Παρόλα αυτά, οι συγγραφείς λένε ότι τα ευρήματά τους υποδηλώνουν πως τα συστήματα υγείας θα πρέπει να εξετάσουν τα προγράμματα νοσοκομειακού περιπάτου ως ένα λογικό μέσο για τη βελτίωση της ποιότητας της περίθαλψης των ηλικιωμένων ενηλίκων. Απαιτείται περαιτέρω ανάπτυξη στρατηγικών για την υποστήριξη των νοσοκομείων στην εφαρμογή νέων κλινικών προγραμμάτων για την ενίσχυση της επίδρασής τους.
Νοσοκομεία Ασθενείς: Μια τυχαιοποιημένη δοκιμή σε ηλικιωμένους παλαίμαχους διαπίστωσε ότι τα νοσηλευόμενα άτομα που συμμετείχαν σε ένα πρόγραμμα επιβλεπόμενου περπατήματος, γνωστό ως STRIDE (“Ασφαλισμένη Κινητικότητα για Νοσοκομειακούς παλαίμαχους”), είχαν λιγότερες πιθανότητες να λάβουν εξιτήριο σε εξειδικευμένη νοσηλευτική μονάδα. Ωστόσο, οι συγγραφείς σημείωσαν ότι η συμμετοχή στο πρόγραμμα ήταν χαμηλή και δεν υπήρξε καμία αλλαγή που να σχετίζεται με τη διάρκεια παραμονής στο νοσοκομείο ή τις πτώσεις εντός του νοσοκομείου. Η μελέτη δημοσιεύεται στο περιοδικό της Διεθνούς Εσωτερικής Ιατρικής (Annals of Internal Medicine). Η αδράνεια κατά τη διάρκεια της νοσηλείας έχει αναγνωριστεί εδώ και δεκαετίες ως βασικός παράγοντας που συμβάλλει στην αναπηρία που σχετίζεται με το νοσοκομείο και σε άλλες βλάβες. Η χαμηλή κινητικότητα έχει συνδεθεί με παραλήρημα, πτώσεις, μεγαλύτερη διάρκεια παραμονής (LOS), μεγαλύτερο κίνδυνο επανεισαγωγής και λειτουργική έκπτωση που οδηγεί σε εξιτήριο σε εξειδικευμένη νοσηλευτική μονάδα Σε προηγούμενες δοκιμές, τα προγράμματα νοσοκομειακού περιπάτου έχουν δείξει ότι βελτιώνουν τη λειτουργική ικανότητα μετά την έξοδο, αλλά υπάρχουν ελάχιστα στοιχεία για την αποτελεσματικότητά τους σε συνθήκες καθημερινής πρακτικής.
Ερευνητές από το Σύστημα Φροντίδας Υγείας Durham VA και το Πανεπιστήμιο Duke διεξήγαγαν μια κλιμακωτή, ομαδοποιημένη τυχαιοποιημένη δοκιμή σε άτομα ηλικίας 60 ετών και άνω που εισήχθησαν σε 8 νοσοκομεία των παλαιμάχων για να αξιολογήσουν την επίδραση της εφαρμογής ενός επιβλεπόμενου προγράμματος περπατήματος στην έξοδο σε εξειδικευμένη νοσηλευτική μονάδα, στη διάρκεια παραμονής και στις πτώσεις εντός του νοσοκομείου. Τα συμμετέχοντα νοσοκομεία έλαβαν δομημένη καθοδήγηση για να βοηθήσουν στον σχεδιασμό και την έναρξη των προγραμμάτων τους, αλλά ήταν υπεύθυνα για τον προσδιορισμό και την εκπαίδευση του κλινικού προσωπικού τους για την αξιολόγηση των ασθενών και τη διεξαγωγή των περιπάτων. Οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι το ποσοστό των ασθενών που πήραν εξιτήριο σε μονάδα ειδικευμένης νοσηλείας πριν από το πρόγραμμα STRIDE (n=6.722) ήταν 13%, ενώ το ποσοστό των ασθενών που πήραν εξιτήριο σε μονάδα ειδικευμένης νοσηλείας μετά το πρόγραμμα STRIDE (n=6.141) ήταν 8%. Ωστόσο, η συμμετοχή στο πρόγραμμα ήταν χαμηλή και μεταβλητή, με τη συμμετοχή των δυνητικά επιλέξιμων ασθενών να κυμαίνεται από 0,6% έως 22,7% και 2 νοσοκομεία να διακόπτουν το πρόγραμμα μετά την έναρξή του. Παρόλα αυτά, οι συγγραφείς λένε ότι τα ευρήματά τους υποδηλώνουν πως τα συστήματα υγείας θα πρέπει να εξετάσουν τα προγράμματα νοσοκομειακού περιπάτου ως ένα λογικό μέσο για τη βελτίωση της ποιότητας της περίθαλψης των ηλικιωμένων ενηλίκων. Απαιτείται περαιτέρω ανάπτυξη στρατηγικών για την υποστήριξη των νοσοκομείων στην εφαρμογή νέων κλινικών προγραμμάτων για την ενίσχυση της επίδρασής τους.
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
