Διαγνωστικά λάθη & 6 τρόποι να αποφευχθούν

Της Νικολέτας Ντάμπου

Tα διαγνωστικά λάθη είναι ένα τεράστιο πρόβλημα στα νοσοκομεία. Μια νέα έκθεση από το Ινστιτούτο Ιατρικής (ΙΟΜ) συστήνει πρακτικές στρατηγικές που μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να βελτιωθεί η διαγνωστική διαδικασία. Σας παρουσιάζουμε έξι τρόπους που τα νοσοκομεία μπορούν να ενισχύσουν την διαγνωστική διαδικασία τους. 

Σύμφωνα με την έκθεση, τα διαγνωστικά σφάλματα αντιστοιχούν στο 6% έως 17% των ανεπιθύμητων ενεργειών στα νοσοκομεία και το 5% των ασθενών που αναζητούν περίθαλψη σε εξωτερικά ιατρεία λαμβάνουν λάθος διάγνωση. Επιπλέον, τα σφάλματα σε διαγνώσεις είναι η κύρια αιτία των δαπανηρών αξιώσεων περί ιατρικής αμέλειας και είναι σχεδόν δύο φορές πιο πιθανό να συνεπάγεται το θάνατο του ασθενούς.

Η έκθεση αναφέρει διάφορους λόγους για τους οποίους τα διαγνωστικά λάθη συμβαίνουν σε χώρους παροχής υγειονομικής περίθαλψης:

• Η έλλειψη επικοινωνίας και συνεργασίας μεταξύ των νοσοκομειακών γιατρών, ασθενών και τα μέλη της οικογένειας
• Οι ρωγμές στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης των εργασιών που δεν υποστηρίζουν τη διαγνωστική διαδικασία
• Η έλλειψη ανατροφοδότησης για τους κλινικούς ιατρούς για τις διαγνώσεις που επιλέγουν, που μια κουλτούρα που αποθαρρύνει τη διαφάνεια και καλύπτει οποιοδήποτε διαγνωστικό λάθος.

Αν δεν γίνει προσπάθεια για την άρση αυτών των αδυναμιών από τη διαγνωστική διαδικασία, τα λάθη θα συνεχιστούν, ενώ μπορεί ακόμα και να επιδεινωθούν.

Για την καταπολέμηση των διαγνωστικών προβλημάτων, ο ΙΟΜ προτείνει στα νοσοκομεία να λάβουν μια θετική, δυναμική προσέγγιση. Αντί να εστιάζουν μόνο στη μείωση των σφαλμάτων, οι διοικητές των νοσοκομείων θα πρέπει να κάνουν σημαντικές προσπάθειες σε πρωτοβουλίες για τη βελτίωση στις διαγνώσεις των κλινικών γιατρών ».

Έξι τρόποι που τα νοσοκομεία μπορούν να ενισχύσουν την διαγνωστική διαδικασία τους:

-Να διευκολύνουν την καλύτερη ομαδική εργασία στη διαγνωστική διαδικασία μεταξύ του προσωπικού της κλινικής, των ασθενών και τις οικογένειές τους. Οι κλινικοί γιατροί πρέπει να συμμετάσχουν πλήρως μαζί με τους ασθενείς και τις οικογένειές τους κατά τη διάγνωση μιας πάθησης. Οι ασθενείς και οι αγαπημένοι τους έχουν σημαντικό ρόλο να διαδραματίσουν σε αυτή τη διαδικασία. Έχουν μια βαθιά γνώση των σημείων και των συμπτωμάτων που συνοδεύουν την πιθανή ασθένεια και μπορεί να βοηθήσουν τους παρόχους να κάνουν μια πιο τεκμηριωμένη διάγνωση.

-Με την ενίσχυση της εκπαίδευσης και της κατάρτισης για να καταστεί σωστή η διάγνωση. Μαθαίνοντας πώς να διαγιγνώσκουν αποτελεσματικά τους ασθενείς δεν είναι κάτι που σταματά όταν κάποιος τελειώνει την ιατρική σχολή. Αυτό θα πρέπει να είναι μια συνεχής διαδικασία που υποστηρίζεται από ένα νοσοκομείο με τη συνεχή εκπαίδευση και τακτική κατάρτιση. Επιπλέον, οι κλινικοί γιατροί θα πρέπει να λαμβάνουν ανατροφοδότηση για διαγνωστική διαδικασία σε τακτική βάση με στοχευμένες προτάσεις για βελτίωση.

-Ένα μεγάλο παράπονο από τους κλινικούς γιατρούς είναι η τεχνολογία, όπως είναι τα ηλεκτρονικά μητρώα υγείας (ΗΜΥ), που επιλέγεται συχνά χωρίς καμία συμβολή από τους παρόχους της πρώτης γραμμή. Αν οι γιατροί δεν επιτρέπεται να αναλάβουν ενεργό ρόλο στην επιλογή της τεχνολογίας, σημαντικά εμπόδια μπορούν να δημιουργηθούν, που αυξάνουν την πιθανότητα διάγνωσης σφαλμάτων. Η συνεργασία μεταξύ των στελεχών, προμηθευτών και παρόχων είναι ζωτικής σημασίας όταν γίνεται οποιαδήποτε αναβάθμιση τεχνολογίας.

-Εφαρμογή ενός συστήματος που προσδιορίζει διαγνωστικά λάθη και περιλαμβάνει μέτρα για να τα διορθώσει και να τα αποτρέψει. Δεν υπάρχουν πολλά νοσοκομεία που έχουν οργανωμένα συστήματα για τον εντοπισμό διαγνωστικών σφαλμάτων ή παρ ‘ολίγον ατυχημάτων. Δουλεύοντας με τους κλινικούς ιατρούς γα να δημιουργηθεί ένα τυποποιημένο πρωτόκολλο για αυτά τα λάθη μπορεί να βοηθήσει τα διαγνωστικές θέματα, μετατρέποντάς τα σε μαθησιακές εμπειρίες.

-Η ανάπτυξη ενός περιβάλλοντος αναφοράς συντελεί στη βελτίωση της διάγνωσης μέσω της μάθησης από τα λάθη. Τα στελέχη του τομέα της υγείας πρέπει να ενθαρρύνουν την εθελοντική αναφορά των διαγνωστικών λαθών και παρ ‘ολίγον ατυχημάτων. Θα πρέπει επίσης να αξιολογούν τακτικά την αποτελεσματικότητα του προγράμματος αναφοράς τους στη μείωση των λαθών.

Διαστοματική ενδοσκοπική θυρεοειδεκτομή χωρίς τομές και σημάδια

Τέλος στην απώλεια μαλλιών κατά την χημειοθεραπεία