Μεταξύ των ασθενών της Υπηρεσίας Υγείας Βετεράνων που λαμβάνουν βουπρενορφίνη για διαταραχή χρήσης οπιοειδών (OUD), η τηλευγεία σχετίζεται με αυξημένη κατακράτηση τόσο για νέους όσο και για συνεχιζόμενους ασθενείς, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε διαδικτυακά στις 12 Οκτωβρίου στο JAMA Network Open.
Χρήση οπιοειδών και τηλεϋγεία
Η Madeline C. Frost, Ph.D., από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ, και οι συνάδελφοί της συνέκριναν τα χαρακτηριστικά των ασθενών κατά τη λήψη διαφορετικών τρόπων θεραπείας (απροσώπως έναντι τηλευγείας, βίντεο έναντι τηλεφώνου) για τη χορήγηση βουπρενορφίνης και για την αξιολόγηση εάν η τροπικότητα συσχετίστηκε με τη διατήρηση κατά τη διάρκεια του έτους μετά τις αλλαγές πολιτικής που σχετίζονται με τον COVID-19. Η ανάλυση περιελάμβανε 17.182 ασθενείς που έλαβαν βουπρενορφίνη για OUD (23 Μαρτίου 2020 έως 22 Μαρτίου 2021).
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι ασθενείς που ήταν νεότεροι, άντρες, μαύροι, ισπανόφωνοι ή μη συνδεδεμένοι με την υπηρεσία ή είχαν συγκεκριμένες συννοσηρότητες ψυχικής υγείας/χρήσης ουσιών ήταν λιγότερο πιθανό να λάβουν οποιαδήποτε τηλευγεία. Οι ασθενείς τηλευγείας που ήταν μεγαλύτερης ηλικίας, άνδρες, μαύροι, που δεν συνδέονταν με την υπηρεσία ή αντιμετώπιζαν έλλειψη στέγης ή/και αστάθεια στέγασης ήταν λιγότερο πιθανό να έχουν επισκέψεις μέσω βίντεο. Σε σύγκριση με μόνο προσωπικές επισκέψεις, η διατήρηση ήταν σημαντικά υψηλότερη για ασθενείς με τηλευγεία ανεξάρτητα από τον χρόνο έναρξης (για έναρξη το έτος μετά τις αλλαγές που σχετίζονται με τον COVID-19: προσαρμοσμένη αναλογία πιθανοτήτων [aOR], 1,31· για έναρξη πριν από τον COVID-19 -σχετικές αλλαγές: aOR, 1.23). Μεταξύ των ασθενών τηλευγείας που ξεκίνησαν το έτος μετά τον COVID-19, παρατηρήθηκε υψηλότερη κατακράτηση για εκείνους με επισκέψεις βίντεο σε σχέση με μόνο τηλεφωνικά (aOR, 1,47).
«Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η διακοπή ή η μείωση της τηλεφωνικής πρόσβασης μπορεί να διαταράξει τη θεραπεία για πολλούς ασθενείς, ιδιαίτερα ομάδες με ανισότητες πρόσβασης, όπως οι μαύροι ασθενείς και εκείνοι που βιώνουν άστεγους», γράφουν οι συγγραφείς.