Αλκοολισμός: Με ποια κριτήρια γίνεται διάγνωση;

Ο όρος αναφέρεται για πρώτη φορά από έναν Ολλανδό γιατρό στα τέλη της δεκαετίας του 1840, ενώ αναλύθηκε σε νόσο το 1972 από το γιατρό John Coakley Lettson. Αλκοολισμός σημαίνει δηλητηρίαση από αλκοόλ και παρουσιάζεται σε δύο μορφές, την οξεία και χρόνια μέθη.

Στην Ελλάδα ανά κεφαλή πίνουμε περίπου 14 λίτρα τον χρόνο. Οι άντρες κατέχουν μια καταφανή πρωτιά καθώς πίνουν περίπου 20 λίτρα, ενώ οι ελληνίδες καταναλώνουν περίπου οκτώ λίτρα, κάτι που τις ανεβάζει στη δεύτερη σχετική κατηγορία. Το ποτό που προτιμούμε είναι το κρασί, ενώ τα σκληρά ποτά καταναλώνονται κατά κάτι λιγότερο από την μπύρα.
Όσο για τους πρωταθλητές του ποτού, αυτοί δεν είναι οι ρώσοι, όπως θα περίμενε κανείς, αλλά κάποιοι… κοντινοί τους, οι λευκορώσοι. Στην αντίπερα όχθη στέκουν τα κράτη της Β. Αφρικής και της Μέσης Ανατολής όπου η κατανάλωση αλκοόλ απαγορεύεται για θρησκευτικούς λόγους.

Ένα περίπου 7% του πληθυσμού έχει προβλήματα υγείας που σχετίζονται με το αλκοόλ ενώ οι θάνατοι από αλκοόλ είναι σχετικά λίγοι σε σύγκριση με τη Ρωσία και τα κράτη της πρώην ΕΣΣΔ.

Στην οξεία μέθη, ανάλογα με την ποσότητα του οινοπνεύματος που έχει καταναλωθεί και την κατάσταση του ατόμου (βαθμό πληρώσεως στομάχου, ιδιοσυγκρασία, φύλο κ.τ.λ.) υπάρχουν διαταραχές συνειδήσεως, αναστολή φραγμών, μειωμένη αντίληψη έως κώμα και θάνατος.

Στη χρόνια μέθη έχουμε καθημερινή χρήση μεγάλης ποσότητας αιθανόλης.

Τα άτομα αυτά, ανίκανα να αντισταθούν στην αυξημένη επιθυμία τους, οδηγούνται σιγά-σιγά σε αδυναμία να λειτουργήσουν εάν δεν πιούν (συμπτώματα στέρησης), πράγμα καταστροφικό τόσο για τους ίδιους όσο και για τον περίγυρο.
Στον χρόνιο αλκοολισμό, παρουσιάζονται διαταραχές ποικίλου βαθμού του νευρικού συστήματος (τρεμούλιασμα, πολυνευρίτιδα, διανοητική σύγχυση, παραισθήσεις, τρομώδες παραλήρημα) του ήπατος, (αλκοολική κίρρωση, δηλαδή καταστροφή του ιστού του οργάνου) του κυκλοφορικού συστήματος (αρτηριοσκλήρωση).

Επιπλέον τα άτομα που πάσχουν από αλκοολισμό παρουσιάζουν συνήθως διαταραχές της συμπεριφοράς, χαρακτηριζόμενες από αστάθεια της ψυχικής διαθέσεως, περιορισμό της ικανότητας κρίσεως και της βουλήσεως, ηθική κατάπτωση. Με απλά λόγια ο όρος αλκοολισμός σημαίνει την υπερβολική χρήση οινοπνεύματος, την εξάρτηση από το οινόπνευμα αλλά και τις βλάβες που αυτό προκαλεί.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει ορίσει τα κριτήρια για τη διάγνωση της εξάρτησης από το οινόπνευμα. Αυτά είναι:

• Ανοχή. Καθορίζεται ως η ανάγκη συνεχούς αυξανόμενης κατανάλωσης αλκοόλ για την επίτευξη του επιθυμητού αποτελέσματος.

• Στέρηση. Εκδηλώνεται με ένα σύνολο συμπτωμάτων (τρόμος, ναυτία, εμετός, κεφαλαλγία κ.τ.λ.) εάν δεν γίνει λήψη αλκοόλ.

• Κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων οινοπνεύματος για μεγάλες περιόδους.

• Ανεπιτυχείς προσπάθειες διακοπής.

• Συνεχώς αυξανόμενη προσπάθεια για προμήθεια οινοπνεύματος.

• Περιορισμός κοινωνικών και επαγγελματικών δραστηριοτήτων που οφείλονται στη λήψη αλκοόλ.

• Συνεχιζόμενη χρήση παρά τα προβλήματα υγείας εξαιτίας του οινοπνεύματος.

Ο συνδυασμός τριών από τα παραπάνω κριτήρια σε μια περίοδο 12 μηνών θέτει τη διάγνωση της εξάρτησης από την αιθανόλη.

Αιτίες και αντιμετώπιση του γλαυκώματος

Τα κληρονομικά χαρακτηριστικά μπορεί να είναι υπερεκτιμημένα