Κοινά γονίδια μεταξύ ρευματοειδούς αρθρίτιδας και σχιζοφρένειας

Μια σε βάθος υπολογιστική ανάλυση των γενετικών παραλλαγών που εμπλέκονται τόσο στη σχιζοφρένεια όσο και στη ρευματοειδή αρθρίτιδα από ερευνητές του πανεπιστημίου του Pittsburgh υποδεικνύει έως οκτώ γονίδια που μπορεί να εξηγήσουν γιατί η εμφάνιση μίας από τις διαταραχές μπορεί να θέσει το άτομο σε μικρότερο κίνδυνο για την άλλη, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας μελέτης που δημοσιεύεται στο περιοδικό npj Schizophrenia.

«Υπάρχει ένας πλούτος γονιδιωματικών δεδομένων τόσο για τη σχιζοφρένεια όσο και για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα. Η ανάλυση πληροφοριών για τις από κοινού γνωστές πρωτεϊνικές αλληλεπιδράσεις θα μπορούσε να παράσχει πολύτιμες ενδείξεις για τη σχέση μεταξύ των νοσημάτων και, επίσης, να ρίξει φως στις κοινές ρίζες τους», δήλωσε η Madhavi Ganapathiraju Ph.D. , αναπληρώτρια καθηγήτρια βιοϊατρικής πληροφορικής στην Ιατρική Σχολή στο Πανεπιστήμιο του Pittsburgh και συγγραφέας της μελέτης. Ενώ σχιζοφρένεια είναι μια ψυχιατρική διαταραχή άγνωστης προέλευσης και η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια αυτοάνοση νόσος των αρθρώσεων που εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της επίθεσης του ανοσοποιητικού συστήματος του σώματος επιτίθεται στα δικά του κύτταρα, και οι δύο διαταραχές πιστεύεται ότι επηρεάζονται από πολλαπλούς παράγοντες γενετικού κινδύνου που τροποποιούνται από το περιβάλλον .

«Μελέτες στο παρελθόν έχουν υπαινιχθεί μια πιθανή αντίστροφη σχέση επιπολασμού και κινδύνου για τις δύο διαταραχές, οπότε αναρωτηθήκαμε εάν υπάρχουν επιμέρους γενετικές παραλλαγές που θα μπορούσαν να έχουν αντίθετα αποτελέσματα σχετικά με τον κίνδυνο σχιζοφρένειας ή ρευματοειδούς αρθρίτιδας,” είπε ο επίσης συγγραφέας Vishwajit Nimgaonkar MD, Ph.D., καθηγητής της ψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή στο Πανεπιστήμιο του Pittsburgh.

Οι ερευνητές ανέλυσαν δύο μεγάλες βάσεις δεδομένων γενετικών παραλλαγών που σχετίζονται σημαντικά είτε με σχιζοφρένεια ή με ρευματοειδή αρθρίτιδα. Εντόπισαν 18 μοναδικές παραλλαγές (πολυμορφισμοί μονού νουκλεοτιδίου –  SNPs) που βρίσκονται στην περιοχή HLA του γονιδιώματος, η οποία φιλοξενεί γονίδια που συνδέονται με τη λειτουργία του ανοσοποιητικού. Οι παραλλαγές εμφανίστηκαν να αποδίδουν διαφορετικό κίνδυνο για σχιζοφρένεια ή ρευματοειδή αρθρίτιδα. Καθώς οι SNPs βρίσκονταν κοντά σε οκτώ γνωστά γονίδια σε αυτή την περιοχή, οι συγγραφείς πρότειναν ότι αυτά τα γονίδια θα μπορούσαν δυσλειτουργώντας να οδηγήσουν τόσο σε σχιζοφρένεια όσο και σε ρευματοειδή αρθρίτιδα.

Πρωτεΐνες που κωδικοποιούνται από δύο από αυτά τα οκτώ γονίδια, τα HLA-B και HLA-C, υπάρχουν τόσο στον εγκέφαλο όσο και στα ανοσοκύτταρα. Η ανάλυση των πρωτεϊνών που αλληλεπιδρούν με αυτά τα οκτώ γονίδια – χρησιμοποιώντας ένα υπολογιστικό μοντέλο που αναπτύχθηκε πέρυσι από την ομάδα της Ganapathiraju – εντόπισε περισσότερα από 25 μονοπάτια σηματοδότησης με πρωτεΐνες που είναι κοινές και στη ρευματοειδή αρθρίτιδα και στη σχιζοφρένεια. Επιπλέον, πολλά από αυτά τα μονοπάτια συνδέθηκαν με τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και τη φλεγμονή. Τα ευρήματα δείχνουν ότι ένα δυσλειτουργικό ανοσοποιητικό σύστημα θα μπορούσε να παίξει ένα ρόλο στην ανάπτυξη της σχιζοφρένειας.

Ποιος ο ρόλος του ύπνου στη συναισθηματική μας υγεία;

Πώς να αντιμετωπίσετε τους χειρότερους φόβους σας;