Οι άνδρες, σε αντίθεση με τις γυναίκες, δεν έχουν εμμηνόπαυση ή προβλέψιμη και ανιχνεύσιμη μείωση της γονιμότητας τους. Μερικές μελέτες έχουν δείξει ότι η πιθανότητα φυσικής σύλληψης μπορεί να επηρεαστεί από την ηλικία του άνδρα συντρόφου. Τώρα, μια νέα μελέτη από τις ΗΠΑ δείχνει ξεκάθαρα ότι η επιτυχία της εξωσωματικής επηρεάζεται σαφώς από την ηλικία του άνδρα και ότι σε ορισμένες περιπτώσεις νεαρών γυναικών (όπου η επίδραση της ηλικίας είναι λιγότερο ισχυρή), οι πιθανότητες επιτυχίας μπορεί να μειωθούν σημαντικά με την αύξηση της ηλικίας του άνδρα.
«Η μελέτη μας διαπίστωσε μια ανεξάρτητη επίδραση της ηλικίας του άνδρα επί της αθροιστικής συχνότητας των ζωντανών γεννήσεων», δήλωσε η ερευνήτρια δρ Laura Dodge των Beth Israel Deaconess Medical Center και Harvard Medical School, Boston. Η Δρ Dodge παρουσίασε τα αποτελέσματα της μελέτης στο 33ο Ετήσιο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ανθρώπινης Αναπαραγωγής και Εμβρυολογίας (ESHRE) στη Γενεύη.
Η μελέτη ήταν μια ανάλυση όλων των κύκλων εξωσωματικής γονιμοποίησης που πραγματοποιήθηκαν σε ένα μεγάλο κέντρο εξωσωματικής γονιμοποίησης στην περιοχή της Βοστώνης από το 2000 έως και το 2014 (συνολικά σχεδόν 19.000 κύκλοι επί 7753 ζευγαριών). Οι γυναίκες σε αυτούς τους κύκλους κατανεμήθηκαν σε τέσσερις ομάδες ηλικίας: κάτω των 30 ετών, 30-35 ετών, 35-40 ετών και 40-42. Οι άνδρες κατηγοριοποιήθηκαν σε αυτές τις ίδιες τέσσερις ζώνες ηλικίας, με μια πρόσθετη ζώνη 42 ετών και άνω.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η αθροιστική συχνότητα των γεννήσεων (όπως μετρήθηκε μετά μέχρι και έξι κύκλους θεραπείας) ήταν χαμηλότερη σε εκείνα τα ζευγάρια όπου η γυναίκα σύντροφος ήταν στη ζώνη 40-42 ετών, και σε αυτή την ομάδα η ηλικία του άνδρα δεν είχε καμία επίπτωση, αποδεικνύοντας την κυρίαρχη βλαπτική επίδραση της ηλικίας της γυναίκας. Ωστόσο, στο πλαίσιο των άλλων ζωνών των ηλικιών των γυναικών, το συνολικό ποσοστό των ζωντανών γεννήσεων επηρεάστηκε σημαντικά από την ηλικία του άρρενος συντρόφου και βρέθηκε να μειώνεται καθώς οι άνδρες μεγάλωναν.
Για παράδειγμα, σε ζευγάρια με γυναίκα σύντροφο ηλικίας κάτω των 30, ένας άνδρας σύντροφος ηλικίας 40-42 σχετίστηκε με σημαντικά χαμηλότερο σωρευτικό ποσοστό γεννήσεων (46%) από ό, τι ένας άνδρας σύντροφος ηλικίας 30-35 (73%). Ομοίως, σε ζευγάρια με γυναίκα σύντροφο ηλικίας 35-40 τα ποσοστά ζωντανών γεννήσεων ήταν υψηλότερα με νεότερους ό, τι με μεγαλύτερους άνδρες.
«Σε γενικές γραμμές,» εξήγησε η Δρ Dodge, «δεν είδαμε καμία σημαντική μείωση στο αθροιστικό ποσοστό γεννήσεων, όταν οι γυναίκες είχαν έναν άνδρα σύντροφο της ίδιας ηλικίας ή νεότερό τους. Ωστόσο, οι γυναίκες ηλικίας 35-40 ετών ωφελήθηκαν σημαντικά από την ύπαρξη ενός συντρόφου κάτω των 30 ετών, με μια σχετική βελτίωση της τάξης σχεδόν του 30% σε σωρευτική επίπτωση ζωντανών γεννήσεων σε σύγκριση με τις γυναίκες των οποίων εταίρος ήταν 30-35 ετών – από το 54% στο 70%. Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα, η Δρ Dodge σημείωσε ότι οι υποκείμενοι μηχανισμοί είναι ασαφείς, αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν μειωμένες παραμέτρους του σπέρματος, αυξημένες βλάβες του DNA στο σπέρμα, και επιγενετικές μεταβολές στο σπέρμα που επηρεάζουν τη γονιμοποίηση, εμφύτευση, ή την ανάπτυξη του εμβρύου.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
