Επιστημονικά Νέα

Διαβήτης: Πώς επηρεάζει ο διαβήτης τύπου 1 τη σχολική επίδοση των παιδιών;

Διαβήτης: Πώς επηρεάζει ο διαβήτης τύπου 1 τη σχολική επίδοση των παιδιών;
Διαβήτης: Τα παιδιά με διαβήτη, λόγω των τακτικών ελέγχων που οφείλουν να κάνουν, αντιμετωπίζουν δυσκολίες με τα μαθήματα στο σχολείο.

Τα παιδιά με διαβήτη τύπου 1 χάνουν περισσότερο σχολείο από τους συνομηλίκους τους χωρίς αυτήν την πάθηση, αλλά τα καλά νέα είναι ότι αυτές οι απουσίες δεν χρειάζεται να επηρεάσουν τους βαθμούς ή τις πιθανότητες να πάνε στο κολέγιο, δείχνει νέα έρευνα.

Σχολική επίδοση παιδιών με διαβήτη τύπου 1

Τα παιδιά που είχαν τον αυστηρότερο έλεγχο του διαβήτη τους έχασαν επτά συνεδρίες το χρόνο, ενώ εκείνα που είχαν δυσκολίες στη διαχείριση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα τους έλειπαν για 15 συνεδρίες το χρόνο, ανακάλυψαν Βρετανοί ερευνητές. (Οι συνεδρίες ορίζονται ως μισή ημέρα στη μελέτη.)

«Το πιο σημαντικό είναι ότι τα παιδιά με διαβήτη τύπου 1 τα πάνε πολύ καλά, κατά μέσο όρο, παρόλο που λείπουν περισσότερο από το σχολείο και έχουν περισσότερες προκλήσεις από τα παιδιά χωρίς διαβήτη τύπου 1», δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Robert French. Είναι ανώτερος ερευνητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ στην Ουαλία. «Το βάρος για την οικογένεια και τα παιδιά είναι τεράστιο, αλλά συμβαδίζουν».

Η Shelby Sangha διαγνώστηκε με διαβήτη τύπου 1 σε ηλικία 17 ετών και ως αποτέλεσμα δυσκολεύτηκε στο σχολείο. Τώρα 23 ετών, εργάζεται σε μια υπηρεσία ασθενοφόρου ως αποστολέας επείγουσας ιατρικής βοήθειας στην Αγγλία. «Το σχολείο και οι εξετάσεις ήταν ένας ανεμοστρόβιλος, ένα πολύ μεγάλο συναισθηματικό τρενάκι», είπε σε ένα δελτίο τύπου του πανεπιστημίου. “Δεν ήθελα να πιστέψω ότι είχα διαβήτη ή χρειαζόμουν θεραπεία επειδή οι φίλοι μου δεν το έκαναν – οπότε γιατί να το κάνω; Το έσπρωξα κάπως στο πίσω μέρος του μυαλού μου και προσπάθησα να το ξεχάσω.” Η Sangha έλαβε ελάχιστη υποστήριξη από το σχολείο της.

«Τα σχολεία και οι ομάδες υγειονομικής περίθαλψης πρέπει να συνεργαστούν για να παρέχουν περισσότερη υποστήριξη στα παιδιά και τις οικογένειές τους», πρότεινε ο French. «Αυτό θα διασφαλίσει ότι τα παιδιά που ζουν με διαβήτη μπορούν να ευδοκιμήσουν και να αξιοποιήσουν το πλήρες ακαδημαϊκό τους δυναμικό».

Τι είναι ο διαβήτης τύπου 1;

Ο διαβήτης τύπου 1 είναι μια αυτοάνοση κατάσταση που εμφανίζεται όταν το πάγκρεας παράγει ελάχιστη έως καθόλου ινσουλίνη. Η ινσουλίνη χρειάζεται για να βοηθήσει το σάκχαρο του αίματος, ή τη γλυκόζη, να εισέλθει στα κύτταρα, όπου χρησιμοποιείται για ενέργεια. Όταν η ινσουλίνη είναι σε έλλειψη, η γλυκόζη μπορεί να συσσωρευτεί, προκαλώντας συμπτώματα όπως υπερβολική κόπωση, θολή όραση, απώλεια βάρους και σύγχυση. Τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 πρέπει να λαμβάνουν συνθετική ινσουλίνη κατά τη διάρκεια της ημέρας για να κρατούν υπό έλεγχο το σάκχαρο του αίματος και τα συμπτώματα.

Η μελέτη δεν σχεδιάστηκε για να ανακαλύψει γιατί αυτά τα παιδιά χάνουν το σχολείο. «Σε γενικές γραμμές, τα παιδιά χάνουν περίπου πέντε συνεδρίες για ραντεβού ρουτίνας με γιατρό, και στη συνέχεια, και επιπλέον, υπάρχουν επιπλέον ημέρες ασθενείας που σχετίζονται με τον διαβήτη», είπε ο French. Για τη μελέτη, οι ερευνητές συνέκριναν τις απουσίες σε λίγο περισσότερα από 1.200 παιδιά με διαβήτη και πάνω από 263.000 συνομηλίκους χωρίς διαβήτη. Τα παιδιά στη μελέτη ήταν ηλικίας 6 έως 18 ετών. Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης τα μέσα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σε παιδιά με διαβήτη τύπου 1.

Όσοι είχαν λιγότερο έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα τους έτειναν να χάνουν περισσότερο σχολείο, να παίρνουν χειρότερους βαθμούς και ήταν λιγότερο πιθανό να πάνε στο κολέγιο, διαπίστωσε η μελέτη. Ο ίδιος ο διαβήτης δεν φαίνεται να επηρεάζει τη γνωστική λειτουργία, είπε. Αντίθετα, η έλλειψη οικογενειακής υποστήριξης και οι κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες είναι πιθανοί οδηγοί τόσο για υψηλότερο σάκχαρο στο αίμα όσο και για χειρότερα εκπαιδευτικά αποτελέσματα, είπε ο French. Η μελέτη δημοσιεύτηκε την 1η Δεκεμβρίου στο Diabetes Care.

Τα νέα ευρήματα αντικατοπτρίζουν αυτό που βλέπει η Δρ. Christina Reh στην πρακτική της στις ΗΠΑ. Είναι ενδοκρινολόγος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες και διευθύντρια του προγράμματος διαβήτη στο UCLA Westwood Center.

«Τα παιδιά που παλεύουν με ψυχικά προβλήματα, δύσκολες οικογενειακές δυναμικές και άλλα εμπόδια στη φροντίδα είναι εκείνα που έχουν υψηλότερα επίπεδα A1C», είπε ο Ρε, ο οποίος ανασκόπησε τη νέα μελέτη. Η δοκιμή A1C παρέχει ένα στιγμιότυπο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα με την πάροδο του χρόνου. «Αυτοί οι ασθενείς μπορεί να είναι πιο πιθανό να δυσκολεύονται και στο σχολείο». Το άρθρο είναι καθησυχαστικό, είπε. «Τα παιδιά με διαβήτη έχουν παρόμοια ακαδημαϊκά αποτελέσματα με τα παιδιά χωρίς διαβήτη», σημείωσε ο Reh.

Κάποιες απουσίες είναι αναπόφευκτες για αυτά τα παιδιά, πρόσθεσε. «Οι περισσότεροι ασθενείς, ακόμη και με καλή διαχείριση του διαβήτη, πρέπει να επισκέπτονται τον ενδοκρινολόγο τους ιδανικά τέσσερις φορές το χρόνο για επισκέψεις ρουτίνας», είπε ο Reh. «Επιπλέον, ακόμη και σε καλά διαχειριζόμενο διαβήτη, τα παιδιά μπορεί να εμφανίσουν άλλες ημέρες ασθενείας που σχετίζονται με τον διαβήτη».