Μία ανάλυση δείγματος αίματος πριν και μετά τον διαλογισμό σε περισσότερους από 100 άνδρες και γυναίκες έδειξε ότι ο διαλογισμός ενίσχυσε τη δραστηριότητα εκατοντάδων γονιδίων που είναι γνωστό ότι εμπλέκονται άμεσα στη ρύθμιση της ανοσοαπόκρισης. Ωστόσο, οι ερευνητές τόνισαν ότι η μελέτη τους περιελάμβανε 10ωρες καθημερινές συνεδρίες μαραθωνίου διαλογισμού που πραγματοποιήθηκαν για οκτώ συνεχόμενες ημέρες σε απόλυτη σιωπή. Στον πραγματικό κόσμο, οι περισσότεροι άνθρωποι θα ήταν δύσκολο να επαναλάβουν αυτές τις μεθόδους.
Τα ευρήματα “υποδηλώνουν ότι ο διαλογισμός θα μπορούσε να παίξει σημαντικό ρόλο στη θεραπεία διαφόρων ασθενειών που σχετίζονται με ένα εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα”, δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Vijayendran Chandran, επίκουρος καθηγητής παιδιατρικής και νευροεπιστήμης στο Ιατρικό Κολλέγιο του Πανεπιστημίου της Φλόριντα. “Αλλά θυμηθείτε, ήταν μόλις οκτώ ημέρες. Ο μακροχρόνιος διαλογισμός για [μια] σύντομη διάρκεια κάθε μέρα μπορεί επίσης να βελτιώσει το ανοσοποιητικό σύστημα”, προσέθεσε.
Ο Chandran, πριν από την έναρξη της μελέτης του ολοκλήρωσε το δικό του πρόγραμμα 48 ημερών που περιελάμβανε περίπου 20 λεπτά την ημέρα διαλογισμό στο σπίτι. Αυτό το πείραμα τον έκανε να αισθάνεται πιο συγκεντρωμένος. Έτσι αποφάσισε να κάνει μια βαθύτερη βουτιά για να εξερευνήσει τον ακριβή υποκείμενο μοριακό μηχανισμό με τον οποίο ο διαλογισμός θα μπορούσε να ωφελήσει το σώμα. Στη μελέτη συμμετείχαν 106 άνδρες και γυναίκες, μέσης ηλικίας 40 ετών. Όλοι είχαν εγγραφεί σε ένα καταφύγιο διαλογισμού που πραγματοποιήθηκε στο Ινστιτούτο Εσωτερικών Επιστημών Isha στο McMinnville, Tenn. Ελήφθησαν πολλαπλά δείγματα αίματος από όλους τους συμμετέχοντες πολλές φορές: πέντε έως οκτώ εβδομάδες πριν από το διαλογισμό, λίγο πριν ξεκινήσει τπ πρόγραμμα και τρεις μήνες μετά την ολοκλήρωση της εμπειρίας. Το οκταήμερο καταφύγιο παρείχε σε όλους τους συμμετέχοντες κουζίνα vegan και όλοι ακολουθούσαν ένα κανονικό πρόγραμμα ύπνου. Οι συνεδρίες διαλογισμού διαρκούσαν 10 ώρες την ημέρα και γίνονταν σιωπηλά.
Το αποτέλεσμα: Τρεις μήνες μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος, ο Chandran και οι συνεργάτες του βρήκαν μια άνοδο στη δραστηριότητα που περιελάμβανε 220 γονίδια που σχετίζονται με το ανοσοποιητικό, συμπεριλαμβανομένων 68 γονιδίων που εμπλέκονται στη λεγόμενη «σηματοδότηση ιντερφερόνης». Οι συγγραφείς της μελέτης επεσήμαναν ότι μια τέτοια σηματοδότηση μπορεί να είναι το κλειδί για τη δημιουργία μιας αποτελεσματικής άμυνας ενάντια σε διάφορες καταστάσεις υγείας – συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου, της σκλήρυνσης κατά πλάκας ή ακόμα και του COVID-19 – δεδομένου ότι οι πρωτεΐνες ιντερφερόνης λειτουργούν αποτελεσματικά ως πυροδοτητές του ανοσοποιητικού συστήματος. Ειδικότερα, μεταξύ των σοβαρά άρρωστων ασθενών με COVID-19, σημείωσε ο Chandran, η ανεπαρκής δραστηριότητα ιντερφερόνης έχει αναφερθεί ως πρόβλημα.
Εξήγησε ότι σχεδόν όλα (97%) των «γονιδίων απόκρισης» της ιντερφερόνης βρέθηκαν να ενεργοποιούνται μετά το πρόγραμμα διαλογισμού. Αλλά βασιζόμενοι σε δημόσια διαθέσιμα δεδομένα γονιδιακής δραστηριότητας που προέρχονται από ασθενείς με COVID-19, ο Chandran και οι συνάδελφοί του ανέφεραν ότι αυτό το ποσοστό είναι 76% μεταξύ εκείνων με ήπια ασθένεια COVID-19 και μόλις 31% μεταξύ των πιο σοβαρών περιπτώσεων.
Ο προφανής αντίκτυπος στη μοριακή δραστηριότητα που παρατηρήθηκε μεταξύ των συμμετεχόντων στο πρόγραμμα διατηρήθηκε ακόμη και αφού ληφθεί υπόψη τόσο η διατροφή όσο και τα πρότυπα ύπνου, σημείωσαν οι ερευνητές, αν και τα ευρήματα δεν αποδεικνύουν οριστικά ότι ο διαλογισμός προκάλεσε πραγματικά αλλαγές γονιδίων. Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στα τέλη Δεκεμβρίου στο Proceedings of the National Academy of Sciences.