Ο περιορισμός κορεσμένου λίπους θα μπορούσε να βοηθήσει τους ανθρώπους με γενετική προδιάθεση για παχυσαρκία.
Η παχυσαρκία βρίσκεται σε ανοδική πορεία παγκοσμίως, και σε ορισμένες ανεπτυγμένες χώρες τα δύο τρίτα του ενήλικου πληθυσμού είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Η αυξημένη αυτή τάση ενέχει πολλαπλούς κινδύνους σοβαρών παθήσεων όπως η καρδιακή νόσος, εγκεφαλικό επεισόδιο, καρκίνο και οστεοαρθρίτιδα.
Ωστόσο, δε φαίνεται να επηρεάζει τα μέρη του σώματος όπου το περίσσιο λίπος συσσωρεύεται. Σύμφωνα με νέες μελέτες τα απομακρυσμένα σημεία του ανθρώπινου σώματος είναι περισσότερο ευάλωτα.
Η μεταδιδακτορική ερευνήτρια Taru Tukiainen, D.Sc., που εργάζεται στο Ινστιτούτο Μοριακής Ιατρικής Φινλανδία (FIMM), του Ελσίνκι, στη Φινλανδία και οι συνεργάτες της από το Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ, έθεσαν ως στόχο να μελετήσουν τη σχέση μεταξύ του δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ), και των γονιδίων σε 44 διαφορετικούς τύπους ιστών, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων που σπάνια είναι προσβάσιμοι σε μεγάλη μερίδα ανθρώπων όπως ο εγκέφαλος και τα εσωτερικά όργανα.
«Η δειγματοληψία ιστού είναι επεμβατική, και η όλη έρευνα προέκυψε από αυτοψία δωρητών. Οι ερευνητές βρήκαν αλλοιώσεις, λόγω παχυσαρκίας, σχεδόν σε όλους τους ιστούς που μελετήθηκαν». Τα αποτελέσματα αυτά καταδεικνύουν ότι η παχυσαρκία δημιουργεί μια συστηματική φλεγμονή στη λειτουργία των ιστών. Σε μερικούς ιστούς ενεργούν σε ζεύγη με το ένα ήμισυ του ζεύγους να αντισταθμίζει την ενίσχυση ή τη δυσλειτουργία του άλλου. Για παράδειγμα, ο λιπώδης ιστός και τα επινεφρίδια, τα οποία είναι και τα δύο όργανα που εκκρίνουν ορμόνες απαραίτητες για το μεταβολισμό, συχνά αντιδρούν σε αλλαγές στην ΔΜΣ με εντελώς αντίθετους τρόπους, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης της μεταβολικής δραστηριότητας» , η κα Tukiainen θα πει.
Συμπερασματικά θα λέγαμε πως οι αλλαγές στον τρόπο ζωής είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την καταπολέμηση της παχυσαρκίας, αναγνωρίζουμε όμως πως είναι δύσκολο να υλοποιηθεί από μια μερίδα ανθρώπων. Συνεπώς, οι βιολογικές διεργασίες που προσδιορίζονται από τους ερευνητές μπορεί να βοηθήσουν στη θεραπεία της παχυσαρκίας με τον εντοπισμό πιθανών φαρμακευτικών σκευασμάτων, με στόχο τους ιστούς. Τα αποτελέσματα μπορούν επίσης να βοηθήσουν να διακρίνουμε ομάδες ατόμων που διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης επιπλοκών, και να οδηγηθούμε προς μια πιο εξατομικευμένη φροντίδα.
«Η έρευνά μας καταδεικνύει το βάρος των υπέρβαρων και παχύσαρκων στο πεπτικό σύστημα. Αν και αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, δεδομένου του ρόλου των πεπτικών ιστών στην επεξεργασία τροφίμων, βρήκαμε ανησυχητική τη σχέση μεταξύ ΔΜΣ και των αλλαγών σε διάφορα μέρη του πεπτικού συστήματος και των γονιδίων που εμπλέκονται σε ορισμένες ασθένειες, για τη νόσο του παραδείγματος του Crohn», αναφέρει η κα Tukiainen.
Αν παίρνετε βάρος και δεν μπορείτε να χάσετε κιλά ούτε με μείωση των μερίδων, καλό είναι να κάνετε την αιματολογική εξέταση που εντοπίζει το γονίδιο FTO. Πρόκειται για το γονίδιο της παχυσαρκίας, οι μεταλλάξεις του οποίου δημιουργούν προδιάθεση για εμφάνιση του προβλήματος σε μια κατηγορία ανθρώπων. Σήμερα η δράση του είναι τόσο καταλυτική ώστε η μείωση βάρους χωρίς την κατάλληλη καθοδήγηση μοιάζει με κάτι απίστευτα δύσκολο.
Προς το παρόν δεν υπάρχει φάρμακο που να αναστρέφει τα υψηλά επίπεδα της «κρυφής» φλεγμονής. Όμως η Αντιφλεγμονώδης δίαιτα της διατροφικής ζώνης το καταφέρνει.
Έχει αποδειχτεί κλινικά ότι μέσα σε 30 ημέρες παρατηρείται σημαντική μείωση της «κρυφής» φλεγμονής.
Όταν καταναλώνετε τροφές που είναι πιο κοντά στη φυσική τους κατάσταση και ενισχύετε τους αντιοξειδωτικούς μηχανισμούς το σώμα σας βιώνει μείωση της φλεγμονής. Αυτό σημαίνει ότι νοιώθετε καλύτερα, έχετε περισσότερη ενέργεια και κάνετε ένα σημαντικό βήμα στο δρόμο για μια πιο όμορφη και υγιή ζωή.
