Πολλές γυναίκες βιώνουν ακράτεια ούρων από στρες, εκείνες τις διαρροές της ουροδόχου κύστης που μπορεί να συμβούν όταν μια γυναίκα βήχει, φτερνίζεται, γελάει ή ασκείται. Είναι ο πιο κοινός τύπος ακράτειας ούρων στις γυναίκες, σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ.
Από τι μπορεί να προκληθεί η ακράτεια ούρων στις γυναίκες;
Μερικές επιλογές πρώτης γραμμής είναι η αλλαγή συμπεριφοράς και η άσκηση ασκήσεων πυελικού εδάφους. Οι ασκήσεις του πυελικού εδάφους ενισχύουν τους μύες που υποστηρίζουν την ουροδόχο κύστη, σύμφωνα με το NYU Langone Health, στη Νέα Υόρκη. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή διαρροής.
Η τροποποίηση της συμπεριφοράς μπορεί να περιλαμβάνει τη μη κατανάλωση αλκοόλ, καφέ, τσαγιού και σόδας, κάτι που μπορεί να αυξήσει τα συμπτώματα ακράτειας. Ένας τεχνικός επανεκπαίδευσης της ουροδόχου κύστης μπορεί επίσης να βοηθήσει στη διδασκαλία τεχνικών όπως η βαθιά αναπνοή όταν εμφανίζεται η επιθυμία για ούρηση, ενώ ουρεί αντ’ αυτού σε προγραμματισμένα διαστήματα.
Διάφοροι τύποι χειρουργικής επέμβασης μπορούν επίσης να διορθώσουν το πρόβλημα. Υπάρχουν δύο κύριες κατηγορίες χειρουργικών επεμβάσεων, σύμφωνα με το NYU Langone Health. Ο σωστός τύπος θα εξαρτηθεί από τον τύπο της ακράτειας και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων.
Η χειρουργική επέμβαση θα πρέπει συνήθως να αναβάλλεται έως ότου μια γυναίκα τελειώσει την απόκτηση παιδιών, επειδή η ακράτεια μπορεί να επανέλθει με την εγκυμοσύνη. Σε μια χειρουργική επέμβαση σφεντόνας, ο γιατρός δημιουργεί ένα στήριγμα που μοιάζει με αιώρα για την ουρήθρα. Αυτή η σφεντόνα είναι είτε συνθετική είτε κατασκευασμένη από ιστό στο σώμα μιας γυναίκας που ονομάζεται περιτονία.
Σε μια χειρουργική επέμβαση σφεντόνας μεσοουρήθρας, ο χειρουργός τοποθετεί μια συνθετική σφεντόνα κάτω και γύρω από την ουρήθρα. Αυτό προσθέτει υποστήριξη, μειώνοντας ή αποτρέποντας τη διαρροή ούρων. Γίνεται στο νοσοκομείο με ραχιαία ή γενική αναισθησία. Ο ασθενής συνήθως πηγαίνει σπίτι την ημέρα της επέμβασης. Απαιτείται ξεκούραση για μία ή δύο ημέρες μετά την επέμβαση. Οι γυναίκες που κάνουν αυτή τη χειρουργική επέμβαση θα πρέπει να αποφεύγουν τη σεξουαλική επαφή και την έντονη σωματική δραστηριότητα για τουλάχιστον τρεις εβδομάδες όσο η ουρήθρα επουλώνεται. Μερικές γυναίκες θα χρειαστούν προσωρινά καθετήρα.
Σε μια διαδικασία ηβοκολπικής σφεντόνας, ο χειρουργός κάνει μια μικρή τομή στην κοιλιά ή το πόδι. Εκεί, ο χειρουργός ανακτά ιστό που ονομάζεται περιτονία κάτω από το δέρμα για να δημιουργήσει μια σφεντόνα φτιαγμένη από τον ιστό μιας γυναίκας. Αυτή η σφεντόνα παρέχει καλύτερη στήριξη στην ουρήθρα. Η ανάρρωση μπορεί να διαρκέσει περισσότερο λόγω της τομής, περίπου μία έως δύο εβδομάδες.
Στη χειρουργική επέμβαση οπισθοηβικής ανάρτησης, ο χειρουργός ανυψώνει την περιοχή όπου συναντώνται η ουροδόχος κύστη και η ουρήθρα, γνωστή ως λαιμός της ουροδόχου κύστης, σε μια πιο υποστηριζόμενη θέση. Ο χειρουργός κάνει μια τομή, ή πολλές μικρές τομές όταν γίνονται λαπαροσκοπικά, στην κοιλιά. Ο χειρουργός προσαρτά το τμήμα του κόλπου που βρίσκεται κάτω από την περιοχή του λαιμού της ουροδόχου κύστης στους συνδέσμους του ηβικού οστού. Οι μύες του σφιγκτήρα της ουρήθρας μπορούν στη συνέχεια να κλείσουν σωστά μετά την ούρηση, αποτρέποντας τις διαρροές. Αυτή η διαδικασία απαιτεί γενική αναισθησία και μπορεί να περιλαμβάνει διανυκτέρευση στο νοσοκομείο. Ο ασθενής δεν πρέπει να βήχει, να έχει σεξουαλική επαφή, να σηκώνει οτιδήποτε βαρύτερο από 10 κιλά ή να καταπονείται κατά την ούρηση ή τις κινήσεις του εντέρου ενώ αναρρώνει. Μια γυναίκα θα χρειαστεί συνήθως καθετήρα για αρκετές ημέρες μετά από αυτή τη χειρουργική επέμβαση.