Γράφει για το healthweb η Δήμητρα Γρίβα – Ποιήτρια – Ζωγράφος
Πόσες φορές έχουμε κοιτάξει στα μάτια ανθρώπους και νιώθουμε την έλξη από το πρώτο λεπτό χωρίς να μιλάμε χωρίς να εκφραζόμαστε λες και γεννηθήκαμε ο ένας για τον άλλον.Και το μυαλό τρέχει, ονειρεύεται γιατί το ξέρεις, κάποια πράγματα φαίνονται στα πρώτα λεπτά. Ξυπνάς το πρωί χαμογελάς ξέρεις ότι αυτή η απολυτή ταύτιση θα σου γεμίσει τη μέρα αρκεί ένα τηλεφώνημα, ένα μήνυμα, μια συνάντηση. Και όταν αυτές οι ψυχές κουμπώνουν πραγματικά δεν υπάρχει χώρος, χρόνος, τόπος. Απλά το ζεις χωρίς όρια. Αυτή η δόση ευτυχίας γίνεται τόσο πολύτιμη που δεν θες να σταματήσει ποτέ σαν ένα ναρκωτικό που δεν θες να τελειώσει η επιδράση του. Εκεί είναι που τα περισσότερα ζευγάρια το χάνουν. Δεν κρατούν αναμμένες τις στιγμές αυτές τις πρώτες τις μαγικές που θες να τις ζεις ξανά και ξανά. Και μετά τα χρόνια περνούν και η αναζήτηση της ίδια έλξης αρχίζει και να σε τρώει. Όμως όχι με τον ίδιο πρωταγωνιστή. Θες την αλλαγή. Εκεί είναι που ξεκινάει το μεγάλο παρτυ και σβήνουν τα φωτα και ανάβουν άλλα κι αλλα μέχρι η καρδιά σου να σπάσει, να κομματιαστεί.
Πίνακας της Δήμητρας Γρίβα
Μπορούμε τόσο πολύ απλά να κοιταζόμαστε να μιλάμε να νιώθουμε να δίνουμε. Η παραίτηση όμως κυριεύει όλο αυτό το μαγικό συναίσθημα. Ξεχνάμε δυστυχώς τι δύναμη πήραμε, την καθιστούμε δεδομένη, την παραμελούμε, αδιαφορούμε. Και όταν συνειδητοποιήσουμε ότι σταμάτησε να βρέχει αστερόσκονη γυρίζουμε την πλάτη μας από την άλλη πλευρά αντί να διορθώσουμε αυτό που κτίσαμε. Τίποτα δεν είναι δεδομένο όλα τα φτιάχνουμε κομμάτι -κομμάτι και σε αυτή την μαγική ένωση χρειάζονται δυο. Σίγουρα δεν υπάρχει μυστική συνταγή της επιτυχίας αλλα ένα ζευγάρι όταν είναι γίνεται «ένα» μπορεί να κάνει θαύματα.
Κάθε φορά που φέρνεις στον ύπνο μου λουλούδια εγώ θα γράφω για αμαρτίες.”Όλοι είμαστε το μυστικό κάποιου” έτσι ξεκίνησα να γράφω δίπλα απ το κρεβάτι ξαγρυπνώντας μ’ ένα φεγγάρι με δάκρυα στα μάτια. Κι αναρωτήθηκα κρυμμένη κάτω απ τα σκεπάσματα γιατί αργεί να ξημερώσει. Κι η έμπνευση τελείωσε σιγά- σιγά κι ο ήλιος βγήκε μ έναν αναστεναγμό στα χείλη. Ξημέρωσε πάλι.Γρίβα Δήμητρα