιπωρία μπορεί να επιδεινώσουν την υγεία», δήλωσε η συγγραφέας Rosie Shrout. «Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τι συμβαίνει στα παρασκήνια που συμβάλλει σε αυτά τα αποτελέσματα». Η πρώτη δοκιμή έδειξε ότι ένα μόνο αγχωτικό επιχείρημα, που καταγράφηκε και μελετήθηκε από ερευνητές σε ένα εργαστήριο, θα μπορούσε να βλάψει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού.
Η νέα έρευνα προτείνει ότι οι πιο μάχιμες διαφωνίες των ζευγαριών στο εργαστήριο συνδέονταν με πιο αρνητική συζυγική επικοινωνία. Αυτά τα καθημερινά πρότυπα πιθανότατα ευθύνονται για τα συνεχή αρνητικά συναισθήματα και τους βιολογικούς δείκτες που μπορεί τελικά να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην υγεία. «Αυτό που βλέπουμε είναι ότι τόσο η χρόνια καθημερινή αρνητικότητα όσο και η οξεία αρνητικότητα και ο συνδυασμός τους – βιώνοντας και τα δύο – είναι ιδιαίτερα κακός για τα συναισθήματα, τις σχέσεις και την ανοσολογική λειτουργία των ζευγαριών», συνέχισε η Shrout, επίκουρος καθηγητής ανθρώπινης ανάπτυξης και οικογένειας. επιστήμη στο Πανεπιστήμιο Purdue.
Οι γυναίκες επηρεάζονται περισσότερο
Η Jan Kiecolt-Glaser, συγγραφέας της νέας μελέτης & επίτιμη καθηγήτρια ψυχιατρικής και ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο, συνοδήγησε επίσης την έρευνα το 2005. Στις δεκαετίες της ως επικεφαλής του Ινστιτούτου Έρευνας Ιατρικής Συμπεριφοράς (IBMR) έδειξε πολυάριθμους τρόπους με τους οποίους τα αγχωτικά γεγονότα της ζωής είναι επιβλαβή για τη σωματική μας υγεία. 42 παντρεμένα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια με μέσο όρο 12 ετών γάμου ήταν το αντικείμενο της εργασίας το 2005. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα εργαλείο για να προκαλέσουν μικρές φουσκάλες στο αντιβράχιο κάθε συντρόφου και εξέτασαν τα αρχικά επίπεδα μιας προφλεγμονώδους πρωτεΐνης.
Η βελτίωση της θεραπείας των πληγών παρακολουθήθηκε για να διαπιστωθεί πώς λειτουργούσε το ανοσοποιητικό σύστημα του συμμετέχοντος. Όταν προέκυψαν προβλήματα, οι συμμετέχοντες συμπλήρωναν ερωτηματολόγια για να καθορίσουν τα τυπικά πρότυπα επικοινωνίας τους. Αυτά τα πρότυπα περιελάμβαναν αμοιβαία εποικοδομητική ή συνεπή θετική επικοινωνία, καθώς και αναθεωρήσεις αρνητικών προτύπων επικοινωνίας που περιελάμβαναν αμοιβαία υπεκφυγή ή φορές κατά τις οποίες το ένα άτομο έκανε εντολές και το άλλο έβγαινε από τη συζήτηση ως απάντηση.
Τα παντρεμένα ζευγάρια είχαν δύο διαφορετικές συζητήσεις κατά τη διάρκεια δύο διαφορετικών επισκέψεων. Η πρώτη επικεντρώθηκε γύρω από την κοινωνική υποστήριξη, ενώ η σκάλα περιελάμβανε την ανάδειξη μιας σύγκρουσης στο γάμο, συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών ή των πεθερικών επιπλοκών. Οι ερευνητές μελέτησαν τις θετικές και αρνητικές συμπεριφορές κατά τη διάρκεια των συνομιλιών. «Εάν ήταν πιο αρνητικοί συνήθως σε καθημερινή βάση και ήταν αρνητικοί σε αυτές τις συγκεκριμένες αλληλεπιδράσεις, βαθμολόγησαν τη συζήτηση πιο αρνητικά και λιγότερο θετικά, ένιωθαν λιγότερα θετικά συναισθήματα και οι πληγές τους επουλώνονταν πιο αργά», είπε η Shrout.
«Αυτή η χρόνια αρνητικότητα και η οξεία αρνητικότητα είχαν συναισθηματικά, σχεσιακά και ανοσολογικά αποτελέσματα – κυρίως για τις γυναίκες», συνέχισε. Η νέα μελέτη λέει ότι τα αρνητικά πρότυπα συνομιλίας του παντρεμένου ζευγαριού, ειδικά η αμοιβαία αποφυγή και η απαίτηση/απόσυρση, είχαν τεράστιο αντίκτυπο στα συναισθήματά τους μετά από επισκέψεις στο εργαστήριο και επίσης στις μετρήσεις φλεγμονής και ανοσοποιητικού συστήματος. Από την άλλη πλευρά, οι εργαστηριακές συνομιλίες βαθμολογήθηκαν πιο ευνοϊκά από ζευγάρια που ανακοίνωσαν ότι είχαν πιο αμοιβαία επωφελή πρότυπα επικοινωνίας.