Η ανάπτυξη του αυτισμού μπορεί να γίνει πιο κατανοητή, χάρη σε ένα επεξηγηματικό project που παρουσιάζεται σε μια διατριβή από το Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ. Αυτό το project δίνει νέες ιδέες για το πώς διάφοροι παράγοντες κινδύνου προκαλούν αυτισμό και γιατί υπάρχει τόσο μεγάλη διακύμανση μεταξύ των ατόμων. Ο αυτισμός, μια νευροαναπτυξιακή πάθηση, που επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τον κόσμο γύρω τους και το πώς αλληλεπιδρούν και επικοινωνούν με τους άλλους. Μεταξύ των ατόμων με αυτισμό, υπάρχουν σημαντικές διαφορές όσον αφορά τα προσωπικά γνωρίσματα και τις εκδηλώσεις. Ως εκ τούτου, η διαταραχή συνήθως περιγράφεται ως ένα φάσμα, με πολλές λεπτές παραλλαγές.
Το νέο επεξηγηματικό project είναι θεωρητικό αλλά ταυτόχρονα πρακτικό σε εφαρμογή, καθώς τα διάφορα συστατικά του είναι μετρήσιμα, για παράδειγμα, μέσω ερωτηματολογίων, γενετικής χαρτογράφησης και ψυχολογικών τεστ. Περιγράφει διάφορους παράγοντες που συμβάλλουν και συνδυάζονται για να προκαλέσουν διάγνωση αυτισμού και να προκαλέσουν άλλες νευροαναπτυξιακές καταστάσεις.
Τρεις παράγοντες που συμβάλλουν στον αυτισμό
Το project συνδέει τρεις παράγοντες που συμβάλλουν. Μαζί, αυτά καταλήγουν σε ένα πρότυπο συμπεριφοράς που πληροί τα κριτήρια για μια διάγνωση αυτισμού:
- Αυτιστική προσωπικότητα — κληρονομικές κοινές γενετικές παραλλαγές που δημιουργούν μια αυτιστική προσωπικότητα.
- Γνωστική νοημοσύνη και εκτελεστικές λειτουργίες, όπως η ικανότητα μάθησης, κατανόησης των άλλων και προσαρμογής στις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις.
- Έκθεση σε παράγοντες κινδύνου—για παράδειγμα, επιβλαβείς γενετικές παραλλαγές, λοιμώξεις και άλλα τυχαία συμβάντα κατά τη διάρκεια της κύησης και της πρώιμης παιδικής ηλικίας που επηρεάζουν δυσμενώς τη γνωστική ικανότητα.
Προσαρμοστική ικανότητα
Οι υψηλές εκτελεστικές λειτουργικές δεξιότητες μπορούν να επιτρέψουν στα άτομα να αντισταθμίσουν την αναπηρία τους με τέτοιο τρόπο ώστε να αμβλύνουν τα συμπτώματα, γεγονός που μειώνει τον κίνδυνο να πληρούν τα διαγνωστικά κριτήρια για τον αυτισμό. Αυτό μπορεί να εξηγήσει το γιατί σε επίπεδο ομάδας, οι ερευνητές παρατηρούν χαμηλότερο βαθμό νοημοσύνης μεταξύ των ατόμων που έχουν διαγνωστεί με αυτισμό, καθώς και άλλων νευροαναπτυξιακών παθήσεων. Παρέχει επίσης κατανόηση του γιατί η διανοητική αναπηρία είναι πιο κοινή μεταξύ αυτών των ομάδων. Έτσι, το project δείχνει ότι η χαμηλή γνωστική ικανότητα δεν αποτελεί μέρος της αυτιστικής προσωπικότητας αλλά μάλλον είναι παράγοντας κινδύνου που οδηγεί στην εκπλήρωση διαγνωστικών κριτηρίων.
Διαφορά μεταξύ κοριτσιών και αγοριών με αυτισμό
Η διάγνωση του αυτισμού είναι πιο κοινή μεταξύ των αγοριών παρά των κοριτσιών και τα κορίτσια συχνά λαμβάνουν τη διάγνωση αργότερα στη ζωή τους. Κάποια κορίτσια ενηλικιώνονται πριν διαγνωστούν, μετά από πολλά χρόνια διάχυτων προσωπικών δυσκολιών. Τα συμπτώματα των κοριτσιών είναι συχνά λιγότερο εμφανή στους άλλους ανθρώπους. Είναι γνωστό ότι τα κορίτσια έχουν γενικά πιο προηγμένες κοινωνικές δεξιότητες, πράγμα που πιθανώς σημαίνει ότι είναι καλύτερα στο να αντισταθμίζουν τις δικές τους δυσκολίες. Τα κορίτσια τείνουν επίσης να έχουν λιγότερα αυτιστικά χαρακτηριστικά και να είναι λιγότερο ευάλωτες στις επιπτώσεις των παραγόντων κινδύνου. Συνεπώς, το project μπορεί να βοηθήσει στην απάντηση ερωτήσεων σχετικά με το χάσμα των φύλων.
Έρευνα και διάγνωση
Το project προτείνει επίσης τρόπους εκτίμησης και μέτρησης των τριών παραγόντων (αυτιστική προσωπικότητα, γνωστική αντιστάθμιση και έκθεση σε παράγοντες κινδύνου). Αυτό καθιστά δυνατή τη χρήση του project στο σχεδιασμό των ερευνητικών μελετών και την ερμηνεία των αποτελεσμάτων τους. Τα διαγνωστικά είναι ένας άλλος πιθανός τομέας χρήσης. Σε μια πιλοτική μελέτη στην οποία 24 συμμετέχοντες είχαν διαγνωστεί με αυτισμό και 22 μάρτυρες όχι, η μέτρηση των τριών παραγόντων του project επέτρεψε σε περισσότερο από το 93% να τοποθετηθεί σωστά στη σωστή κατηγορία.