Η σεξουαλική υγεία αντιμετωπίστηκε για πρώτη φορά, αν και δοκιμαστικά, από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) το 1975, ως “μια κατάσταση σωματικής, συναισθηματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευημερίας σε σχέση με τη σεξουαλικότητα. Δεν είναι απλώς η απουσία ασθένειας, δυσλειτουργία ή αναπηρία. Η σεξουαλική υγεία απαιτεί μια θετική και με σεβασμό προσέγγιση στη σεξουαλικότητα και τις σεξουαλικές σχέσεις, καθώς και τη δυνατότητα να έχουμε ευχάριστες και ασφαλείς σεξουαλικές εμπειρίες, χωρίς εξαναγκασμό, διακρίσεις και βία.”
Πόσο καλό μας κάνει η συζήτηση για τη σεξουαλική υγεία;
Η σεξουαλική υγεία περιλαμβάνει την κατανόηση του τι συνεπάγεται η σεξουαλική συμπεριφορά, όσον αφορά τους κινδύνους, τα οφέλη και τις ευθύνες, καθώς και την αναγνώριση ότι τα ανθρώπινα όντα μπορούν να έχουν ανταποδοτικές σεξουαλικές σχέσεις. Επηρεάζεται από μια σειρά πολιτιστικών και δημογραφικών δομών, συμπεριλαμβανομένων πολιτικών και πρακτικών για την υγεία. Επομένως, τόσο τα ατομικά όσο και τα κοινωνικά/κυβερνητικά στοιχεία της σεξουαλικής υγείας αναγνωρίζονται ως παρόντα και απαραίτητα.
Σκέψη και συζήτηση για το σεξ
Οι στάσεις απέναντι σε αυτό που συνιστά σεξουαλική υγεία ποικίλλουν σημαντικά σε όλο τον κόσμο. Στο ένα άκρο βρίσκονται εκείνοι που ορίζουν τη σεξουαλική ευχαρίστηση ως μέρος της ανθρώπινης ελευθερίας, η οποία περιλαμβάνει διαφορετικούς τύπους σεξουαλικής εμπειρίας, ενώ στο άλλο βρίσκονται εκείνοι που αρνούνται τη σεξουαλική ευχαρίστηση.
Μεταξύ των πρώτων, η αντισύλληψη είναι αναγκαστικά μια ουσιαστική πτυχή. Ο Εκπαιδευτικός, Επιστημονικός και Πολιτιστικός Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών (UNESCO) εκτίμησε, το 2021, ότι μόνο το ένα τρίτο των νέων παγκοσμίως γνώριζε πώς να αποτρέψει τη μετάδοση του ιού της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV). Ομοίως, η γνώση της αντισύλληψης είναι χαμηλή σε πολλές περιοχές. Στην Κίνα, λίγο περισσότεροι από τους μισούς φοιτητές ανέφεραν ότι δεν έχουν λάβει ποτέ σεξουαλική διαπαιδαγώγηση. Ωστόσο, ένας νέος νόμος που επιβάλλει αυτόν τον τομέα της εκπαίδευσης τέθηκε σε ισχύ τον Ιούνιο του 2021.
Στην Ινδία, πολλές πολιτείες δεν επέτρεψαν τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, αλλά και πάλι, η κυβέρνηση έχει θεσπίσει ένα εθνικό πρόγραμμα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης από το 2018 και μετά, που καλύπτει τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις (ΣΜΝ). Αυτό μπορεί να μειώσει τα ποσοστά ανήλικων γάμων και τις απροσδόκητες εγκυμοσύνες, ενθαρρύνοντας περισσότερα παιδιά να ολοκληρώσουν τη σχολική τους εκπαίδευση. Το ίδιο ισχύει και για την Ουγκάντα, με την πολιτική της για τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση του 2018.
Στις ΗΠΑ, περίπου το 60% και το 43% των ανδρών και γυναικών εφήβων στις ΗΠΑ δήλωσαν ότι δεν τους είπαν ποτέ για την αντισύλληψη πριν από την πρώτη τους σεξουαλική εμπειρία. Ομοίως, έως και το 80% των νεαρών Αμερικανίδων δεν διδάχτηκαν ποτέ πώς να αρνούνται το σεξ και έως και το 70% δήλωσαν ότι δεν είχαν εκπαιδευτεί ποτέ να το κάνουν πριν από την πρώτη τους σεξουαλική εμπειρία. Μόλις το ένα τέταρτο είχε μάθει πώς να λέει όχι, αλλά δεν είχε μάθει για τον έλεγχο των γεννήσεων. Είναι ενδιαφέρον ότι σχεδόν το 90% γνώριζε τα γεγονότα για τα ΣΜΝ και τον HIV.