Η ψυχική ευεξία μπορεί να περιγραφεί ως ένας συνδυασμός του πώς νιώθουμε (τα συναισθήματά μας και η ικανοποίηση από τη ζωή) και του τρόπου λειτουργίας μας (σχέσεις με άλλους, προσωπικός έλεγχος, σκοπός στη ζωή και ανεξαρτησία). Είναι κάτι που επηρεάζει όλους, ηλικιωμένους και νέους, και ο καθένας μπορεί να βιώσει καλή ή κακή ψυχική ευεξία. Γνωρίζουμε ότι οι ακόλουθοι παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν την ψυχική μας ευεξία θετικά και αρνητικά.
Κίνδυνοι και προστατευτικοί παράγοντες για την ψυχική ευεξία
- Φτώχεια
- Διάκριση
- Βία, κακοποίηση ή παραμέληση
- Απόρριψη και απομόνωση από ομοτίμους
- Στρεσογόνα γεγονότα της ζωής
- Έλλειψη οικογενειακής υποστήριξης
- Κακή σωματική υγεία/μακροχρόνια κατάσταση
Προστατευτικοί παράγοντες
- Οικονομική ασφάλεια
- Ενδυνάμωση
- Αισθήματα ασφάλειας, κυριαρχίας και ελέγχου
- Θετικές αλληλεπιδράσεις με άλλους
- Σωματική δραστηριότητα
- Σταθερά και υποστηρικτικά οικογενειακά περιβάλλοντα
- Υγιεινή διατροφή και τρόπος ζωής
Με την πάροδο του χρόνου, η κακή ψυχική ευεξία μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη προβλημάτων ψυχικής υγείας όπως η κατάθλιψη ή το άγχος. Οι ενέργειες που αντιμετωπίζουν τους παράγοντες κινδύνου και υποστηρίζουν την ανάπτυξη των προστατευτικών παραγόντων που επισημαίνονται παραπάνω μπορούν να καταστήσουν λιγότερο πιθανό να εμφανιστούν προβλήματα ψυχικής υγείας.
Τα ποσοστά ψυχικής ασθένειας μεταξύ των νέων είναι ανησυχητικά. Είναι πλέον κατανοητό ότι η εφηβεία και η πρώιμη ενηλικίωση είναι η ηλικία αιχμής έναρξης της ψυχικής ασθένειας και η περίοδος που υπάρχει ανάγκη για αρχική φροντίδα. Η κακή ψυχική υγεία συνδέεται στενά με πολλές άλλες υγειονομικές και κοινωνικές ανησυχίες για τους νέους, συμπεριλαμβανομένων των εκπαιδευτικών επιτευγμάτων, της απασχόλησης, των σχέσεων και της χρήσης ουσιών.
Η προαγωγή της καλής ψυχικής υγείας και η πρόληψη των προβλημάτων ψυχικής υγείας στους νέους είναι επομένως ένα ζήτημα σημαντικής σημασίας για την κοινωνία στο Ηνωμένο Βασίλειο, τόσο από την άποψη της δημόσιας υγείας όσο και της κοινωνικής ευημερίας. Η έρευνα δείχνει ότι οι νέοι ηλικίας 16-25 ετών αντιμετωπίζουν μια σειρά από εμπόδια στην υποστήριξη της ψυχικής υγείας. Οι μεταβάσεις μεταξύ υπηρεσιών για παιδιά και ενήλικες τείνουν να είναι ανεπαρκώς συντονισμένες και υπάρχει έλλειψη κατάλληλων για την ηλικία υπηρεσιών ψυχικής υγείας για την υποστήριξη αυτής της συγκεκριμένης ομάδας.
Το Υπουργείο Υγείας (DH) παραδέχεται ότι το πρόβλημα της μετάβασης δεν έχει επιλυθεί και ότι πολλοί νέοι «πέφτουν από την άκρη του γκρεμού» στην ηλικία των 18. Οι υπηρεσίες ψυχικής υγείας ενηλίκων συχνά δεν σχεδιάζονται ούτε παρέχονται με τρόπους που οι νέοι επιθυμούν να και ο φόβος να στιγματιστούν επειδή έχουν πρόβλημα ψυχικής υγείας είναι ένας σημαντικός παράγοντας στις αποφάσεις των νέων να μην έχουν πρόσβαση σε βοήθεια από τις κύριες, παραδοσιακές υπηρεσίες.
Για να αντιμετωπίσουν αυτά τα εμπόδια και να υποστηρίξουν καλύτερα την ψυχική υγεία των νέων, οι επίτροποι θα πρέπει να σκεφτούν πέρα από τα παραδοσιακά μοντέλα φροντίδας και να κοιτάξουν προς καινοτόμα, ακόμη και ριζοσπαστικά, μοντέλα και προσεγγίσεις υπηρεσιών – προσεγγίσεις που θεωρούν τους νέους ηλικίας 16-25 ετών ως διακριτές ανάγκες και οι οποίες τοποθετούν την υποστήριξη ψυχικής υγείας στο ευρύτερο πλαίσιο της ζωής τους, συμπεριλαμβανομένης της σωματικής υγείας, των σχέσεων, της εκπαίδευσης και της απασχόλησης.