Γράφει για το Healthweb.gr ο Γεράσιμος Λειβαδάς -Πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Ιατρικών & Βιοτεχνολογικών Προϊόντων (ΣΕΙΒ) .
Όλοι οι θεσμικοί άρχοντες της χώρας, οι υπουργοί, οι βουλευτές, αλλά και άλλοι, παράγοντες ή μη, αισθάνονται την ηθική υποχρέωση να συγχαίρουν, καθημερινά και δημόσια, το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό όλης της χώρας που ασταμάτητα και πέρα από το κανονικό ωράριό τους, δίνουν όλον τους τον εαυτό για την καταπολέμηση του Κορωναϊού προς όφελος των συνανθρώπων μας που κινδυνεύουν. Σε αυτά τα επιφωνήματα για το «εύγε», ενώνουμε και εμείς ανεπιφύλακτα την δική μας φωνή.
Θα θέλαμε όμως να επιστήσουμε την προσοχή σας και σε μία ομάδα ανθρώπων που, ενώ δεν είναι μέλη της ιατρικής ή της νοσηλευτικής κοινότητος, βρίσκονται συνέχεια μέσα στα νοσοκομεία, ακόμη και στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, προσπαθώντας να εξασφαλίσουν την εύρυθμη λειτουργία του πολύτιμου ιατρικού εξοπλισμού.
Αναφερόμαστε στους τεχνικούς υποστήριξης και service που εργάζονται στις προμηθεύτριες εταιρείες και πασχίζουν επί 24ώρου να διασφαλίζουν την απρόσκοπτη και έγκυρη λειτουργία των ιατροτεχνολογικών μηχανημάτων και συσκευών, που ακριβώς λόγω της ιατρικής κρίσης στην οποία περιδινίζεται ο κόσμος ολόκληρος, ο ρόλος τους έχει αναβαθμιστεί.
Δεν πρέπει δε να λησμονούμε, ότι πολλά νοσοκομεία αποφεύγουν να υπογράφουν συμβάσεις συντήρησης για να μειώνουν το κόστος λειτουργίας τους, ενώ πολλά μηχανήματα είναι παλαιά ακόμη και πεπερασμένης τεχνολογίας και δεν έχουν αντικατασταθεί. Δυστυχώς δε, παρά την έλλειψη προστατευτικού υλικού στην ελεύθερη αγορά (μάσκες, ποδιές κ.α.), τα νοσοκομεία αρνούνται να τους τα παρέχουν, με την δικαιολογία ότι τα έχουν μόνο για το ιατρικό και νοσηλευτικό τους προσωπικό.
Αφανείς ήρωες λοιπόν της διπλανής πόρτας, απλοί άνθρωποι, τεχνικοί, που κινούνται ανάμεσά μας, άνθρωποι που αγωνίζονται με υψηλό αίσθημα ευθύνης για ένα έργο τόσο νευραλγικό, με συνέπειας και ήθος, άνθρωποι που διακινδυνεύουν την ζωή τους και κατά συνέπεια, αυτήν των δικών τους οικογενειών. Άνθρωποι που ανεβαίνουν το δικό τους Γολγοθά και απαιτείται από αυτούς να σηκώσουν στις πλάτες τους ένα έργο τεράστιας σημασίας που δεν φαίνεται παρά μόνον όταν ένα μηχάνημα παύσει ξαφνικά να λειτουργεί.
Η κοινωνία μας θα ξεπεράσει τελικά την θύελλα του Κοροναϊού. Ένα μέρος αυτής της επιτυχίας θα οφείλεται σε αυτούς αόρατους πρωταγωνιστές.