Της Νικολέτας Ντάμπου
Επιστήμονες από τη Βρετανία και τη Σουηδία ανακάλυψαν πως ένα αντικαρκινικό φάρμακο, ίσως μπορεί να προστατεύσει τον εγκέφαλο από τη νόσο Αλτσχάιμερ, δρώντας προληπτικά όπως οι στατίνες. Το νέο φάρμακο ονομάστηκε νευροστατίνη και εμπεριέχει την δραστική ουσία Bexarotene που χρησιμοποιείται ήδη ως αντικαρκινικό φάρμακο, έχοντας εγκριθεί από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) για τη θεραπεία του λεμφώματος.
Η σχετική έρευνα για το νέο φάρμακο βρίσκεται σε αρχικό στάδιο και τα πρώτα πειράματα έχουν γίνει μόνο σε καλλιέργειες νευρικών κυττάρων στο εργαστήριο και σε νηματώδεις σκώληκες, οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή του Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Κέμπριτζ Michele Vendruscolo, διαπίστωσαν ότι η συγκεκριμένη ουσία εμποδίζει το πρώτο στάδιο του θανάτου των εγκεφαλικών κυττάρων.
Όταν η νευροστατίνη δόθηκε εκ των υστέρων σε σκώληκες που είχαν γενετικά τροποποιηθεί και είχαν ήδη αναπτύξει ένα είδος Αλτσχάιμερ, δεν μπόρεσε να «φρενάρει» τη νόσο. Όταν όμως η ίδια ουσία χορηγήθηκε έγκαιρα, προτού καν εμφανισθεί το πρώτο σύμπτωμα, τότε η ασθένεια δεν έκανε την εμφάνισή της στους σκώληκες. Οι ερευνητές αισιοδοξούν ότι και άλλα παρεμφερή χημικά μόρια μπορεί να έχουν ανάλογη προληπτική και προστατευτική δράση.
Φυσικά πρέπει να γίνουν κι άλλα πειράματα (με μεγαλύτερα ζώα) για να αποδειχθεί κατά πόσο αυτές οι ουσίες θα μπορούσαν να δοθούν με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα σε ανθρώπους. Κατ' εκτίμηση 40 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως έχουν Αλτσχάιμερ την τρέχουσα στιγμή και αυτός ο αριθμός μπορεί να τριπλασιαστεί μέχρι το 2050. «Ο μόνος ρεαλιστικός τρόπος για να σταματήσει αυτή η δραματική αύξηση περιστατικών είναι μέσω προληπτικών μέτρων», ανέφεραν οι ερευνητές.
Η νόσος Αλτσχάιμερ είναι μια χρόνια εκφυλιστική νόσος του εγκεφάλου και αποτελεί το συχνότερο αίτιο της άνοιας. Η κύρια κλινική εκδήλωση της είναι η διαταραχή στη μνήμη, αλλά προσβάλλονται και άλλες εγκεφαλικές λειτουργίες και έτσι επηρεάζεται σοβαρά η κοινωνική ζωή του ασθενούς. Η νόσος Αλτσχάιμερ δεν έχει σχέση με την φυσιολογική γήρανση και λειτουργική έκπτωση του εγκεφάλου. Ωστόσο, όσο μεγαλώνει κανείς, τόσο πιο πολύ έχει πιθανότητες να προσβληθεί από τη νόσο.
