Διατροφή

Έρευνα: Η υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά βελτιώνει τον διαβήτη τύπου 2

Έρευνα: Η υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά βελτιώνει τον διαβήτη τύπου 2
Έρευνα: Για τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (ΣΔ2), μια δίαιτα έξι μηνών, χωρίς περιορισμούς θερμίδων, χαμηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες, υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά (LCHF) έχει ως αποτέλεσμα μεγαλύτερες βελτιώσεις στον γλυκαιμικό έλεγχο και την απώλεια βάρους.

Για τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (ΣΔ2), μια δίαιτα έξι μηνών, χωρίς περιορισμούς θερμίδων, χαμηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες, υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά (LCHF) έχει ως αποτέλεσμα μεγαλύτερες βελτιώσεις στον γλυκαιμικό έλεγχο και την απώλεια βάρους από μια δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες και χαμηλά λιπαρά. HCLF) δίαιτα, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε διαδικτυακά στις 13 Δεκεμβρίου στο Annals of Internal Medicine.

Διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά για διαβητικούς

Η Camilla Dalby Hansen, M.D., από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Δανίας στο Odense, και οι συνεργάτες της διεξήγαγαν μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή έξι μηνών με παρακολούθηση τριών μηνών για να εξετάσουν την επίδραση μιας δίαιτας LCHF χωρίς περιορισμούς θερμίδων στον ΣΔ2 και στο μη αλκοολικό λιπώδες ήπαρ. νόσος (NAFLD) μεταξύ 165 συμμετεχόντων με ΣΔ2.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες στη δίαιτα LCHF είχαν μεγαλύτερες βελτιώσεις στην αιμοσφαιρίνη A1c (μέση διαφορά στην αλλαγή, -0,59 τοις εκατό) και έχασαν περισσότερο βάρος (μέση διαφορά στην αλλαγή, -3,8 κιλά) από εκείνους στη δίαιτα HCLF. Στους έξι μήνες, και οι δύο ομάδες είχαν υψηλότερη λιποπρωτεΐνη χοληστερόλης υψηλής πυκνότητας και χαμηλότερα τριγλυκερίδια. Σε σύγκριση με την ομάδα HCLF, οι αλλαγές στη χοληστερόλη λιποπρωτεϊνών χαμηλής πυκνότητας ήταν λιγότερο ευνοϊκές στην ομάδα LCHF (μέση διαφορά στην αλλαγή, 14,3 mg/dL). Στην αξιολόγηση της NAFLD, δεν σημειώθηκαν σημαντικές αλλαγές μεταξύ των ομάδων. Κατά την παρακολούθηση εννέα μηνών, οι αλλαγές δεν διατηρήθηκαν.

«Οι βελτιώσεις δεν διατηρήθηκαν τρεις μήνες μετά το τέλος της παρέμβασης, υποδηλώνοντας την ανάγκη για μακροπρόθεσμη διατροφική αλλαγή για να επηρεαστούν σημαντικά οφέλη για την υγεία», γράφουν οι συγγραφείς.