Οι ασθενείς υψηλού κινδύνου που χρειάζονται απινιδωτές για την πρόληψη της καρδιακής ανακοπής μπορεί να εμφανίσουν λιγότερες επιπλοκές με έναν τύπο συσκευής που εμφυτεύεται κάτω από το δέρμα, σύμφωνα με καναδική μελέτη. Οι παραδοσιακοί απινιδωτές, αν και είναι εξαιρετικά αποτελεσματικοί, περιλαμβάνουν την τοποθέτηση ενός σύρματος μέσω μιας φλέβας, στο στήθος και στην ίδια την καρδιά. Τα καλώδια, γνωστά ως “ηλεκτρόδια”, στον παραδοσιακό απινιδωτή – που ονομάζεται transvenous ICD (TV-ICD) – μπορεί να προκαλέσουν επιπλοκές, όπως διατρήσεις στον καρδιακό μυ ή τους πνεύμονες και πήξη του αίματος στις φλέβες. Μια μελέτη, που διεξήχθη από ερευνητές στο Ινστιτούτο Έρευνας για την Υγεία του πληθυσμού (PHRI) έδειξε ότι ένας νέος τύπος καρδιακού απινιδωτή που ονομάζεται υποδόρια ICD (S-ICD) μείωσε τις επιπλοκές των ασθενών κατά περισσότερο από 90 τοις εκατό, σε σύγκριση με το TV-ICD.
Το S-ICD, που εμφυτεύεται κάτω από το δέρμα ακριβώς κάτω από τη μασχάλη του ασθενούς, δεν περιλαμβάνει τοποθέτηση απαγωγών στην καρδιά ή τα αιμοφόρα αγγεία. Αντίθετα, το S-ICD έχει ένα καλώδιο που περνά κάτω από το δέρμα, παράλληλα με το στέρνο. “Το S-ICD μειώνει σημαντικά τις περιεγχειρητικές επιπλοκές που σχετίζονται με το μόλυβδο χωρίς να διακυβεύει σημαντικά την απόδοση του ICD”, λέει ο Jeff Healey, ανώτερος επιστήμονας στο PHRI, ένα ερευνητικό ινστιτούτο του Πανεπιστημίου McMaster και των Επιστημών Υγείας του Hamilton (HHS). “Το S-ICD είναι τώρα μια ελκυστική εναλλακτική λύση στο TV-ICD, ιδιαίτερα σε ασθενείς με αυξημένο κίνδυνο για επιπλοκές που σχετίζονται με το μόλυβδο”, προσθέτει ο Healey, καθηγητής καρδιολογίας στο McMaster και ηλεκτροφυσιολόγος στο HHS.
Ο Healey παρουσίασε τα αποτελέσματα της μελέτης στο Heart Rhythm 2022 στο Σαν Φρανσίσκο. Στη μελέτη συμμετείχαν 544 επιλέξιμοι ασθενείς (το ένα τέταρτο γυναίκες) με μέση ηλικία τα 49, σε 14 κλινικά κέντρα στον Καναδά. Υποβλήθηκαν σε ηλεκτροκαρδιογραφικό έλεγχο. 251 ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν σε S-ICD και 252 ασθενείς σε TV-ICD. Παρακολούθησαν κατά μέσο όρο 2,5 χρόνια μέχρι αυτό το σημείο. συνεχίζεται η παρακολούθηση για τη μελέτη. Οι νεότεροι ασθενείς συνήθως υποεκπροσωπούνται σε δοκιμές ICD», λέει ο Healey. “Ωστόσο, η μελέτη μας περιελάμβανε ασθενείς ηλικίας 18 έως 60 ετών που ήταν επιλέξιμοι για ICD που είχαν καρδιογενετικό σύνδρομο ή διέτρεχαν υψηλό κίνδυνο για επιπλοκές που σχετίζονται με το μόλυβδο”. Και πρόσθεσε: “Ο Καναδάς έχει ισχυρό ιστορικό κλινικών δοκιμών ICD και μητρώων ασθενών με κληρονομικές διαταραχές του καρδιακού ρυθμού”.