Αν ο μαθητής παραπονιέται για πονοκεφάλους, αυτό μπορεί να είναι λόγος ανησυχίας, ιδίως υπό το φως νέων ερευνών που διαπίστωσαν μια πιθανή σχέση μεταξύ του εκφοβισμού, των αυτοκτονικών σκέψεων και των συχνότερων πονοκεφάλων στους εφήβους.
Εκφοβισμός και πονοκέφαλος
Η μελέτη, που διεξήχθη από τη Δρ Serena Orr από το Πανεπιστήμιο του Calgary στον Καναδά, εξέτασε τη σχέση μεταξύ πονοκεφάλων και ψυχολογικών και κοινωνικών παραγόντων σε περισσότερους από 2,2 εκατομμύρια εφήβους με μέσο όρο ηλικίας τα 14 έτη. Οι συμμετέχοντες ανέφεραν οι ίδιοι τους πονοκεφάλους τους και απάντησαν σε ερωτήσεις σχετικά με την ψυχική υγεία, συμπεριλαμβανομένων των διαταραχών διάθεσης και άγχους, των εμπειριών εκφοβισμού και των αυτοκτονικών σκέψεων και προσπαθειών.
Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι περίπου το 11% των συμμετεχόντων ανέφεραν ότι είχαν συχνούς, επαναλαμβανόμενους πονοκεφάλους (που ορίζονται ως πονοκέφαλοι που εμφανίζονται περισσότερο από μία φορά την εβδομάδα). Επιπλέον, περίπου το 25% των συμμετεχόντων ανέφεραν ότι ήταν θύματα συχνού φανερού εκφοβισμού, ενώ το 17% ανέφεραν ότι βίωναν συχνό εκφοβισμό σε σχέση. Επιπλέον, περίπου το 17% των εφήβων που συμμετείχαν στην έρευνα παραδέχτηκαν ότι σκέφτηκαν ή επιχείρησαν να αυτοκτονήσουν στη ζωή τους.
Η μελέτη διαπίστωσε σημαντική συσχέτιση μεταξύ πονοκεφάλων και εκφοβισμού, σκέψεων αυτοκτονίας και προσπαθειών. Όσοι είχαν συχνούς πονοκεφάλους είχαν σχεδόν τριπλάσιες πιθανότητες να βιώσουν εκφοβισμό, ενώ οι έφηβοι που δέχονταν εκφοβισμό ή είχαν τάσεις αυτοκτονίας είχαν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να έχουν συχνούς πονοκεφάλους σε σύγκριση με τους συνομηλίκους τους. Επιπλέον, όσοι είχαν διαταραχές της διάθεσης και του άγχους είχαν 50% και 74% περισσότερες πιθανότητες, αντίστοιχα, να έχουν συχνούς πονοκεφάλους σε σχέση με τους συνομηλίκους τους.
Είναι ενδιαφέρον ότι η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι οι έφηβοι με διαφορετικό φύλο φάνηκε να έχουν υψηλότερο κίνδυνο συχνών πονοκεφάλων, αλλά η συσχέτιση αυτή εξαφανίστηκε μετά την εξέταση άλλων παραγόντων, όπως ο εκφοβισμός, το άγχος, η κατάθλιψη και οι τάσεις αυτοκτονίας. Αυτό υποδηλώνει ότι η ίδια η ποικιλομορφία των φύλων μπορεί να μην σχετίζεται άμεσα με τους συχνούς πονοκεφάλους, αλλά μάλλον με τους ψυχοκοινωνικούς παράγοντες που σχετίζονται με αυτήν.
Αν και η μελέτη δεν αποδεικνύει ότι ο εκφοβισμός προκαλεί πονοκεφάλους, αναδεικνύει μια πιθανή σχέση μεταξύ αυτών των παραγόντων. Ένας περιορισμός της έρευνας είναι ότι οι πονοκέφαλοι δηλώθηκαν από τους συμμετέχοντες.
Τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία της αντιμετώπισης του εκφοβισμού και των θεμάτων ψυχικής υγείας μεταξύ των εφήβων. Οι προσπάθειες για την πρόληψη του εκφοβισμού θα πρέπει να αυξηθούν και οι επαγγελματίες υγείας θα πρέπει να ενθαρρύνονται να ελέγχουν τα παιδιά και τους εφήβους με διαταραχές πονοκεφάλου για εκφοβισμό και τάσεις αυτοκτονίας.
Εάν ο μαθητής σας αντιμετωπίζει συχνούς πονοκεφάλους, είναι σημαντικό να λάβετε σοβαρά υπόψη τις ανησυχίες του και να εξετάσετε το ενδεχόμενο να ζητήσετε ιατρική συμβουλή για να αποκλείσετε τυχόν υποκείμενες ιατρικές καταστάσεις. Επιπλέον, η ανοιχτή επικοινωνία και η υποστήριξη είναι ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση πιθανών θεμάτων που σχετίζονται με τον εκφοβισμό και την ψυχική υγεία, διασφαλίζοντας την ευημερία και την ασφάλεια των εφήβων.