Covid-19 Πανδημία: Η πανούκλα – επίσης γνωστή ως ο Μαύρος Θάνατος – σκότωσε έως και 200 εκατομμύρια ανθρώπους στα μέσα του 14ου αιώνα, περίπου το 1/3 του πληθυσμού της Ευρώπης. Ήταν η θανατηφόρα επιδημία στην ιστορία, αλλά γέννησε πρωτοβουλίες για τη δημόσια υγεία που επιβιώνουν σήμερα, συμπεριλαμβανομένων της καραντίνας και των σημείων ελέγχου για να σταματήσει η εξάπλωση της νόσου.
Μετά τον Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο, ένα κύμα διεθνούς συνεργασίας δημιούργησε τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Η επιδημία HIV / AIDS δημιούργησε μια νέα εποχή επείγοντος και ακτιβισμού για διεθνείς προσπάθειες υγείας.
Οι μεγάλες απειλές υπήρξαν ιστορικά καταλύτες για αλλαγή.
Θα βοηθήσει η πανδημία Covid-19 να καταστήσει τη δημόσια υγεία πιο αξιόπιστη, βιώσιμη και ανθεκτική;
Είναι δυνατόν, αλλά όχι χωρίς συνεχή δέσμευση σε πέντε τομείς:
Ενίσχυση των εθνικών οργανισμών δημόσιας υγείας.
Αυτά τα ιδρύματα είναι υπεύθυνα για την επιτήρηση της επιδημίας και τον προγραμματισμό της εθνικής ετοιμότητας και αντίδρασης. Έχουν αποδείξει την αξία τους. Στη Νιγηρία, το Κέντρο Ελέγχου Νοσημάτων βοήθησε να αναχαιτιστεί το ξέσπασμα του πυρετού της Λάσας το 2018. Την ίδια χρονιά, το Εθνικό Ινστιτούτο Δημόσιας Υγείας της Ζάμπια έκανε το νέο κέντρο αντιμετώπισης έκτακτης ανάγκης για πρώτη φορά για ένα ξέσπασμα χολέρας, συντονίζοντας τοπικές δραστηριότητες, αναλύοντας εργαστηριακά δεδομένα, και ενημέρωση των εθνικών ηγετών υγείας. Οι προσπάθειες όπως αυτές χρειάζονται μεγαλύτερη παγκόσμια ώθηση. Η Διεθνής Ένωση Εθνικών Ινστιτούτων Δημόσιας Υγείας, η οποία συνδέει αυτούς τους οργανισμούς με την ανταλλαγή γνώσεων και βοηθά στην υποστήριξη ινστιτούτων δημόσιας υγείας σε χώρες χαμηλού εισοδήματος, χρειάζεται περισσότερα μέλη, συνεργάτες και χρηματοδότηση.
Δημιουργήστε περισσότερους διαχειριστές δεδομένων υγείας.
Η καλύτερη παρακολούθηση, η ανάλυση δεδομένων και η τεχνητή νοημοσύνη μπορούν να βοηθήσουν στον εντοπισμό τοπικών εστιών πριν γίνουν επιδημίες ή πανδημίες. Ωστόσο, οι περισσότερες χώρες με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα αντιμετωπίζουν προκλήσεις στη λήψη δεδομένων σχετικά με τις ασθένειες και τη δημόσια υγεία. Χρειάζονται εργαλεία, όπως τεχνολογία smartphone, λογισμικό και εργαστηριακό εξοπλισμό, καθώς και εξειδικευμένο προσωπικό που μπορεί να χειριστεί αυτά τα εργαλεία και να αναλύσει τα δεδομένα από αυτά. Αυτοί οι διαχειριστές δεδομένων πρέπει να είναι σε θέση να ανταλλάσσουν πληροφορίες με τους δικούς τους ηγέτες και με την παγκόσμια κοινότητα υγείας χωρίς φόβο πολιτικών επιπτώσεων.
Κατά τις πρώτες μέρες της πανδημίας στο Γουχάν της Κίνας, για παράδειγμα, οι τοπικοί ηγέτες φοβόντουσαν να αποκαλύψουν την έκταση της μόλυνσης επειδή φοβόντουσαν να κατηγορήσουν ή να προκαλέσουν πανικό και δεν είχαν την ελευθερία να συνεργαστούν με παγκόσμιους ειδικούς για τις μολυσματικές ασθένειες. Ο κόσμος έχασε πολύτιμο χρόνο – και τον έλεγχο του ιού.
Να προσλάβετε περισσότερους εργαζόμενους στην κοινότητα
Το καλά συντονισμένο και εκπαιδευμένο τοπικό προσωπικό ή οι εθελοντές μπορούν να εντοπίσουν, να αναφέρουν και τελικά να σταματήσουν τα κρούσματα μολυσματικών ασθενειών. Όπως συνέβη στην Αϊτή με την Covid-19, οι χώρες μπορούν να προσκαλέσουν τοπικούς ηγέτες να διδάξουν στους γείτονες τι προκαλεί μια λοίμωξη και πώς να την αποτρέψουν. Εκτός από τη συμβολή σε έναν ασφαλέστερο, υγιέστερο και πιο παραγωγικό πληθυσμό, οι κοινοτικοί εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας μπορούν να αποφέρουν σημαντική εξοικονόμηση κόστους για οικογένειες και συστήματα υγείας.
Η πανδημία Covid-19 θα λάβει χώρα στα χρονικά της ιστορίας ως μια σεισμική παγκόσμια κρίση υγείας. Ένας τρόπος για να αντισταθμίσει τα φρικτά διόδιά της είναι με την ουσιαστική αλλαγή των προσπαθειών δημόσιας υγείας. Η αδράνεια και μελλοντική ευπάθεια, είναι αδιανόητες. Παγκόσμιοι οργανισμοί, εθνικοί ηγέτες, τοπικοί αξιωματούχοι υγείας και άλλοι πρέπει να δεσμευτούν τώρα σε νέες πολιτικές, διαδικασίες και επενδύσεις για να μετατρέψουν αυτά τα σκληρά μαθήματα σε μια πιο αποτελεσματική, ανθεκτική και ευαίσθητη εποχή ηγεσίας στη δημόσια υγεία.