Η στατική μέθοδος διδασκαλίας δεν αποδίδει στα μαθηματικά

Τα παιδιά εμφανίζουν καλύτερες σχολικές επιδόσεις στα μαθηματικά, όταν τα μαθαίνουν εν κινήσει, εμπλέκοντας όλο το σώμα τους στη μαθησιακή διαδικασία, σύμφωνα με μια νέα δανική επιστημονική έρευνα.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Γιάκομπ Βίνεκε, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό νευροεπιστήμης «Frontiers of Human Neuroscience», πειραματίσθηκαν επί έξι εβδομάδες με τρεις ομάδες 165 μαθητών δημοτικού, στους οποίους εφάρμοσαν διάφορες μεθόδους εκμάθησης των μαθηματικών.

Στη μία ομάδα χρησιμοποιήθηκε μία τεχνική που ενέπλεκε όλο το σώμα των μαθητών. Τα θρανία τραβιούνταν στην άκρη και η διδασκαλία γινόταν μόνο στο πάτωμα ή ελεύθερα στον χώρο, με τους μαθητές να προσπαθούν να λύσουν προβλήματα φτιάχνοντας σχήματα (π.χ. τρίγωνα) ή αριθμούς είτε με το δικό τους σώμα είτε χρησιμοποιώντας ο ένας το σώμα του άλλου, όταν έπρεπε να κάνουν προσθαφαιρέσεις.

Η δεύτερη ομάδα έκανε καθιστικό μάθημα, αλλά εφάρμοσε τουβλάκια «λέγκο» για να λύσει αριθμητικά ή γεωμετρικά προβλήματα, ενώ η τρίτη ομάδα των μαθητών έκανε το συμβατικό μάθημα σε θρανία, χρησιμοποιώντας μολύβι, χαρτί, χάρακες κ.λπ. Διαπιστώθηκε ότι, έπειτα από έξι εβδομάδες, τις καλύτερες επιδόσεις στα διαγωνίσματα είχαν οι μαθητές της πρώτης ομάδας, που είχαν μάθει με σωματικό τρόπο. Η απόδοσή τους στα μαθηματικά εμφάνιζε βελτίωση περίπου 8% σε σχέση με την αρχή της έρευνας και ήταν διπλάσια σε σύγκριση με τη δεύτερη ομάδα με τα τουβλάκια. Η τρίτη και πιο συμβατική ομάδα εμφάνιζε τη μικρότερη βελτίωση.«Τα παιδιά μαθαίνουν περισσότερο, εάν κινούνται και χρησιμοποιούν όλο το σώμα τους για να μάθουν» τόνισε ο Βίνεκε.

Όμως, η βελτίωση δεν ήταν αισθητή εξίσου σε όλα τα παιδιά. Εκείνα που εκ των προτέρων είχαν μαθηματική απόδοση πάνω από τον μέσο όρο ήταν αυτά που ωφελήθηκαν περισσότερο από τη σωματική μέθοδο. Αντίθετα, τα παιδιά που εξαρχής δεν τα κατάφερναν στα μαθηματικά, δεν εμφάνισαν κάποια αξιόλογη βελτίωση με καμία από τις δύο εναλλακτικές μεθόδους (σωματική και χρήση «λέγκο»).

Όπως είπε ο Βίνεκε, αυτό θα πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν σε μία εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, επειδή δείχνει ότι οι εναλλακτικές τεχνικές διδασκαλίας μπορεί ακόμη και να διευρύνουν τις ανισότητες μέσα στην τάξη, ωφελώντας δυσανάλογα αυτούς που ήδη έχουν καλύτερους βαθμούς. Πρακτικά, σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό σημαίνει ότι στην εκπαίδευση χρειάζονται εξατομικευμένες στρατηγικές μάθησης, κάτι όχι εύκολο.

Πώς η μουσική επηρεάζει τη γνωστική υγεία των ηλικιωμένων

Υπάρχει πράγματι σχέση μεταξύ ανεπάρκειας βιταμίνης D και εμφάνισης καρκίνου;