Επιστημονικά Νέα

Άσκηση: Πόσο βοηθάει η άσκηση στην έκκριση ινσουλίνης;

Άσκηση: Πόσο βοηθάει η άσκηση στην έκκριση ινσουλίνης;
Άσκηση: Μια πρόσφατη μελέτη δείχνει ότι μόλις οκτώ εβδομάδες άσκησης μπορεί να βοηθήσει στην αποκατάσταση της ευαισθησίας του εγκεφάλου στην ινσουλίνη σε σοβαρά υπέρβαρους ενήλικες.

Εάν ο εγκέφαλος δεν ανταποκρίνεται πλέον σωστά στην ορμόνη ινσουλίνη (αντίσταση στην ινσουλίνη), αυτό έχει επίσης αρνητική επίδραση στον μεταβολισμό στο σώμα και στη ρύθμιση της διατροφικής συμπεριφοράς. Μια πρόσφατη μελέτη δείχνει ότι μόλις οκτώ εβδομάδες άσκησης μπορεί να βοηθήσει στην αποκατάσταση της ευαισθησίας του εγκεφάλου στην ινσουλίνη σε σοβαρά υπέρβαρους ενήλικες. Αυτό ανοίγει νέες θεραπευτικές δυνατότητες για τη μείωση των παραγόντων κινδύνου παχυσαρκίας και διαβήτη στο μέλλον. Η μελέτη από το DZD, το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Tübingen και το Helmholtz Munich δημοσιεύτηκε τώρα στο JCI Insight.

Πώς η άσκηση επηρεάζει την έκκριση ινσουλίνης;

Δεκατέσσερις γυναίκες και επτά άνδρες ηλικίας 21–59 ετών με δείκτη μάζας σώματος 27,5–45,5 έλαβαν μέρος στη μελέτη. Η λειτουργική μαγνητική τομογραφία (MRI) χρησιμοποιήθηκε για τον προσδιορισμό της ευαισθησίας στην ινσουλίνη στον εγκέφαλο πριν και μετά από οκτώ εβδομάδες παρακολούθησης της προπόνησης αντοχής.

Οκτώ εβδομάδες άσκησης βελτίωσαν την ευαισθησία στην ινσουλίνη

Το αποτέλεσμα: το πρόγραμμα άσκησης βελτίωσε τη δράση της ινσουλίνης στον εγκέφαλο στο επίπεδο ενός ατόμου με υγιές βάρος. «Η παρέμβαση στην άσκηση αύξησε τη δραστηριότητα που διεγείρεται από την ινσουλίνη σε περιοχές του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες, μεταξύ άλλων, για την αντίληψη της πείνας και του κορεσμού και για την αλληλεπίδραση των κινήτρων, της ανταμοιβής, του συναισθήματος και της συμπεριφοράς άσκησης», δήλωσε ο επιστήμονας της DZD, PD Dr. Stephanie. Kullmann, που εργάζεται στο Ινστιτούτο Έρευνας για τον Διαβήτη και Μεταβολικές Νόσους (IDM) του Helmholtz Munich στο Πανεπιστήμιο του Tübingen και στο Τμήμα Διαβητολογίας και Ενδοκρινολογίας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Tübingen. Η βελτιωμένη ευαισθησία στην ινσουλίνη στον εγκέφαλο είχε θετικές επιδράσεις στον μεταβολισμό, η αίσθηση της πείνας μειώθηκε και το ανθυγιεινό σπλαχνικό λίπος μειώθηκε.

Πιθανή νέα αφετηρία για θεραπείες κατά της παχυσαρκίας και του διαβήτη

«Η μελέτη υποδηλώνει ότι η αντίσταση στην ινσουλίνη στον εγκέφαλο μπορεί να είναι αναστρέψιμη και θα μπορούσε να είναι ένας βιώσιμος θεραπευτικός στόχος για την αποκατάσταση της ρύθμισης του μεταβολισμού και του σωματικού βάρους του κεντρικού νευρικού συστήματος και την εξουδετέρωση των αρνητικών επιπτώσεων της παχυσαρκίας», δήλωσε ο καθηγητής Martin Heni, τελευταίος συγγραφέας της μελέτης.

Για να επαληθευτεί εάν η βελτίωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη του εγκεφάλου σε άτομα με υψηλό κίνδυνο T2D έχει πράγματι ευεργετικά αποτελέσματα στον μεταβολισμό και τη γνωστική λειτουργία, προγραμματίζονται περαιτέρω ελεγχόμενες μελέτες παρέμβασης. Μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην αποσαφήνιση των υποκείμενων μηχανισμών.